Война и мир(отрывки из романа) Вопросы:
1. Как Петя относится к тем, кто его окружает в отряде Денисова?
2. На страницах отрывков из романа тебе встретился еще один мальчик сверстник
Пети. Как выглядит маленький пленный француз-барабанщик? Как к нему относятся
в отряде Денисова?
3. После рассказа Тихона Шербатого Петя «оглянулся на пленного барабанщика,
и что-то кольнуло его в сердце». Почему?
4. Как тебе кажется, почему Петя считает возможным попросить, чтобы Юного
пленника позвали к офицерскому столу? Почему он сам вызывается привести его? О чем
Говорят читателю такие детали: Петя «робко и ласково» дотрагивался до руки пленника,
говорил «нежным шепотом»?
5. Из этого текста можно довольно много узнать о чувствах Пети. И совсем
мало — о чувствах француза-барабанщика. Представь себе переживания маленького
Пленника и опиши иХ.
6. Найди в тексте строчки, характеризующие Денисова, Долохова, Тихона Щербатого.
Сделай соответствующие записи в тетради.
7. Посмотри, какие разные люди оказались в одно и то же время в одном и том
же месте. Что объединяет их? Как проявляют себя эти люди на войне? Как они
сражаются?
1. Действия комедии Д.И.Фонвизина "Недоросль" происходит в
С) Деревне Простаковой
2. Время,в течении которого развивается действие комедии Д.И. Фонвизина "Недоросль"
С) сутки
3. Говорящие фамилии - известный классицистический прием.Какую роль играют говорящие фамилии в тексте пьесы Д.И. Фонвизина "Недоросль"?
B) Являются деления на положительные и отрицательные персонажи
C) Определяют характер героя
4. Как можно объяснить смысл названия комедии Д.И. Фонвизина - "Недоросль"?
С) дворянин, не получивший должного образования и поэтому не имеющий права вступать в службу и жениться
5. Определите тему комедии Д.И. Фонвизина "Недоросль"
В) Воспитание молодого поколения
D) Обличение невежества
у нечалавечых абставінах вельмі цяжка захаваць чалавечую годнасць, гэта прыкрасць не кожнаму - у асаблівасці перад тварам смерці, калі ў чалавека яшчэ тлее іскрынка надзей.васіль быкаў
пачатак айчыннай вайны - складаная, цяжкая тэма. як захаваць карціну таго трагічнага часу, аднак і не абыходзячы то хворае і горкае, што нараджаецца адступленнем нашых войскаў? і як разумець гэтую праўду, што ў ёй галоўнае? быкаў пісаў пра вайну такой, якой яна была - у пакутах і крываў. ён пісаў пра людзей, якія ва ўмовах гэтай вайны вялі сябе па-рознаму, выяўляючы і баязлівасць, і гераізм. франтавой эпізод - бой на чыгуначным пераездзе - гэта яркае ўяўленне патрыятызму савецкіх салдат, якія ў вырашальны момант ўзялі на сябе адказнасць за лёс радзімы.пяцёра нашых салдат на чале са старшыны карпенкі павінны перакрыць чыгунны пераезд і трымаць яго суткі, каб прыкрыць адступленне батальёна. шасцёра вельмі добра падрыхтаванай і ўзброенай фашысцкай арміі. у тых нясцерпна цяжкіх, трагічных умовах у чым залежыць ад сілы духу, ад мужнасці і трываласці салдата .. галоўныя героі гэтага твора - сумленныя, справядлівыя, мужныя людзі, якія змагаюцца на фронце, гатовыя аддаць жыццё за сваю радзіму, за агульную справу - перамогі. іх ўвасабляюць карпенка, фішар, глечык і свіст. людзі моцнага характару, здольныя на самаахвяраванне - карпенка і свіст. на гэтых людзей заўсёды можна пакласціся: яны не падвядуць. яны устойліва і мужна пераносяць ўсе нягоды вайны, яе нечалавечыя выпрабаванні і ў той жа час застаюцца звычайнымі людзьмі з натуральнымі, простымі марамі пра канец вайны, пра здароўе, пра жыццё.віцька свіст - "белабрысы, расшпілены на ўсе гаплікі і гузікі, жулікаваты з выгляду хлопец", аптыміст і гаварун. быкаў звярнуў увагу на тое, што не кожны чалавек здольны на геройства, але кожны павінен і можа адказваць за свае ўчынкі. "дурны я чалавек вось. шаленый, безгаловы наогул абармоты. толькі цяпер зразумеў гэта", - так казаў пра сябе свіст. па просьбе таварышаў ён распавядае гісторыю свайго жыцця. рос адзін у маці, вучыцца не хацеў, маці не слухаўся. паступіў на завод, адчуў агіду да працы ("зімой і летам - адны ўтулкі"), пачаў піць. трапіў пад уплыў нейкага фралова і непрыкметна закруціўся ў афёру з хлебам. далі пяць гадоў. "было за што - гэта праўда. далі пяць - пагадзіўся. далі б дзесяць - не слова б не сказаў. усё б адбыў толькі, ведаеш, не хачу каб увесь век папракалі. што было, то мінула, трэба - яшчэ адсяжу, стрываю, толькі без біркі, без штэмпеля - чалавек я, ярена зялёная "гэтай апошняй -" чалавек я "," без біркі, без штэмпеля "- нібы зноў адкрывае героя. не, не такі ўжо легкадумны і просты віцька свіст, як здаецца спачатку. ён ведае пачуццё адказнасці за свае ўчынкі. развітаўшыся са сваім мінулым, ён не хоча, каб пра яго і далей думалі кепска, і ідзе на фронт добраахвотнікам. ці не трывога за лёс радзімы падказала рашэнне пайсці не фронт, а хутчэй сябелюбнасць. і толькі на фронце, пад уплывам перажытага і убачанага, свіст пачынае разумець глыбіню народнага гора, тыя падзеі, што скалынулі краіну. свіст самалюбны, але не эгаістычны, ён не ўстанаўлівае сябе вышэй за іншых. наадварот, ён лічыць сябе роўным з усімі. у адрозненне ад, здавалася, чысценькія авсеева, які апынуўся нікчэмным баязліўцам, свіст гіне мужна, па-салдацку - у паядынку з варожым танкам.галоўных герояў аўтар паказаў як сапраўдных людзей. салдаты гінуць проста і без шкадавання, сумленна і да канца выконваюць свой абавязак. свіст дастаткова паслядоўны і тут, у апошніх хвілінах жыцця. яны, гэтыя героі, адрозніваюцца характарамі, жыццём і іншым, але падобныя сваёй гатоўнасцю змагацца да канца і тым, што якім бы дарагім не была іх ўласнае жыццё, радзіма і чалавецтва нашмат важней.