4. Даны точки М(-2,6) и К (-4.3) а) Найдите координату точки D, противоположную кс b) Изобразите точки А К и D на координатом луче. c) Найдите расстояние от точки к до точки D.
Это было давно-давно, в незапамятные времена. тогда и звери, и птицы жили без всякой работы, ничего не делали, ни о чём не заботились. а от скуки да от безделья часто ссорились и дрались. и вот, чтобы положить конец всем раздорам, они решили заняться важной работой – вырыть большую реку, даугаву. одна лишь иволга, птица, накликающая дождь, не хотела копать реку. – для чего мне вода на земле? мне и небесной воды хватит! а звери и птицы не стали долго судить да рядить. тут же и принялись за работу. и работали не за страх, а за совесть. заяц впереди бежал, дорогу реке показывал. а ведь всем известно, что заяц прямо бегать не умеет, бежит-петляет. вот потому и даугава не прямая, а вся в извилинах получилась. лиса спешила за ним вслед и своим пушистым хвостом намечала берега даугавы. крот-землекоп прокладывал русло. барсук шёл за кротом, русло расширял. медведь, как самый главный силач –ведь недаром же он самый главный силач! – таскал из русла землю и сваливал в кучи. и сейчас видны на берегах даугавы изрядные горы и пригорки, которые медведь насыпал. да и все другие звери и птицы трудились что есть силы. и все ссоры были забыты. а когда вырыли даугаву, то собрались посмотреть, какова река у них получилась. да тут же и проверили, кто как работал. крот и медведь даже землю с себя стряхнуть не успели –так усердно они работали. – вы у нас самые трудолюбивые, – сказали им все звери и птицы, – поэтому можете с честью носить всегда свою рабочую одежду! с тех пор медведь и крот так и ходят в тёмных шубах. волку, который и лапами рыл, и клыками , оставили навсегда и лапы, и морду чёрными. пусть все знают, как хорошо волк работал. гуся и утку тоже хвалили за усердие. им разрешили и плавать и мыться в реке сколько захотят. а другим птицам, которые работали не так старательно, позволили только пить из реки. в это время иволга, накликающая дождь, по-прежнему прыгала и посвистывала среди ветвей. – у меня такой красивый жёлтый наряд, -оправдывалась она, – не могла же я в своей праздничной одежде делать эту грязную работу! тут звери и птицы рассердились на неё. – пусть иволга никогда не пьёт чистой воды ни из реки, ни из пруда. пусть утоляет жажду дождевой струёй или каплями росы, которые проступают на лбу лежащего камня! поэтому и приходится теперь иволге страдать от жажды. и когда другие птицы, предчувствуя грозу, умолкают, иволга кричит жалобно-прежалобно, кличет не накличется, просит дождя
Иртәнге караңгы тынлыкта озын кышның бозлы сулышы сизелә. Беренче кар яуган. Кичә генә елап торган күк йөзеннән кышның беренче хәбәрчеләре - шук кар бөртекләре салкын һавада уйный-уйный тиз арада көзге коры сары үләнне ак юрган белән каплаган. Кыш җитте.
Соры һәм дымлы көз кар астында калды. Тирән көртләр җирне иксез-чиксез кышкы бураннардан саклый. Җир тирән йокыга талган. Җәнлекләр дә йоклый ояларында, тик кайчан гына кытыршы кар өстендә ялгыз тычкан эзләре очрый, я караңгы урман эчендә урман тавыгының гөрелдәгән тавышы ишетелә, я тукранның шакылдаганы яңгырый. Кырыйда гына карлы тунга киенгән чыршылар басып тора, кышның зәгыйфь кояшы аларның очларын җылыта.
Балалар һәр кыш саен чаңгыга басып урманга киләләр. Алар кышкы йокыга талган көчле имәннәрне һәм төз каеннарны күзәтеп, кышкы табигатне тыңлап, саф һава сулап кайталар, бала-чагага бик тә кар өстендәге эзләрне танып белү ошый. Боз белән капланган карда чаңгы шәп шуа, бөтен урманга балаларның күңелле тавышы яңгырый.
Тик кышның кояшлы рәхәт көннәре бик каты суык бураннар белән дә алмаша. Ап-ак күк йокыга талган җир өстенә төшкән сыман булып тоела, ачы җилдән уянган кышкы урман улый, ыңгыраша...
Икенче көнгә буранның иҗат иткән эшләре күренә: көртләрдә кардан фигуралар, тәрәзәләрдә хикмәтле бизәкләр, а елгадагы боз кояшта төрле төсләр белән ялтырый. Төн эчендә буран боз капкачын себерткән.
Кыш безне каты салкыннары белән дә куркыткан була. Бигрәк тә төннәрен. Кара энҗе йолдызлы күктән суык бәрә, бөтен дөнья туңган, тирән йокыда. Тик торбадан чыккан төтен генә ялгызы өскә таба омтыла...
Кышның саран саргылт кояшы карлы бураннар белән алмаша, ә бураннарга алмашка каты суыклар килә - мөгаен, кышның гүзәллеге шундадыр. Ә күпме шатлык алып килә ул бала-чагага: көннәр буе тау шуып шау-гөр киләләр, кемдер кар бабай ясый, кемдер кар бәрешеп уйный. Өлкәннәрдә кышны үзләренчә ярата. Һәр кем Яңа ел төнендә нинди булса да могҗиза я тылсым көтә.
Ә табигать ягымлы язны көтеп тыныч кына йоклый...