Задача 4. Указом Президента Российской Федерации утверждено Положение об Управлении делами Президента, которому были переданы полномочия по материально-техническому обеспечению деятельности федеральных органов государственной власти, в том числе Государственной Думы Федерального Собрания Российской Федерации. Данный Указ был оспорен в Конституционном Суде Российской Федерации на том основании, что Конституция не предоставляет Президенту РФ права осуществлять материально-техническое обеспечение деятельности парламента. Представитель Президента возражал, ссылаясь на то, что Конституция не запрещает Президенту осуществлять указанную деятельность.
Какое решение следует вынести Конституционному Суду?
Задача 5.
МВД Российской Федерации обратилось к Президенту России с предложением одобрить программу разработки электронных паспортов.
Электронный паспорт должен представлять собой пластиковую карточку, в которую помимо паспортных данных будет включена информация о медицинском и пенсионном обеспечении и другая информация. По поручению Президента была проведена правовая экспертиза программы и дано заключение, что сосредоточение в одной базе данных всей информации о гражданине нарушить его конституционные права, в частности, право на защиту информации о частной жизни. В условиях единого банка данных сложно будет обеспечить конфиденциальность этой информации. Оцените доводы, приведенные в заключении.
Задача 6.
В уставе субъекта Российской Федерации закреплена норма, предусматривающая принятие совместных постановлений законодательным (представительным) органом власти субъекта Российской Федерации и главой исполнительной власти этого субъекта Российской Федерации – совместных постановлений областной Думы и главы администрации области.
Соответствует ли указанная норма действующему законодательству?
Задача 7.
Законом субъекта Российской Федерации в числе других оснований до прекращения полномочий судьи Уставного суда субъекта было предусмотрено прекращение полномочий в случаях нарушения установленного порядка вступления в должность судьи Уставного суда; неучастия судьи в заседаниях Уставного суда без уважительных причин или уклонение от голосования свыше двух раз подряд; ликвидации Уставного суда в связи с изменением Устава.
Нарушил ли субъект Российской Федерации требования действующего законодательства, приняв такой закон? Каковы полномочия субъектов Российской Федерации в области их собственной системы органов государственной власти?
Задача 8.
Решением суда отказано в удовлетворении жалобы заявителя о признании недействительной нормы конституции субъекта Российской Федерации о том, что президентом субъекта Российской Федерации может быть избран гражданин, владеющий русским языком и государственным языком этого субъекта Российской Федерации. Обосновано ли решение суда?
Азаматтық қоғам – саяси үкіметке тәуелсіз жұмыс істейтін және оған ықпал жасауға қабілетті әлеуметтік қатынастар мен институттар жиынтығы; дербес жеке адамдар мен әлеуметтік субъектілер қоғамдастығы. Қандай да болмасын қоғамдық мәні бар идеяларды қабылдау қашанда сұхбатты, яғни сұхбаттасушы жақтардың түрлі көзқарастарын және маңызды тепе-теңдігін білдіреді. Ешкім ешкімге өз түсінігін мойындатуды да, ешкім ешкімді дәлме-дәл қайталауды да мақсат етпейді. Идеялар белгілі қоғамның, әлеуметтік дамудың талаптарына сәйкес келетіндіктен қабыл алынады. Сондай идеялардың қатарына азаматтық қоғам идеясы жатады. Азаматтық қоғам туралы әр түрлі көзқарастар, әр түрлі бағдарлар бар. Қазірде азаматтық қоғамның жалпыға бірдей ортақ анықтамасы жоқ. Дегенмен әлемдік әлеуметтік-философиялық ғылымда бұл феноменді зерттеудің екі түрлі бабы бар. Біріншісі азаматтық қоғамды әлеуметтік әмбебап категория ретінде қарастырады. Бұл ұғымға олар мемлекетке, өкімет құрылымдарына қарама-қарсы қойылған қоғамдық қарым-қатынастардың бүкіл жиынтығын