Задания 1. 1.Выделите основную проблем) . идею и авторскую позицию прослушанного текста. Автор текста считает, что «сохранение национальной культуры должно осуществляться через повышение интереса к истории своей родины и родног о края, развитие сознательного и уважительного отношения к , культуре и традициям предков». Согласны ли вы с позицией автора текста? Обоснуйте собственное мнение Задание 2. Прочитайте текст. Выполните его стилистический анализ. Запишите ваши выводы в данном порядке Тема Цель Целевая аудитория Основная мысль Стиль Жанр Стилевые черты
В рассказе-повести Л. Н. Толстого «Кавказский пленник» описывается история двух русских офицеров, попавших в плен к татарам. По горским обычаям это было вполне приемлемо захватить мирного жителя или встречного солдата, а затем требовать выкуп за него. В таком же положении оказались Жилин и Костылин – два совершенно противоположных героя. Несмотря на сходство судеб, характеры этих героев разительно отличались.
Они оба были военнослужащими на Кавказе, оба отправлялись домой в отпуск, когда были схвачены, оба оказались одни на опасной дороге. В отличие от Жилина, у Костылина было ружье, которым он даже не смог воспользоваться. Встретившись на дороге, они решили держаться вместе, чтобы прийти на друг другу в случае непредвиденной ситуации. Казалось бы, вот она дружба, взаимовыручка. Но, когда, судьба их столкнула с татарами, вместо того, чтобы выстрелить из ружья и Жилину, Костылин струсил и сбежал.
Все равно он со временем оказался в плену у татар, так как его лошадь по дороге стала, а ружье дало осечку. В отличие от смелого Жилина он сразу же по требованию татар написал письмо домой с о крупном выкупе. Это было очередное проявление слабости духа и малодушия со стороны этого героя. Жилин, оказавшись на его месте, отказался писать подобное письмо, пока его и Костылина не накормили и не нарядили в свежую одежду. Несмотря на то, что Жилин относился к Костылину как к другу, этого служивого трудно было назвать его другом, ведь он не раз его подводил.
Настоящего друга Жилин встретил в ауле у татар. Её звали Дина. Эта тринадцатилетняя дочка татарина, хрупкая и тоненькая с виду девчушка, была гораздо храбрее Костылина. Более того, она не была на предательство или подлость. Трусость тоже не была в ее характере. Увидев, что Жилин хороший человек, она стала носить ему еду и во всем Он за это делал для нее глиняных кукол, которым она неподдельно радовалась. Она наряжала кукол в одеяния и нянчила, словно малышей.
Со временем Дина сильно привязалась к Жилину и не хотела с ним расставаться. Однако, даже тогда, она, рискуя быть наказанной ему бежать из плена. В конце концов, Жилину удалось добраться до родных земель. Он был благодаря маленькой девчушке из татарского аула. А его великовозрастный друг так и остался в плену, дожидаясь выкупа от родителей. Выкуп пришел только через месяц. Костылина все-таки освободили, но изрядно измученного и еле живого.
Араб тарихшысы әл - Марвази қарлұқтардың құрамында тоғыз тайпа болған деп жазған: үш жікіл, үш бескіл, бұлақ, көкеркін, тухси. Бұдан басқа лазана мен фаракия рулары аталады. Қарлұқ тайпаларының негізгі топтасқан жері – Алтай тауынан Балқаш көліне дейінгі аралық. Алтай тауынан Сырдарияның орталық ағысына дейінгі аймақты алып жатқан қарлұқтар 756 жылы түргештерден билікті алып, өз мемлекеттерін құрды. Қағанат орталығы – Суяб қаласы. 840 жылы қарлұқтар қырғыздармен бірігіп, Ұйғыр қағанатын жеңді. Осы жеңістен кейін Испиджаб қаласының билеушісі Білге Күл Қадыр - хан өзін қаған деп жариялайды. Самани әулеті мұсылман дінін тарату сылтауымен “ғазауат соғыс” жариялап, Испиджабты басып алады. Қала билеушісі саманилерге алым - салық төлеп тұруға міндетті болды. Саманилер Таразды басып алып, қалада мешіт салдырды. Саманилерге қарсы күресті Базар Арслан мен Оғұлшақ (Білге Күл Қадыр - ханның балалары) жүргізген. Қарлұқтардың арабтарға қарсы күресі 2 ғасырға жуық мерзімге созылды. Қарлұқ қағанатын ішкі тартыстар мен билік үшін күрес әлсіретті. Осыны пайдаланған Қашғардың түрік билеушілері 940 жылы Баласағұнды басып алды. Қағанат талқандалды. Баласағұнды екі жылдан кейін Сатұқ Боғра хан (Арсланның баласы) қайтарып алады. Осы ханның кезінде қарлұқтар арасында ислам дінін қабылдау басталды.
“Худуд әл - алам” қолжазбасында: “қарлұқтар тұрған аймақ – халық неғұрлым жиі қоныстанған және ең бай жерлер. Қарлұқтар елінде 25 қала мен қоныс бар” деп жазылған.
