14. прачытайце прыказкі і прымаўкі. у якіх з іх гаворыцца пра вуснае маўленне і слуханне? у якіх - пра пісьмовае маўленне і чытанне? 1. са свайго языка спусціш - на чужым не зловіш. 2. што напісана пяром, не возьме і сякера. 3. зразумным чалавекам добра і пагаварыць. 4. слова - вецер, а пісьмо - грунт. 5. слухай многа, а гавары мала. 6. менш гавары - больш пачуеш. 7. чытае - як рэпу грызе. зачытайце прыказку, у якой выказана папярэджанне: перш чым сказаць, трэба добра падумаць. як вы думаеце, чаму гэта так істотна у́ размове? запішыце прыказкі, якія гавораць: трэба ўмець слухаць. як вы разумееце іх сэнс?
Даведнік па вышэйшай матэматыцы,
вывучыцца на слесара,
вызваліць ад займаемай пасады,
загадаць які-небудзь лік,
прывык да ўдзелу ў спаборніцтве,
сумаваць па сябрах, згодна з патрабаваннямі маралі,
прывычны да холаду,
суддзя вырашыў справу на карысць заяўніка, прыняць меры супраць распаўсюджвання грыпу, ехала ў надзеі на кароткую сустрэчу,
назіраць за дзіцем,
недагледзець многіх памылак,
няўпэўненасць у сабе,
смуткаваць па загінуўшых,
маці непакоіцца пра сына,
уздзейнічаць на слухача з дапамогай жывога слова,
ухіляцца ад адказу, дамовіцца пра тэрмін ад'езду,
устрымацца ад дыскусіі,
эпілог да оперы, у надзеі на хуткую сустрэчу, характарыстыка на вучня, спаборнічаць у спрыце і смеласці, унаследаваць характар ад маці.