Используя материал урока и пословицы, напишите сочинение-рассуждение на тему «Для чего нам нужны знания»
1.«Ученье-свет, а неученье -тьма.» Свет-это знания, а тьма-это невежество. Эта
пословица –наставление, т.к. она советует учиться.
2. «Знание лучше богатства.» Надо учиться, знание за деньги не купишь. Богатство
можно потерять, а знания никогда.
3. «Больше узнаешь- умнее станешь.» Информация –это сила, с каждым годом ты
будешь больше и больше узнавать новое.
4. «Мир освещается солнцем, а человек знанием.» Человека ценят не за внешность, а
за ум. Чем больше он знает, тем светлее.
5. «Учение- путь к умению.» Ты станешь мастером своего дела!
НУЖНО!
Отбасы татулығы мен үйлесімділігі ата-ана мен бала және ерлі зайыптылардың арасындағы сүйіспеншілік сезімімен тығыз байланысты. Ата-ана мен бала және ерлі-зайыптылар қатынасында өзара түсіністік, сыйластық, көмек тек қана отбасы мүшелерінің арасында сүйіспеншілік сезімі болғанда ғана бақытты жандардан тұратын отбасына айналады. А. Некрасов өзінің «Материнская любовь» еңбегінде отбасындағы татулық, үйлесімділік көбіне ананың еншісінде деп есептейді. Осы автордың ойынша көптеген жастар «махаббат» пен «ғашық» болу сезімін шатастырып, отбасын құрады және бірден дүниеге сәби әкеледі. Ғашықтық сезім – өткінші сезім, ол әркімде әр түрлі уақытқа созылады. Сондықтан ғашық болған жастар 1-2 жыл жақсы достар болып кездесіп жүріп, сол уақыт аралығында араларында тек түсіністік, бірі болмаса екіншісіне өмір мәнсіз көрініп, ал бірге болғанда бүкіл дүниеде тек екеуі ғана бар, осы адамнан басқа ешкімді қаламайтындай, байқамайтындай сезім болғанда жастар отбасын құруға, дүниеге сәби әкелуге шешім қабылдаса, олар өмірде кездесетін барлық қиындықтарды бірге көріп, бірін-бірі қолдап тату-тәтті өмір сүрер еді. Өкінішке қарай балғын сезіммен үйленіп алғасын, кейін ғашықтық сезім тарағанда әйел адамдар өздерінің барлық сүйіспеншілігін балаларына беріп, күйеулері өздерін қажетсіз сезінеді. Осыдан келіп ер адамдар сырттан тіреу, жанын түсінетін, қиындықта медеу болатын әйелдерді іздейді. Автордың пікірінше, әйел адам ең алдымен күйеуін жақсы көріп, тату қарым-қатынас жасау арқылы өзінің баласына болашақта отбасындағы сыйластық туралы түсінігін қалыптастарады.
Жер бетіндегі барлық нәрсенің негізі махаббат екені сөзсіз. Ресейлік эстрада әншісі Лариса Долинаның әнінде шырқалғандай: «Бастысы үй-ішіндегі ауа-райы. Қалғанының барлығы жай нәрсе». Ал осы «ауа-райы жұбайлар арасындағы махаббат арқауымен анықталады. Махаббат бұл – отбасылық іргетасты құру кезінде қыз бен жігітті бір тұтас адамдай сезініп, қандай сынақ болса да бір-бірінен ажыраспайтындай ететін сезім. Егер «отбасы» сөзінің мағынасына үңілер болсақ, бұл оның барлық мүшелерінің татулығы мен бірлігін білдіреді. Бұл бірлік махаббатсыз болмайды. Отбасындағы махаббат таңғаларлық ғажайып нәрселер жасайтындығы туралы көптеген өлеңдер, аңыз әңгімелер, прозалар, бейне фильмдер бар. Шынайы махаббат өлімнен құтқарады, қорғаныш, сенімділік сезімін жүрекке ұялатады. Ата-анамның арасындағы қатынас махаббат пен өзара сыйластыққа негізделсе, әрдайым үйлесімді әрі жылы болады. Отбасылық кіршіксіз махаббаттың белгісі ретінде Кристина деген қыздың ғаламторға жазған мына хатын келтіріп отырмыз: «22 жыл бұрын менің анам сіңілімді дүниеге әкелді, бұл отбасы үшін үлкен қуаныш болды, бірақ қайғы айтып келмейді дегендей, «Сал ауруына әкелетін, жүктіліктен кейінгі склероз» деген анама қойған дәрігерлердің диагнозы біз үшін ауыр соққы болды. Анамыздың денсаулығына қауіптеніп, басымыздан кешкен күйзеліс-уайымымызды ауызбен айтып жеткізуге болмас. Әкемізбен бірге қанша қиындықтарды бастан кешірдік, бірақ бұл ауыртпалық біздің әкеміздің сағын сындырмады, ол анамды аялап күтіп, анамыздың жазылуы үшін қолынан келгеннің барлығын жасады. Ата-анамыздың арасында сыйластық сезімі бастапқы қалпында қалды. Уақыт өтті. Туған-туыстарының қамқорлығы мен сүйіспеншіліктері анамыздың ауруын жеңді. Анам жазылды. Бүгінгі күні ата-анам бір-бірін аялап өмір сүруде. Махаббат ғажайыптар жасайтындығына көзім жеттті».
Осы кішкене хатта қанша адамның тағдыры, қайғысы мен қуанышы жатыр. Бұл сынақтан осы хаттың иелерін жақсы өмірге шынайы махаббат әкелді.
однажды засидевшись до поздна в библиотеке со мной случилась интересная история. Я тихо читала книгу и вдруг услыхала легкое пошептывание. Оказывается книги тоже умеют общаться. Некоторые стояли грустные - т.к. их уже на протежение многих дней ни кто не брал , а вот те которые были на руках у читателей - стали рассказывать и хвалиться, где были и что видели, что слышали и как с ними обращался читатель. Люди разные и живут по разному. Самое главное обращение читателя с книгой. Как он ее берет в руки, как он может ее бросить, или нежно и аккуратно положить. А может некоторые - пытаются прочитать по 2 раза, ведь бывают же интересные книги.