Әр дәуірдің өз батыры, өз заманына лайық тұлғасы өмір сүрді. Халық олардың еңбегіне қарай ұлықтап, беделдерін көтерді. Себебі, батырдың міндеті елін қорғау, жерін жаудан аман алып қалу.
Өткен тарихта “батыр” деген ұғымға нағыз ерлер, қолына найза, үстіне сауыт киіп, қылышын қанға малған азаматтар кірді. Олар сыртқы жаумен күресіп, елдің тыныштығын сақтады. Яғни, халық жүрегіндегі “батыр” түсінігі елін жаудан қорғайтын, мемлекеттің тыныштығын сақтайтын ерлер еді.
Араға ғасырлар салып батырлардың орнына қоғам қайраткерлері, білімді және білікті азаматтар шықты. Олар қолдарына найза алып жауға шаппаса да, қалам алып ұрпақ өсірді. Олардан сусындаған ұрпақ елдің ертеңі үшін аянбай тер төгуге аттанды.
Заман ауысып ХХІ ғасырдың табалдырығын да аттадық. Бүгін батырлардың дені әлеуметтің ортасында емес, әлеуметтік желінің ар жағында отыр деп кекетіп жатамыз. Шындығында осы ғасырдың, осы кезеңнің батыры кім? Олардың ерлігі қандай?
ХХІ ғасырдың батыры – дипломат
Дипломат – кешегі елші. Атауы ресмиленді дегеніміз болмаса, мәні осы елшімен астасып жатыр.
Дипломат – сыртқы қатынас органдарының дипломатиялық қызметкерлеріне берілетін жоғары дипломатиялық дәреже. Толық әрі ресми атауы – Төтенше және Өкілетті Елші.
Дипломат түсінігі 1961 жылы Вена конвенциясында бекітілді.
Белгілі дипломат Сағынбек Тұрсыновтың пікіріне салсақ: “Дипломат – екі ел арасындағы көпір”.
Қазақта “Елдестірмек елшіден, жауластырмақ жаушыдан” деген мақал қалған. Аталы сөздің түбін тауып айтқан бұ халықтың елшіге деген құрметі ерекше болған.
Идеал. [...] в период расцвета своей работы над национально-реалистическим стилем Пушкин решительно противопоставляет «высокопарным мечтаньям» своей весны, теории возвышенного предмета «прозаические бредни» реализма, поэзию живой жизни. В этом отношении любопытна сложная и противоречивая эволюция употребления слова идеал в поэтическом языке Пушкина. В байронический период (с 1820 года) оно применяется чаще всего к образу девы. В «Путешествии Онегина» Пушкин включает в цикл «высокопарных мечтаний»:
Эссе
Әр дәуірдің өз батыры, өз заманына лайық тұлғасы өмір сүрді. Халық олардың еңбегіне қарай ұлықтап, беделдерін көтерді. Себебі, батырдың міндеті елін қорғау, жерін жаудан аман алып қалу.
Өткен тарихта “батыр” деген ұғымға нағыз ерлер, қолына найза, үстіне сауыт киіп, қылышын қанға малған азаматтар кірді. Олар сыртқы жаумен күресіп, елдің тыныштығын сақтады. Яғни, халық жүрегіндегі “батыр” түсінігі елін жаудан қорғайтын, мемлекеттің тыныштығын сақтайтын ерлер еді.
Араға ғасырлар салып батырлардың орнына қоғам қайраткерлері, білімді және білікті азаматтар шықты. Олар қолдарына найза алып жауға шаппаса да, қалам алып ұрпақ өсірді. Олардан сусындаған ұрпақ елдің ертеңі үшін аянбай тер төгуге аттанды.
Заман ауысып ХХІ ғасырдың табалдырығын да аттадық. Бүгін батырлардың дені әлеуметтің ортасында емес, әлеуметтік желінің ар жағында отыр деп кекетіп жатамыз. Шындығында осы ғасырдың, осы кезеңнің батыры кім? Олардың ерлігі қандай?
ХХІ ғасырдың батыры – дипломат
Дипломат – кешегі елші. Атауы ресмиленді дегеніміз болмаса, мәні осы елшімен астасып жатыр.
Дипломат – сыртқы қатынас органдарының дипломатиялық қызметкерлеріне берілетін жоғары дипломатиялық дәреже. Толық әрі ресми атауы – Төтенше және Өкілетті Елші.
Дипломат түсінігі 1961 жылы Вена конвенциясында бекітілді.
Белгілі дипломат Сағынбек Тұрсыновтың пікіріне салсақ: “Дипломат – екі ел арасындағы көпір”.
Қазақта “Елдестірмек елшіден, жауластырмақ жаушыдан” деген мақал қалған. Аталы сөздің түбін тауып айтқан бұ халықтың елшіге деген құрметі ерекше болған.