сыйғызады. Екіншілері азаматтық қоғам ұғымының мағынасына шынайы батыстық феноменді жатқызады да, оны буржуазиялық (нарықтық- демократиялық) қарым-қатынастардың қалыптасуымен байланыстырады. Азаматтық қоғам деп адамның жеке тұлғасының және бейресми, мемлекеттік емес қоғамдық ұйымдардың дамуына қолайлы жағдай туғызатын әлеуметтік тәртіп түрін айтады. Аталған мемлекеттік емес ұйымдардың іс-әрекеті арқылы ғана жеке адам социумның, әлеуметтің даму жолына әсерін тигізе алады. Сондықтан да азаматтық қоғамды коммуникацияның, қарым-қатынастың өзіндік ерекше формасы деп қарастырса да болғандай, себебі азаматтық қоғам арқылы мемлекет пен азамат арасындағы сұхбат жүзеге асады. Азаматтық қоғам үкімет, билік құрылымдарынан тысқары жатқан әлеуметтік байланысты танытады. Азаматтық қоғам аса дамыған экономикалық, мәдени, саяси, құқықтық қарым-қатынастар болуын талап етеді. Егер біз мемлекетті билік институты, бақылау және жазалау көзі ретінде қарастыратын болсақ, онда азаматтық қоғамды оған қарама-қарсы құрылым ретінде абсолютті еркіндік — анархия деп түсіну дұрыс емес. Шындығында әлеуметтік біртұтастықты қалыптастыратын осы екі бөлік бірін-бірі толықтыра отырып өмір сүреді. Мемлекетсіз азаматтық қоғам жоқ. Онсыз ретсіздік, төртіпсіздік, хаос, ұйымдаспағандық, ыдырау ғана мүмкін. Және де, керісінше, дамымаған азаматтық қоғамсыз демократиялық, құқықтық мемлекет те жоқ, тек зорлық-зомбылық, басыбайлық, тирания ғана бар. Азаматтық қоғамның пайда болуын іс-әрекеттің субъектісі ретіндегі азаматтың пайда болуымен байланыстыратын көзқарастар да жоқ емес. Азамат белгілі құқықтар мен міндеттерге ие болған іс-әрекет субъектісі. Азаматтық қоғамды осы тұрғыдан түсіндірудің бастамасы антикалық полис феноменімен байланысты. Азаматтық қоғам - ол жеке тұлғаның негiзгi құқықтыры мен еркiндiктерi заң жүзiнде қамтамасыз етiлетiн және саяси қорғалатын, мемлекеттен тыс қатынастар саласы үйлесiмдi дaмығaн қoғaм. Оны iшкiмемлекеттiк қaтынacтapдың дамуына ықпал жасайтын адамдар топтарының ұйымдасқан әpeкeтi ретiнде де aнықтayғa болады. Қoғaм мүдделерiне бағытталған азаматтық бастама азаматтық қoғaмның маңызды белгiсi болып табылады. Дамыған демократиялық мемлекеттер, сонымен қатар өркендеген азаматтық қoғaмaдap да болып табылады. Сонымен бiрге азаматтық қoғaмның дамуына бағытталған түрлi әлеуметтiк топтардың немесе жеке азаматтардың бастамалары (азаматтық бастамалар аталынатын) мемлекет арқылы қабылданады және оны жетiлдiре түceді. Дамушы және «өтпелi экономика» мемлекеттерiне жататын елдерде жағдай бiршама басқаша. Coңғылары азаматтық бастамалар мемлекет құрылысының тiкелей мiндеттерi шектерiнен шығып кeтyiнe байланысты азаматтық бастамаларға күдікпен қарайды.[1]
Правово́е регули́рование — процесс целенаправленного воздействия государства на общественные отношения при специальных юридических средств и методов, которые направлены на их стабилизацию и упорядочивание.
Правовое регулирование является одним из составных элементов правового воздействия, которое по содержанию намного шире его и включает в себя не только целенаправленную деятельность по упорядочиванию общественных отношений, но и косвенное воздействие правовых средств и методов на субъектов непосредственно не подпадающих под правовое регулирование.
В предмет правового регулирования входят устойчивые однородные общественные отношения, которые нуждаются в упорядочивании при специальных правовых средств и методов. Поскольку посредством права невозможно урегулировать практически все социальные связи членов общества, законодателем всегда достаточно точно определяется сфера такого регулирования и условные границы (пределы) правового вмешательства в социальную жизнь общества.
Правовое регулирование имеет определённые стадии, при этом для каждой стадии характерен свой набор специальных юридических средств, которые в совокупности образуют механизм правового регулирования.