Было два верблюда, соответственно, действия происходят где-то в пустыне или в подобных районах, а как нам всем известно, асфальта там нет, значит его цена - 0 р, а если верблюд зеленый, то с высокой вероятностью он попал к недобросовесному хозяину, который сделал с ним что-то плохое, по этой же причине второй верблюд пытался уйти налево, то есть сбежать от хозяина, а 'Ежик' в данной ситуации может означать кличку владельца верблюдов, а у кого обычно можно встретить поганяла? У преступников. Соответственно, ауешнику был 21 год.
Вывод: у нас есть двадцати однолетний преступник, находящийся в пустыне, и который оказался плохим хозяином. У него было два верблюда, первый оказался отравлен: съел что-то не то, или же умер - а второй верблюд подался в бега (удачно или нет - задача умалчивает).
Ну смотри:
Было два верблюда, соответственно, действия происходят где-то в пустыне или в подобных районах, а как нам всем известно, асфальта там нет, значит его цена - 0 р, а если верблюд зеленый, то с высокой вероятностью он попал к недобросовесному хозяину, который сделал с ним что-то плохое, по этой же причине второй верблюд пытался уйти налево, то есть сбежать от хозяина, а 'Ежик' в данной ситуации может означать кличку владельца верблюдов, а у кого обычно можно встретить поганяла? У преступников. Соответственно, ауешнику был 21 год.
Вывод: у нас есть двадцати однолетний преступник, находящийся в пустыне, и который оказался плохим хозяином. У него было два верблюда, первый оказался отравлен: съел что-то не то, или же умер - а второй верблюд подался в бега (удачно или нет - задача умалчивает).
Кыш ул битләрне өшетердәй зәмһәрир салкыннарга, күз күремен киметердәй бураннарга да бик бай. Көннән-көн соңрак чыккан кояш та, үзенең саранлыгын күрсәтеп, салкынча гына елмая. Кыш үзенең аклыгы, сафлыгы белән күңелгә якын, үзенчә матур.
Чын кышны, билгеле инде, урманда гына тоярга була. Ә кырлар, яз җиткәнче ял итәргә уйлап, ап-ак юрганга төренәләр дә тыныч кына тирән йокыга талалар. Анда ап-ак кардан башка берни дә күреп булмый. Урманда песнәкләрнең һәм урман гайбәтчесе саесканның агачтан агачка сикереп йөрүе кышкы урманга азмы-күпме җанлылык өрә. Ап-ак түшәк өстендәге җәнлек эзләре дә урманның бөтенләй үк йоклап ятмавын күрсәтә. Салкын көннәрдә агачлар бәс белән каплана. Әйтерсең агачларны үтә күренмәле ап-ак ефәк белән чорнап чыкканнар. Урман эчендә сузылып киткән чаңгы эзеннән барганда, чаңгы таягы белән агачка кагыласың, йомшак кына энҗе бөртекләре коела. Агачларның кышкы салкыннарда шартлаулары ишетелә. Пышылдап кына әйтелгән сүзләр дә еракларга яңгырый. Бөтен дөньяда матурлык, аклык, сихри тынлык. Бөтен дөньяга яшәү матурлыгы турында кычкырасы килә. Тик тукталып каласың. Синең тавышыңнан агачлардагы аклык коелыр да, матурлыкка зыян килер кебек.
Кышкы урман гаҗәеп матур шул! Кыргый җәнлекләр дә кышны һәрберсе үзенчә үткәрә. Аю кар астындагы өнендә йоклап ята. Төлке үзенә азык эзли. Тиен көз көне киптергән чикләвекләрен, гөмбәләрен ашый. Куян ак тунын кигән. Керпе кар астында йоклый.
Кышын кыргый җәнлекләргә яшәү бик авыр. Аларга азык җитми. Шуңа күрә без аларга бераз ярдәм итәргә тиешбез. Кошларга җимлекләр ясап элергә һәм аларны һәрвакыт карап, тулыландырып торырга кирәк.
Урман − безнең зур байлыгыбыз. Аның ямен җибәрмәсәк, агачларны кисмәсәк һәм сындырмасак, кошларны атмасак, урманны сакласак иде.