Виберіть Неправильне твердження. У новелі "Павутинка" використані такі символічні образи японської міфології, як 1)Лотос 2)Будда 3)річка Сандзу 4)Озеро крові 5)Шпиляста гора
Қазақтың шешендік сөздерін өзге жұрттың атақты адамдары, ғалымдары жоғары бағалады. Шешендік сөздер нұсқаларын академик В.В.Радлов (XIX ғ.) зерттеп жинаған болатын. Ол: «Қазақтар… мүдірмей, кідірмей, ерекше екпінмен сөйлейді. Ойын дәл, айқын ұғындырады. Ауыз екі сөйлеп отырғанның өзінде сөйлеген сөздер ұйқаспен, ырғақпен келетіндігі соншалық, бейне бір өлең екен деп таң қаласын», – деп көрсете отырып, әсіресе қазақ тілінің тазалығы мен табиғилығын дұрыс аңғарып, қазақтардың сөзге тапқырлығы мен шешендігі өзіне ерекше әсер еткенін жазған.
Сондай-ақ, қазақтың шешендік, тапқырлық, нақыл сөздерін жинап жариялағандардың бірі – Ыбырай Алтынсарин. Ол халық даналығының жас өспірімдерді тапқырлыққа, өткірлікке, адамгершілікке баулитын тәрбие құралы екенін жете танып, өз еңбектеріне орнымен енгізіп, пайдалана білді.
Қ.Бейсенов өз ойын былайша өрбітеді:
«Қазақ топырағында қалыптасқан рухани кеңістікте, Әл-Фарабиден Абайға дейінгі аралықта бұл (шешендік өнер) туралы айтқан ой саңлақтары баршылық. Мысалы, Әбунасыр бабамыздың логиканы біртұтас ойкешті ғылымдық жүйеге түсіріп, оның танымдық тәсілдерін айқындап бергені белгілі. Шешендік өнерге байланысты айтылған Әл-Фарабилік ойларға қысқаша тоқталсақ, онда ол диалетиканың қарапайым пікір таластырушылық өнер емес, ақылды ұстартатын ой кешу тәсілі екендігін баса айтқан
Забавные истории о приключениях барона Мюнхгаузена известны детям многих стран. Однако немногие знают, что барон-фантазер – не совсем вымышленный персонаж, а точнее, очень даже реальный. Он жил в Германии в XVIII веке и некоторое время провел в России, воюя с турками.
Эти и другие путешествия, приукрашенные невероятными подробностями и деталями, легли в основу фантастических рассказов, которыми Мюнхгаузен щедро делился со своими слушателями.
2 ВАРИАНТ
Родился Рудольф Эрих Распе в Ганновере. Изучал естественные науки и филологию в Геттингенском и Лейпцигском университетах, затем работал университетским библиотекарем, а в 1767 году был назначен хранителем ландграфской библиотеки Касселя. В 1769 году был избран членом Королевского литературного общества.
В 1775 году похитил бриллианты кассельского ландграфа и бежал с ними в Англию, где анонимно опубликовал на английском языке сборник повестей о похождениях барона Мюнхгаузена в России из немецкого сборника "Спутник весёлых людей" (1781—83), дополнив его эпизодами из английской истории. Сюжеты, восходящие к фольклорным, античным и восточным анекдотам, группируются вокруг реально существовавшего барона К. Ф. Мюнхгаузена, служившего в русской армии, которого Р. объявил автором книги (вопрос об авторстве окончательно не решен). Имя Мюнхгаузена стало нарицательным для обозначения рассказчика-враля.
Объяснение:
Қазақтың шешендік сөздерін өзге жұрттың атақты адамдары, ғалымдары жоғары бағалады. Шешендік сөздер нұсқаларын академик В.В.Радлов (XIX ғ.) зерттеп жинаған болатын. Ол: «Қазақтар… мүдірмей, кідірмей, ерекше екпінмен сөйлейді. Ойын дәл, айқын ұғындырады. Ауыз екі сөйлеп отырғанның өзінде сөйлеген сөздер ұйқаспен, ырғақпен келетіндігі соншалық, бейне бір өлең екен деп таң қаласын», – деп көрсете отырып, әсіресе қазақ тілінің тазалығы мен табиғилығын дұрыс аңғарып, қазақтардың сөзге тапқырлығы мен шешендігі өзіне ерекше әсер еткенін жазған.
Сондай-ақ, қазақтың шешендік, тапқырлық, нақыл сөздерін жинап жариялағандардың бірі – Ыбырай Алтынсарин. Ол халық даналығының жас өспірімдерді тапқырлыққа, өткірлікке, адамгершілікке баулитын тәрбие құралы екенін жете танып, өз еңбектеріне орнымен енгізіп, пайдалана білді.
Қ.Бейсенов өз ойын былайша өрбітеді:
«Қазақ топырағында қалыптасқан рухани кеңістікте, Әл-Фарабиден Абайға дейінгі аралықта бұл (шешендік өнер) туралы айтқан ой саңлақтары баршылық. Мысалы, Әбунасыр бабамыздың логиканы біртұтас ойкешті ғылымдық жүйеге түсіріп, оның танымдық тәсілдерін айқындап бергені белгілі. Шешендік өнерге байланысты айтылған Әл-Фарабилік ойларға қысқаша тоқталсақ, онда ол диалетиканың қарапайым пікір таластырушылық өнер емес, ақылды ұстартатын ой кешу тәсілі екендігін баса айтқан
1 ВАРИАНТ
Забавные истории о приключениях барона Мюнхгаузена известны детям многих стран. Однако немногие знают, что барон-фантазер – не совсем вымышленный персонаж, а точнее, очень даже реальный. Он жил в Германии в XVIII веке и некоторое время провел в России, воюя с турками.
Эти и другие путешествия, приукрашенные невероятными подробностями и деталями, легли в основу фантастических рассказов, которыми Мюнхгаузен щедро делился со своими слушателями.
2 ВАРИАНТ
Родился Рудольф Эрих Распе в Ганновере. Изучал естественные науки и филологию в Геттингенском и Лейпцигском университетах, затем работал университетским библиотекарем, а в 1767 году был назначен хранителем ландграфской библиотеки Касселя. В 1769 году был избран членом Королевского литературного общества.
В 1775 году похитил бриллианты кассельского ландграфа и бежал с ними в Англию, где анонимно опубликовал на английском языке сборник повестей о похождениях барона Мюнхгаузена в России из немецкого сборника "Спутник весёлых людей" (1781—83), дополнив его эпизодами из английской истории. Сюжеты, восходящие к фольклорным, античным и восточным анекдотам, группируются вокруг реально существовавшего барона К. Ф. Мюнхгаузена, служившего в русской армии, которого Р. объявил автором книги (вопрос об авторстве окончательно не решен). Имя Мюнхгаузена стало нарицательным для обозначения рассказчика-враля.