Объяснение:Вы удивитесь, но в век больших скоростей и комфорта мне нравится трамвай. Этот неспешный вид городского транспорта пришел к нам из поза века и мало изменился. Лента рельсов с неизменным маршрутом, жесткий скрипучий вагон, ни объездов, ни скорости, скажете вы. Да! Но в этом и вся прелесть трамвая.
В самолетах, поездах, машинах мы заняты своими делами. Мягкие салоны манят удобно расположиться и смотреть на экран, нежели наблюдать проносящиеся за окном виды. Мы разговариваем по телефону, играем, спим, бездумно минуя десятки и сотни километров.
А вагончик, который везет меня каждое утро по привычному маршруту, настраивает на иной лад. Я словно читаю новостную ленту знакомых улиц. Вижу, как приходит в город весна, как осень полыхает, а потом опадает под ноги ковром. Знаю, где строят, ремонтируют, сдают. Читаю афиши, рассматриваю витрины и торговые ряды. В трамвае немноголюдно, его спокойствие и мерный перестук колес, перезвон на поворотах и стрелках настраивают на размышления, рождают творческие идеи, создают романтическое настроение на весь день.
Я люблю трамвай. Не меняясь, он позволяет увидеть, как бежит время, как живут люди, как прекрасен мир вокруг!
Хасан Алпысбаев (6.11.1928, Павлодар облысы Баянауыл ауданы — 30.4.1978, Алматы) — ғалым, Қазақстандағы тас дәуірі археологиясының негізін қалаушы, алғашқы қазақ археологтарының бірі.
1950 жылы Ташкенттегі Орта Азия мемлекеттік университетін бітірген. Алпысбаев өмірінің соңына дейін Қазақстан FA Ш.Уәлиханов атындағы Тарих, археология және этнология институтында қызмет атқарды. 1957—1960 жылы Қаратау палеолит отрядын, 1974 жылы Оңтүстік Қазақстан кешенді археологиялық экспедициясының тас дәуірін зерттеумен шұғылданатын отрядын басқарды. Қаратау өңірінен 200-ден аса тас дәуірі тұрақтарын тауып, ғылыми айналымға енгізген. Отырар алқабындағы Жаңашілік, Маятас, Шілік, Тасқотан, т.б. көптеген ескерткіштерді ашып, зерттеген. Оңтүстік Қазақстан өңірі ежелгі адамдар мәдениетін сипаттайтын ірі ошақтардың бірі болғандығын ғылыми тұрғыдан дәлелдеген.[1]
Объяснение:Вы удивитесь, но в век больших скоростей и комфорта мне нравится трамвай. Этот неспешный вид городского транспорта пришел к нам из поза века и мало изменился. Лента рельсов с неизменным маршрутом, жесткий скрипучий вагон, ни объездов, ни скорости, скажете вы. Да! Но в этом и вся прелесть трамвая.
В самолетах, поездах, машинах мы заняты своими делами. Мягкие салоны манят удобно расположиться и смотреть на экран, нежели наблюдать проносящиеся за окном виды. Мы разговариваем по телефону, играем, спим, бездумно минуя десятки и сотни километров.
А вагончик, который везет меня каждое утро по привычному маршруту, настраивает на иной лад. Я словно читаю новостную ленту знакомых улиц. Вижу, как приходит в город весна, как осень полыхает, а потом опадает под ноги ковром. Знаю, где строят, ремонтируют, сдают. Читаю афиши, рассматриваю витрины и торговые ряды. В трамвае немноголюдно, его спокойствие и мерный перестук колес, перезвон на поворотах и стрелках настраивают на размышления, рождают творческие идеи, создают романтическое настроение на весь день.
Я люблю трамвай. Не меняясь, он позволяет увидеть, как бежит время, как живут люди, как прекрасен мир вокруг!
Хасан Алпысбаев (6.11.1928, Павлодар облысы Баянауыл ауданы — 30.4.1978, Алматы) — ғалым, Қазақстандағы тас дәуірі археологиясының негізін қалаушы, алғашқы қазақ археологтарының бірі.
1950 жылы Ташкенттегі Орта Азия мемлекеттік университетін бітірген. Алпысбаев өмірінің соңына дейін Қазақстан FA Ш.Уәлиханов атындағы Тарих, археология және этнология институтында қызмет атқарды. 1957—1960 жылы Қаратау палеолит отрядын, 1974 жылы Оңтүстік Қазақстан кешенді археологиялық экспедициясының тас дәуірін зерттеумен шұғылданатын отрядын басқарды. Қаратау өңірінен 200-ден аса тас дәуірі тұрақтарын тауып, ғылыми айналымға енгізген. Отырар алқабындағы Жаңашілік, Маятас, Шілік, Тасқотан, т.б. көптеген ескерткіштерді ашып, зерттеген. Оңтүстік Қазақстан өңірі ежелгі адамдар мәдениетін сипаттайтын ірі ошақтардың бірі болғандығын ғылыми тұрғыдан дәлелдеген.[1]
Объяснение:
осылай деп ойлаймын