Цветные моря. Некоторые моря на Земле носят названия цветов:
Белое море — море на севере европейской части России (площадь — 90 тыс. км², глубина — 343 м). Названо так из-за расположения в холодном северном климате.
Жёлтое море — море в Восточной Азии (площадь — 416 тыс. км², глубина — 106 м). Названо так из-за цвета воды, впадающих в него китайских рек, в частности Хуанхэ.
Чёрное море — море, омывающее берега России, Украины, Румынии, Болгарии, Турции, Грузии, Абхазии (площадь — 422 тыс. км², глубина — 2210 м). Название дано пришедшими из Средней Азии кочевыми тюрками и имеет несколько гипотез.
Красное море — внутреннее море Индийского океана, расположенное между Аравийским полуостровом и Африкой в тектонической впадине (площадь - 438 000 км², наибольшая глубина: 2211 м). Название является прямым переводом греческого Erythra Thalassa, что пришло с древних времен.
Ауа-райының жылынуынан келесі өзгерістер туындауы мүмкін деген болжамдар бар:
Антарктида мен Гренландияның мұздықтарының еруі.
Мұздықтар еруі барысында дүниежүзілік мұхит деңгейі 2300 жылдары 2,5 м. жоғарылауы мүмкін,
Мұздықтардың еруі барысында пайда болған тұщы су мөлшері [[]]Гольфстримнің жылу ағысын бұзып Еуропаның суытуына алып келеді.
Арктика мұздықтарының еруі ақ аюдың өліміне алып келуі мүмкін.
Ормандарға, көлдерге, қала инфраструктурасына кері әсерін тигізеді.
Дауылдар, су тасқындары жиілігі өседі.
Азық-түлікпен қамтамасыз ету нашарлайды.[2]
Объяснение:
Климаттың антропогендік өзгеруі — табиғи ортаға антропогендік өсердің (негізінен оның ластануы) артуынан климаттың көрсеткіштердің (ауа температурасы, оның қозғалысының заңдылықтары және т.б.) ұзақ уақыт (10 жылдан артық) өзгеруі. Дәлірек айтқанда, климаттық жүйені салыстырмалы тұрақты күйден шығару кезінде пайда болатын, геофизикалық процестердің (Жерге ғарыштық өсерлерді қосқанда) табиғи жүру барысында теориялық мүмкін шегінен шығып кететін климаттық ауытқу. Мысалы, 1977-1981 жылдары Солтүстік Америкадағы суық қыстар 10 мың жылда бір рет болатын жағдай деп есептеледі.[3][4]
Перейти к поиску
Цветные моря. Некоторые моря на Земле носят названия цветов:
Белое море — море на севере европейской части России (площадь — 90 тыс. км², глубина — 343 м). Названо так из-за расположения в холодном северном климате.
Жёлтое море — море в Восточной Азии (площадь — 416 тыс. км², глубина — 106 м). Названо так из-за цвета воды, впадающих в него китайских рек, в частности Хуанхэ.
Чёрное море — море, омывающее берега России, Украины, Румынии, Болгарии, Турции, Грузии, Абхазии (площадь — 422 тыс. км², глубина — 2210 м). Название дано пришедшими из Средней Азии кочевыми тюрками и имеет несколько гипотез.
Красное море — внутреннее море Индийского океана, расположенное между Аравийским полуостровом и Африкой в тектонической впадине (площадь - 438 000 км², наибольшая глубина: 2211 м). Название является прямым переводом греческого Erythra Thalassa, что пришло с древних времен.
Объяснение:
есть цветные моря белое ,жёлтое ,красное, чёрное,
Тиморское море
Коралловое море
Саргассово море
Мраморное море
Ауа-райының жылынуынан келесі өзгерістер туындауы мүмкін деген болжамдар бар:
Антарктида мен Гренландияның мұздықтарының еруі.
Мұздықтар еруі барысында дүниежүзілік мұхит деңгейі 2300 жылдары 2,5 м. жоғарылауы мүмкін,
Мұздықтардың еруі барысында пайда болған тұщы су мөлшері [[]]Гольфстримнің жылу ағысын бұзып Еуропаның суытуына алып келеді.
Арктика мұздықтарының еруі ақ аюдың өліміне алып келуі мүмкін.
Ормандарға, көлдерге, қала инфраструктурасына кері әсерін тигізеді.
Дауылдар, су тасқындары жиілігі өседі.
Азық-түлікпен қамтамасыз ету нашарлайды.[2]
Объяснение:
Климаттың антропогендік өзгеруі — табиғи ортаға антропогендік өсердің (негізінен оның ластануы) артуынан климаттың көрсеткіштердің (ауа температурасы, оның қозғалысының заңдылықтары және т.б.) ұзақ уақыт (10 жылдан артық) өзгеруі. Дәлірек айтқанда, климаттық жүйені салыстырмалы тұрақты күйден шығару кезінде пайда болатын, геофизикалық процестердің (Жерге ғарыштық өсерлерді қосқанда) табиғи жүру барысында теориялық мүмкін шегінен шығып кететін климаттық ауытқу. Мысалы, 1977-1981 жылдары Солтүстік Америкадағы суық қыстар 10 мың жылда бір рет болатын жағдай деп есептеледі.[3][4]