с математикой
С решением

Я гілкана чайник, тряпчана лялька на вигляд.Безглуздий грудочку турботи, любові і тепла.Але десь в душі дзвіночок надії дзвенить:а раптом я тобі кимось великим бути в житті змогла б?Я грілка на чайник, дівчисько, матрьошка.Веснянки і чубчик. Трохи пуху і вати в мені.Але мною цвіте від привітності кухня і стіл,і відблиск усмішки зайченям біжить по стіні.Я з чайника баба, проста, як сотні навколо, -але знаєш, ми в чомусь завжди несхожі на всіх.Я, може, твій таємний, надійний і відданий друг.У хвилини смутку почуй мій заливистий сміх.Я жити допомагаю - фігуркою тряпичной стоюна сторожі затишку, адже я берегиня родини.Тепло і надію я в домі наполегливо зберігаю,
І ласково в душу всім світять оченята мої.і ласкаво в душу всім світять оченята мо

1. На пяцьдзясят вёрст рэчышча быў толькі адзін паром.. . 
2. Капітану (Пора-Леановічу) не вельмі верылі як нашчадку сепаратысцкай фаміліі і ўраджэнцу Магілёва. Таму "ў дапамогу яму" ...паставілі ...Юрыя Горава, карэннага русака са старой маскоўскай фаміліі. 
3. ..18 жніўня на кардон прыляцеў улан на ўспененым кані і нешта хутка перадаў Пора-Леановічу. 
4. Жанчына, высокая і зграбная,... стала проста ў ваду. 
5. "Давядзецца чакаць да раніцы"-, сказаў Пора-Леановіч. 
6. Гораў нечакана для сябе сказаў: "Іван, як пераправіцца цераз раку? " 
7. "Ідзіце, "-сказаў Іван жанчыне, туды.. . Мы не можам праводзіць вас. 
8.-Паспеў?-спытаў Леановіч улана. - Так точна! ..Генерал Фікельмонт выказвае вам удзячнасць за выкананы загад. 
9. - Капітан Пора-Леановіч, вы нягоднік. 
10. На тры крокі, -іранічна сказаў Леановіч.. . 
11. Гораў удыхнуў паветра і,не цэлячыся, націснуў на курок. 
12.Пора-Леановіч.. . на апошнім дыханні сказаў ясным голасам: -Дзякуй вам.. . 
13.Мне ўсё жыццё будуць трызніцца тыя 10 хвілін, на якія я спазнілася. 
14. Дай Бог, каб мае ўнукі ніколі не варагавалі з вашымі.