ПРОЧИТАЙТЕ ТЕКСТ И ВЫПОЛНИТЕ ЗАДАНИЯ А-Б
1)Летом на утренней зорьке Володя вставал первый раз в жизни, и как это было чудесно!
(2)Городок ещё спал непробудным сном, даже собаки не лаяли. (3)Они лежали, свернувшись калачиком, возле калиток и только изредка вздрагивали и ворочались во сне.
(4)Крыши домов, сараев, заборы — всё мокро, всё блестит от обильных капель ночной
росы. (5)И над всем этим — над домами, над пожарной каланчой, над старым городским садом — прозрачно синело чистое предутреннее небо. (6)Из-за заборов тянуло свежим
запахом огородной зелени; особенно сильно пахло укропом.
(7)Городок спал. (8)Не спали одни воробьи. (9)Oни перепархивали в палисадниках,
отряхивали отсыревшие от росы пёрышки и чирикали как-то нехотя, ещё спросонья.
(10)Сергей Иванович и Володя свернули в переулок, ведущий круто вниз, и спустились к
речке. (ll)Oнa была тихая, слегка подёрнутая дымкой тумана. (12)Кое-где на поверхности
изредка расплывались круги; рыба начинала играть.
(13)В уголке возле дощатого мостика старичок рыболов уже раскидывал удочки.
А. ИЗ ПРЕДЛОЖЕНИЯ 5 ВЫПИШИТЕ СУЩЕСТВИТЕЛЬНОЕ "НЕБО" С ЗАВИСИМЫМИ ОТ НЕГО
ПРИЛАГАТЕЛЬНЫМИ. ОПРЕДЕЛИТЕ РОД, ЧИСЛО И ПАДЕЖ ЭТИХ СЛОВ.
ПРАВОПИСАНИЕ ОКОНЧАНИЙ СУЩЕСТВИТЕЛЬНЫХ И ПРИЛАГАТЕЛЬНЫХ".ЗАДАНИЯ ПО ТЕМЕ "ПРАВОПИСАНИЕ ОКОНЧАНИЙ СУЩЕСТВИТЕЛЬНЫХ И ПРИЛАГАТЕЛЬНЫХ".
Б.ИЗ ПРЕДЛОЖЕНИЯ 6 ВЫПИШИТЕ СЛОВОСОЧЕТАНИЕ «ПРИЛАГАТЕЛЬНОЕ + СУЩЕСТВИТЕЛЬНОЕ», ОБА СЛОВА В КОТОРОМ ВЫРАЖЕНЫ М.Р., ЕД.Ч., Т.П.
Ана! Ана! Ана! «Ана» дегенде толқымайтын жүрек, толғанбайтын жан жоқ. Осы үш қана әріптен тұратын «ана» сөзінің астарында ұшан теңіз ой жатыр. Ана — әрбір а үшін ең ыстық, жанға жақын, мағыналы да қастерлі сөз. А алғаш дүние есігін ашқанда ананың ақ сүтімен бойына нәр алады, ана құшағына еніп, ана мейіріміне бөленеді. Адамның аузынан шығатын ең алғаш сөзі де – «ана». Міржақып Дулатов ағамыз айтқандай, бізді сүйетұғын, күйетұғын, әрқашан қамымызды ойлап жүретұғын абзал жанды адам, бұл – ана. Алдыңа қойған мақсатыңа жетуің үшін ана жанын қиюға да дайын. Ана баласының үлгілі азамат боп өсуі үшін бар күшін салып, тер төгеді. Ананың махаббатына, құдіретіне тамсанған талай ақын әнін арнап, жырын жазып, талай жазушы қалам тербеген.
«Анаңды меккеге үш арқалап барсаң да, қарызын өтей алмайсың» деген дана қазақ халқы. Шынында да, осыншама қиналып, көз жасын төге жүріп, бізді өсірген анаңа қолыңнан келгеніңнің бәрін істесең де, оның бәрі анаңның түн ұйқысын төрт бөлген бір күніндей ғана. Өз парызыңды өтеу, бұл – ана алдындағы парызды өтеу.Қаншама байлық иесі болсаң да, әлемге әйгілі адам болсаң да, анаңды, оның саған жасаған жақсылығын ұмытпау – сенің өмір бойындағы борышың. Қай адам қолынан келген сый – құрметін жасамады десеңші, шіркін! Бірақ соның бәрі анаңның бір ауыз жылы сөзіне де жетпейді. Дүниенің нұры, өмірдің гүлі, қызықтың қызығы – ананың қолында. Ана бір қолымен бесік тербетсе, екінші қолымен әлемді тербетеді.
Қорыта айтқанда, барлық адам ана алдындағы парызын өтеп, ақ сүтін ақтап, ананың шашына ақ түсірмей, тек осы киелі жандардың бақытты болуын ойлау керек. Себебі ең бақытты адам – анасы бар адам. Жер бетіне жақсылық нұрын себетін аналарымыз аман болсын