Радушие семьи житковых изумляло меня. оно выражалось не в каких-нибудь слащавых , а в щедром и неистощимом хлебосольстве. приходили какие-то молчаливые, пропахшие махоркой, явно голодные люди, и их без всяких расспросов усаживали вместе с семьёю за длинный, покрытый клеёнкой стол и кормили тем же, что ела семья. а пища у неё была простая, без гурманских причуд: каша, жареная скумбрия, варёная говядина. обычно обедали молча и даже как будто насупленно, но за чаепитием становились общительнее, и тогда возникали бурные споры о льве толстом, о народничестве. кроме , в семье житковых любили , астрономию, . смутно вспоминаю какие-то электроприборы в кабинете у степана васильевича. помню составленные им учебники по ; они кипой лежали у него в кабинете. удивляли меня отношения, существовавшие между степаном васильевичем и его сыном борисом: то были отношения двух взрослых, равноправных людей. борису была предоставлена полная воля, он делал что вздумается — так велико было убеждение родителей, что он не употребит их доверия во зло. и действительно, он сам говорил мне, что не солгал им ни разу ни в чём. раньше я никогда не видывал подобной семьи и лишь потом, через несколько лет, убедился, что, в сущности, то была типичная для того времени интеллигентская трудовая семья, щепетильно честная, чуждая какой бы то ни было фальши, строгая ко всякой неправде. живо помню, с каким восхищением я, тринадцатилетний мальчишка, впитывал в себя её атмосферу.
1. аўтар у вобразе бабра раскрывае не толькі жывёльныя якасці. галоўны герой сваімі ўчынкамі нагадвае чалавека, якога лёс прымусіў пакінуць родныя мясціны і які ў роспачы ўспамінае родную зямлю. яднае яго з чалавекам і тое, што бабёр падобны на клапатлівага бацьку, які нясе адказнасць за сваю сям'ю. менавіта клопат пра нашчадкаў прымушае бабра адправіцца ў рызыкоўную вандроўку. 2. узгадаем эпізод, калі бабёр доўга ішоў пехатою праз зараснікі лубіну і ламачча, стаміўся, а потым, зусім нечакана, перад ім адкрылася палоска чыстай вады. аўтар псіхалагічна абгрунтавана перадае душэўны стан бабра, які "подбегам кінуўся да вады, ад радасці забыўшыся пра асцярогу, нырнуў, быццам не верыў, што скончылася яго сухая дарога". гэты прыклад і іншыя дазваляюць сцвярджаць, што пісьменнік — выдатны псіхолаг. 3. тое месца, дзе жыла зараз бабровая сям'я, было такім: зарослая трыснягом сажалка, побач завод, дзе рабілі газіраваную ваду. з аднаго боку стаяў "на ўзгорку бор, пад ім хат з пяць маленькае вёсачкі". месца для жылля амаль не было. небяспека пагражала і з боку "маленькага заводзіка". адправіцца ў далёкую вандроўку бабра прымусіла жаданне знайсці сваё "прасторнае спрадвечнае пасяленне". 4. бабра сагравалі ўспаміны пра тое месца, дзе ён некалі жыў. гэта была "прасторная рака", іх "спрадвечнае месца", "дзе было так вольна і шчасліва". на тым месцы, спадзяваўся ён, у іх пачнецца новае жыццё, такое ж вольнае і шчаслівае. там і ён будзе здаровы і "будзе жыць вечна". 5. чалавек з'явіўся прычынай таго, што бабры былі вымушаны сысці са старога месца. людзі " не пакінулі на рацэ ні прысадаў, ні травы, ні самое глыбокае ракі". 6. аўтар выкарыстоўвае параўнанні (узгоркі, як горы; лубін, як дрот, дарога — прамыіна), каб апісаць поле, якое праходзіць бабёр. дзякуючы вобразна-выяўленчым сродкам створаная ім карціна прыроды атрымалася вобразнай,выразнай, натуральнай. 7. тэма: ахова прыроды, зберажэнне яе багаццяў (экалагічная). галоўная думка: чалавек нясе адказнасць за жывёльны і раслінны свет.
