Ниһаять, безнең колхоз да баш инженерлы булды. Яшь кенә бер егет җибәргәннәр. Институт бетергән диме шунда. Әй, институт түгел, чурт бетерсен, тик безгә инженер булсын. Читтән килгән инде килүлеккә... Колхоз үзебезнең егетләрне укырга жибәрә лә ул. Кире кайтучы гына юк.
Мы дарили как раз на дочь и алоэ, стоял дуб. Ромашка цветы под ногами...-папа,папа,еще бы!Какие красивые цветы!-Да,красиво там.. а ромашка цветы поставили в песнях.Они говорят, что с родителей? -Они...они:<мы хотим вырасти как дуб у нас>,-говорят они. Дуб прислушиваться к Шавы после еще выходил, поставил вопрос:-А что говорит дуб? -Имен Артем я хочу вырасти до Солнца>,-говорит вверх.. в это время солнце еще более повысилось.Вниз и поднимались обратно-на лицах моей дочери в руках будет излучать поток нур-Папа,а что говорит солнце? -Солнце?Он на тебя глядя Российской наземный а-а-вон там была девочкой чибер>, что... мечта-А -А вот что можно было подумать, что на солнце в зависимости от сит? -спрашиваю дочь силы. Ожидается беспрецедентный ответ, но было совершенно правильно: -я хочу быть цветы,папа...
Баеп булмады, егетләр. Әнә, кешеләргә карап торам да, шаккатам. Бер елны йорт сала, икенче елны машина ала, ә өченче елны яшь хатынлы була... Болай үзем төшеп калганнардан да түгелмен кебек. Юк, булмагач, булмый икән.
Иске гадәт буенчаДата написания: 01.06.1999Яңа оештырылган җәмгыятьнең башлангыч оешмасы рәисен сайлап кую өчен билгеләнгән җыелыш күп вакытны алмады, чөнки эш көне тәмамланган иде инде. Алып баручы башта ике сүз белән генә яңа оешманың барлыкка килү сәбәпләрен, әгъза булып керү кагыйдәләрен аңлатты. Шуннан нинди тәкъдимнәр булыр дигән сорау куйды да, үзе өч кешене күрсәтте.
Кыш бабай күчтәнәчеДата написания: 01.06.1999«Бер рәхәтнең бер михнәте була», дип әйтә торган иде минем дәү әти. Дөрес әйткән ул. Мәсәлән, Яңа ел бәйрәмен алыйк. Аның михнәте билгеле инде — чыршы табу. Михнәт кенә түгел, үзе зур мәсьәлә. Ярый ла, кибеттә булып, этешә-төртешә, сугыша-талаша бер-ике ылыс ботагы булган, шулай да чыршы дип аталган сагызлы таяк эләктерә алсаң.
Иң шәп бүләкДата написания: 01.06.1999Бүген безнең авылда туй. Кайсы якта ничектер, ә бездә туйга бар авыл белән йөриләр. Шуңа, чакырганда, өй борынча чакыралар. Теләгең бар икән — рәхим ит. Бүләгең булмаса да, сиңа сүз әйтүче дә, кырын күз белән караучы да булмаячак. Монысы чит-ят кешегә инде. Ә туганнарга таләп икенче. Алар йөзләренә кызыллык китермәскә тиеш.
Рәхмәт, энем!Дата написания: 01.06.1999Хасбулат урамга йөгереп, атылып диярлек килеп чыкты. Җитәр, болай күпме җәфа чигеп йөрергә була?! Куркып күпме яшәргә мөмкин?! Кеше күзенә күренерлеге калмады бит хәзер. Нәрсәдер эшләргә кирәк. Табиблар өнәп бетермәсә дә, халык медицинасына мөрәҗәгать итми чарасы юк. Шифаханәгә барсаң, чират ел буена да җитмәячәк.
Куян шулпасының шулпасыДата написания: 01.06.1999Ниһаять, безнең колхоз да баш инженерлы булды. Яшь кенә бер егет җибәргәннәр. Институт бетергән диме шунда. Әй, институт түгел, чурт бетерсен, тик безгә инженер булсын. Читтән килгән инде килүлеккә... Колхоз үзебезнең егетләрне укырга жибәрә лә ул. Кире кайтучы гына юк.