Бах писал качественную музыку. Мне нравятся его гармонии и ритм. Но всё же сейчас неактуально слушать его музыку. Его время но он останется основой для будущей музыки. В наше время стало больше нового. Сейчас его музыка старомодна и слишком сложна. Музыка барокко фактурна, но старомодна. Слишком много нужно сделать, чтобы сыграть Баха. Сейчас музыка проще технически, а содержания в ней столько же, сколько и в любом произведении Баха и любого классического композитора. Но Токката и фуга d-moll очень вдохновляет и похожа на что-то современное.
Қара өлең - қазақтың ежелгі өлең түрі.Қара өлең әнге салып айтуға ыңғайлы. Әннің ырғақ ерекшеліктеріне қарай өлең жолдарындағы бунақтар орнын ауыстырып отырады. Әр шумақта жеке ой жатады. Мұндай ой жеңіл әзіл-оспақтан бастап, өмірдің мәні мен сәнін, ел қамы мен халық тағдырын қамтиды. Өлеңнің алғашқы екі жолындағы ой соңғы жолдардағы негізгі ойға қызмет етеді. Қара өлең көне заманнан бастау алып, тереңге тамыр байлаған. Оның үлгілері "Оғызнамада" (9 ғ.), Ж.Баласағұнидің "Құтадғу білігінде" (11 ғ.), М.Қашқаридың "Диуани лұғат ат-түркінде" (11 ғ.), А.Иүгінекидің "Ақиқат сыйында" (12 ғ.) кездеседі.
Сипаты жағынан орыстың "частушкасына", тәжіктін "ашуласына", латыштың "дайнасына", шығыс халықтарының "бәйіті" мен "ғазалына", өзбектің "қошығына" ұқсас. Қазіргі қазақ поэзиясында қара өлең үлгісі кең тараған.[1]
Объяснение:
Бах писал качественную музыку. Мне нравятся его гармонии и ритм. Но всё же сейчас неактуально слушать его музыку. Его время но он останется основой для будущей музыки. В наше время стало больше нового. Сейчас его музыка старомодна и слишком сложна. Музыка барокко фактурна, но старомодна. Слишком много нужно сделать, чтобы сыграть Баха. Сейчас музыка проще технически, а содержания в ней столько же, сколько и в любом произведении Баха и любого классического композитора. Но Токката и фуга d-moll очень вдохновляет и похожа на что-то современное.
Қара өлең - қазақтың ежелгі өлең түрі.Қара өлең әнге салып айтуға ыңғайлы. Әннің ырғақ ерекшеліктеріне қарай өлең жолдарындағы бунақтар орнын ауыстырып отырады. Әр шумақта жеке ой жатады. Мұндай ой жеңіл әзіл-оспақтан бастап, өмірдің мәні мен сәнін, ел қамы мен халық тағдырын қамтиды. Өлеңнің алғашқы екі жолындағы ой соңғы жолдардағы негізгі ойға қызмет етеді. Қара өлең көне заманнан бастау алып, тереңге тамыр байлаған. Оның үлгілері "Оғызнамада" (9 ғ.), Ж.Баласағұнидің "Құтадғу білігінде" (11 ғ.), М.Қашқаридың "Диуани лұғат ат-түркінде" (11 ғ.), А.Иүгінекидің "Ақиқат сыйында" (12 ғ.) кездеседі.
Сипаты жағынан орыстың "частушкасына", тәжіктін "ашуласына", латыштың "дайнасына", шығыс халықтарының "бәйіті" мен "ғазалына", өзбектің "қошығына" ұқсас. Қазіргі қазақ поэзиясында қара өлең үлгісі кең тараған.[1]