Пусть х скорость лодки против течения, тогда скорость лодки по течению будет 3х. (3х+х)÷2=2х собственная скорость лодки. (3х-х)÷2=х скорость течения реки. 2х÷х=2 в два раза собственная скорость лодки больше скорости течения реки. ответ: в 2 раза.
Пусть х кочанов съедает первая коза за час, и паслась 8 часов, тогда вторая съедает х+2 кочанов за час и паслась 7 часов. Всего обе съели 74 кочана. 8х+7(х+2)=74 15х=74-14 х=60÷15 х=4 кочана в час съедает первая коза. 7×(4+2)=42 кочана съела вторая (более прожорливая ) коза. ответ: 42
(3х+х)÷2=2х собственная скорость лодки.
(3х-х)÷2=х скорость течения реки.
2х÷х=2 в два раза собственная скорость лодки больше скорости течения реки.
ответ: в 2 раза.
Пусть х кочанов съедает первая коза за час, и паслась 8 часов, тогда вторая съедает х+2 кочанов за час и паслась 7 часов. Всего обе съели 74 кочана.
8х+7(х+2)=74
15х=74-14
х=60÷15
х=4 кочана в час съедает первая коза.
7×(4+2)=42 кочана съела вторая (более прожорливая ) коза.
ответ: 42
Чаптыра атларны кучер, суккалап та тарткалап.
Кич иде. Шатлык белән нурлар чәчеп ай ялтырый;
Искән әкрен җил белән яфрак, агачлар калтырый.
Һәр тараф тын. Уй миңа тик әллә ни җырлый, укый;
Нәрсәдәндер күз эленгән һәм тәмам баскан йокы.
Бер заман ачсам күзем, бер төрле яп-ят кыр күрәм;
Аһ, бу нинди айрылу? Гомремдә бер тапкыр күрәм.
Сау бул инде, хуш, бәхил бул, и минем торган җирем,
Мин болай, шулай итәм дип, төрле уй корган җирем.
Хуш, гомер иткән шәһәр! инде еракта калдыгыз;
Аһ! таныш йортлар, тәмам күздән дә сез югалдыгыз.
Эч поша, яна йөрәк, хәсрәт эчендә, уйда мин;
Ичмасам иптәш тә юк ич, тик икәү без: уй да мин.
Аһ, гөнаһым шомлыгы, бу кучеры бик тын тагын,
Җырламыйдыр бер матурның балдагын йә калфагын!
Әллә нәрсәм юк кеби; бер нәрсә юк, бер нәрсә ким;
Бар да бар, тик юк туганнар, мин ятим монда, ятим.
Монда бар да ят миңа: бу Миңгали, Бикмулла кем?
Бикмөхәммәт, Биктимер — берсен дә белмим, әллә кем!
Сездән айрылып, туганнар! — җайсыз, уңгайсыз тору;
Бу тору, әйтергә мөмкиндер, кояш-айсыз тору.
Шундый уйлар берлә таштай катты китте башларым;
Чишмә төсле, ихтыярсыз акты китте яшьләрем.
Бер тавыш килде колакка, яңгырады бер заман:
«Тор, шәкерт! Җиттек Казанга, алдыбызда бит Казан».
Бу тавыш бик ачты күңлем, шатлыгымнан җан яна;
«Әйдә чап, кучер, Казанга! Атларың ку: на! на-на!»
Әйтә иртәнге намазга бик матур, моңлы азан;
И Казан! дәртле Казан! моңлы Казан! нурлы Казан!
Мондадыр безнең бабайлар түрләре, почмаклары;
Мондадыр дәртле күңелнең хурлары, оҗмахлары.
Монда хикмәт, мәгърифәт һәм монда гыйрфан, монда нур;
Монда минем нечкә билем, җәннәтем һәм монда хур...