Выполните обозначенные цифрами в тексте языковые разборы:
(2) – морфемный и словообразовательный разборы слова (3) – морфологический разбор слова
(4) – синтаксический разбор предложения
текст
Хорошо весеннее утро! Небо перед утренней зарёй прояснилось, и из-за синей полоски показалось3 солнце. Над узкой речкой расстилается туман и начинает клубиться золотистым дымом.
В такую раннюю пору здесь ни с кем не встретишься. Предрассветная тишь долго не нарушается никакими звуками ничьими голосами. Только тяжёлая от росы трава низко прилегает к земле и блестит серебряными каплями.
Но вот раздается не громкий стук дятла и лес наполняется птичьим пением. Всё радуется весеннему утру: птицы деревья цветы. Из куста выскочил какой-то зайчонок и сбросил с веток капли расы.4 Белоснежные2 облака иногда бросают лёгкую тень на ярко зелёную травку, синюю гладь реки. Неизъяснимое чувство радости наполняет душу. «С добрым утром природа!» - кричу я и замираю от восторга.
Обычно, писатели передают свои чувства в своих произведениях. И их любовь к природе, тоже может передать только произведение. «Любовь к родной природе – один из важнейших признаков любви к своей стране…». Это слова писателя К.Г. Паустовского, непревзойденного мастера описания русского пейзажа, писателя, сердце которого было переполнено нежностью и любовью к родной природе. Кто может не согласится с ним? Нельзя любить Родину, не живя одной душой с жизнью любимой березы. Нельзя любить весь мир, не имея Родины. То, что мы порою принимали за «чистую» лирику природы, пейзажные зарисовки, на поверку оказывается особым проявлением гражданственности, патриотизма, без которых невозможны бережное отношение к природе, активность человека в ее защите, сохранении и приумножении ее богатств.
Самое красивое место – это родной край. Красивые пейзажи природы наполняют душу человека восторгом. Только эта красота поистине завораживает и вдохновляет.
Орталық Азиядағы ортағасырлық мемлекет.
Қарахан қағанаты Шығыс Түркістан, Жетісу, Сырдария, Талас, Шу өңірін құтты қоныс етті. Оның құрылуы 940 жылдан басталады. Қағанаттың орталық астанасы Шу өзені бойындағы Баласағұн, кейінірек Ордакент (Тараз) қаласы. Қарахан мемлекеті Үзген, Мерке, Құлан сияқты қалаларында ірі алыпсатар алпауыттар мен қолөнершілер мекендеген.
Қарахан әулетінің негізін салушы Сатұқ Боғрахан (915–955жж.) болып есептелінеді. Ол Қарлұқ хандығының іргесін көтеріп, мәртебесін асырушылардың бірі – Білге құл Қадыр ханның немересі. Сатұқ Тараз және Қашғар қалаларын өзіне қаратып, 942 жылы Баласағұндағы билеушіні құлатып, өзін жоғары қаған деп жариялайды. Мемлекеттің күшеюіне қарлұқ, шігіл, ягма тайпалары үлкен үлес қосты. Сатұқ өлгеннен кейін билік оның баласы Мұсаға көшті, ол 960 жылы Қарахан мемлекетінің халқын ислам дініне қаратты. Оның астанасы Қашғар болды. Сатұқтың екінші баласы Сүлеймен-ілек Баласағұнды иеленді. Кейін бұл өңірді оның ұлы Хасан Боғра-хан мұра етіп алды. Мұса өлген соң, Қарахан жеріндегі жоғарғы қаған атағы оның баласы Әли Арслан ханға көшті. 990 жылы Қарахан билеушілерінің бірі Хасан (Харун) Боғра хан Испиджабты бағындырды. Ал 992 жылы қарахандықтар шығыста Хотанды, батыста Бұхараны басып алды. 999 жылы Қарахан билеушісі Әли Арсланның баласы Насыр Орта Азиядағы Саманилер мемлекетіне соққы берді. Қарахан хандығы ұзақ соғыстардан кейін 1004–1005 жылдары Мәуеренахр жерін түгелдей өзіне қаратты. Осыдан кейін Қарахан мемлекеті XI-ғасырдың 30 жылдары Шығыс және Батыс қағанаты болып екіге бөлінді:
Объяснение: