Профессор Чудаков утром в понедельник нарисовал квадратную клетчатую таблицу. Каждый вечер он стирал у таблицы одну строчку, зато пририсовывал три столбца. В четверг он уже ничего не стал исправлять и посчитал клеточки - их оказалось 28. А сколько клеточек было в таблице в понедельник?
Я считаю, что такая дружба существует. Просто она чаще всего одностороняя. Т.е. один 100% уверен, что у них дружба и ничего больше, а другой питает скрытые чувства к своему "другу". Вот так и складывается! Лично у меня есть ещё с института друг-парень. Мы можем рассказать друг другу все до мелочей и не иметь никаких видов друг на друга. Но это мое мнение. Когда-то он утром на мой день рождения пришел ко мне домой с цветами, а мой папа сказал, что он в меня влюблен. Я же не согласилась! У него есть девушка, они уже думают о том, чтобы жить вместе. Так может это все-таки настоящая дружба между парнем и девушкой! Кто знает!Я уверена что между мужчиной и девушкой дружба существует! Я сама дружу, гуляю, отдыхаю частенько не с подругой, а с лучшим другом! И нам параллельно что про нас говорят...я знаю все его похождения он знает все мои и мы оба знаем что когда нам плохо к кому мы можем обратится и поплакать на ДРУЖЕСКОМ плече!
Францішак Бенядзікт Багушэвіч (1840-1900), беларускі паэт, ідэолаг нацыянальнага адраджэння, вызваленчага дэмакратычнага руху, пачынальнік новай беларускай літаратуры.
Скончыў Віленскую гімназію (1861), паступіў на фізіка-матэматычны факультэт Пецярбургскага ўніверсітэта. Але за ўдзел у студэнцкіх хваляваннях з універсітэта выключаны. Вярнуўся на радзіму, працаваў настаўнікам у вёсцы Доцішкі. Удзельнік паўстання 1863, быў паранены. Ратуючыся ад улад, перабраўся на Ўкраіну. У 1865 паступіў у Нежынскі юрыдычны ліцэй і скончыў яго ў 1868. Працаваў у розных судовых установах, з 1884 - у судовай палаце ў Вільні. У віленскі перыяд найбольш інтэнсіўна разгарнулася яго літаратурная і публіцыстычная дзейнасць. Пад псеўданімамі Мацей Бурачок, Сымон Рэўка з-пад Барысава выдаў свае вершаваныя зборнікі «Дудка беларуская» (1891) і «Смык беларускі» (1894), апавяданне «Тралялёначка» (1892). Светапогляд Багушэвіча, яго ідэйныя перакананні склаліся ў эпоху ўзмацнення вызваленчага дэмакратычнага руху. Свабоду ён разумеў як сапраўды чалавечы стан, дасягненне якога несумяшчальнае з тагачаснымі грамадскімі адносінамі. Народ і яго стваральную працу Багушэвіч разглядаў як фундаментальную, жывую і сапраўдную рэальнасць гісторыі і грамадскага жыцця, як выток і ўвасабленне самой сутнасці жыцця наогул. Пад паняццем «народ» ён разумеў усіх людзей працы, найперш сялянства, але ўзбагачаў гэтае паняцце акрэсленым нацыянальным момантам. Творы яго прасякнуты пачуццямі глыбокай любві да роднага краю, вернасці свайму народу і зямлі, на якой нарадзіўся і вырас. Пазіцыя Багушэвіча як выразніка нацыянальна-патрыятычнай свядомасці вызначалася імкненнем даць гістарычнае і канкрэтнае этна-тэрытарыяльнае абгрунтаванне рэальнай суверэннасці і самастойнасці беларускага народа. Абарона каштоўнасцей мінулага, мовы як цэнтра духоўнага існавання народа і яго культуры, у т. л. і фальклору, і сёння ўваходзіць у склад арганічных кампанентаў нацыянальнай свядомасці беларусаў. Моцнае і шматграннае было ідэйна-творчае ўздзеянне паэта-мысліцеля на паслядоўнікаў. Увесь пазнейшы працэс фармавання дэмакратычнай ідэалогіі, грамадскай і эстэтычнай думкі, новай беларускай літаратуры адзначаны свядомым наследаваннем яго спадчыны.