Қарлұқтарда аталарының зиратының басына тастан жасалған балбалдарды қою кең тараған. Түрік жазбаларында “Батыр ерлерін балбал етіп қойды” деген жазу табылды. 7 - 8 ғасырлардан құлпытас орнату дәстүрі дами бастады. Орхон - Енисей, Талас - Шу өзендері бойынан табылған түрік жазуларының ішіндегі ең атақтылары – “Күлтегін” мен “Тоныкөк” жазбалары. Бұл ескерткіштер Қарлұқ қағанатының кезінде түрік жазуының жаңа түрде дами бастағанын көрсетеді.
Они оба были военнослужащими на Кавказе, оба отправлялись домой в отпуск, когда были схвачены, оба оказались одни на опасной дороге. В отличие от Жилина, у Костылина было ружье, которым он даже не смог воспользоваться. Встретившись на дороге, они решили держаться вместе, чтобы прийти на друг другу в случае непредвиденной ситуации. Казалось бы, вот она дружба, взаимовыручка. Но, когда, судьба их столкнула с татарами, вместо того, чтобы выстрелить из ружья и Жилину, Костылин струсил и сбежал.
Все равно он со временем оказался в плену у татар, так как его лошадь по дороге стала, а ружье дало осечку. В отличие от смелого Жилина он сразу же по требованию татар написал письмо домой с о крупном выкупе. Это было очередное проявление слабости духа и малодушия со стороны этого героя. Жилин, оказавшись на его месте, отказался писать подобное письмо, пока его и Костылина не накормили и не нарядили в свежую одежду. Несмотря на то, что Жилин относился к Костылину как к другу, этого служивого трудно было назвать его другом, ведь он не раз его подводил.
Настоящего друга Жилин встретил в ауле у татар. Её звали Дина. Эта тринадцатилетняя дочка татарина, хрупкая и тоненькая с виду девчушка, была гораздо храбрее Костылина. Более того, она не была на предательство или подлость. Трусость тоже не была в ее характере. Увидев, что Жилин хороший человек, она стала носить ему еду и во всем Он за это делал для нее глиняных кукол, которым она неподдельно радовалась. Она наряжала кукол в одеяния и нянчила, словно малышей.
Со временем Дина сильно привязалась к Жилину и не хотела с ним расставаться. Однако, даже тогда, она, рискуя быть наказанной ему бежать из плена. В конце концов, Жилину удалось добраться до родных земель. Он был благодаря маленькой девчушке из татарского аула. А его великовозрастный друг так и остался в плену, дожидаясь выкупа от родителей. Выкуп пришел только через месяц. Костылина все-таки освободили, но изрядно измученного и еле живого.
Қарлұқ қағанаты (756 - 940 жылдар)
Конспект
Араб тарихшысы әл - Марвази қарлұқтардың құрамында тоғыз тайпа болған деп жазған: үш жікіл, үш бескіл, бұлақ, көкеркін, тухси. Бұдан басқа лазана мен фаракия рулары аталады. Қарлұқ тайпаларының негізгі топтасқан жері – Алтай тауынан Балқаш көліне дейінгі аралық. Алтай тауынан Сырдарияның орталық ағысына дейінгі аймақты алып жатқан қарлұқтар 756 жылы түргештерден билікті алып, өз мемлекеттерін құрды. Қағанат орталығы – Суяб қаласы. 840 жылы қарлұқтар қырғыздармен бірігіп, Ұйғыр қағанатын жеңді. Осы жеңістен кейін Испиджаб қаласының билеушісі Білге Күл Қадыр - хан өзін қаған деп жариялайды. Самани әулеті мұсылман дінін тарату сылтауымен “ғазауат соғыс” жариялап, Испиджабты басып алады. Қала билеушісі саманилерге алым - салық төлеп тұруға міндетті болды. Саманилер Таразды басып алып, қалада мешіт салдырды. Саманилерге қарсы күресті Базар Арслан мен Оғұлшақ (Білге Күл Қадыр - ханның балалары) жүргізген. Қарлұқтардың арабтарға қарсы күресі 2 ғасырға жуық мерзімге созылды. Қарлұқ қағанатын ішкі тартыстар мен билік үшін күрес әлсіретті. Осыны пайдаланған Қашғардың түрік билеушілері 940 жылы Баласағұнды басып алды. Қағанат талқандалды. Баласағұнды екі жылдан кейін Сатұқ Боғра хан (Арсланның баласы) қайтарып алады. Осы ханның кезінде қарлұқтар арасында ислам дінін қабылдау басталды.
“Худуд әл - алам” қолжазбасында: “қарлұқтар тұрған аймақ – халық неғұрлым жиі қоныстанған және ең бай жерлер. Қарлұқтар елінде 25 қала мен қоныс бар” деп жазылған.
Қарлұқтарда аталарының зиратының басына тастан жасалған балбалдарды қою кең тараған. Түрік жазбаларында “Батыр ерлерін балбал етіп қойды” деген жазу табылды. 7 - 8 ғасырлардан құлпытас орнату дәстүрі дами бастады. Орхон - Енисей, Талас - Шу өзендері бойынан табылған түрік жазуларының ішіндегі ең атақтылары – “Күлтегін” мен “Тоныкөк” жазбалары. Бұл ескерткіштер Қарлұқ қағанатының кезінде түрік жазуының жаңа түрде дами бастағанын көрсетеді.
Объяснение: