Рамантызм – надзвычай важны этап у развіцці культуры, гэта сапраўдная рэвалюцыя ў мастацтве, не толькі ў літаратуры. рамантыкі падпарадкавалі сабе тэатр, жывапіс, музыку, філасофію, многія гуманітарныя навукі. а ў літаратуры тэмп развіцця надзвычай паскорыўся, новыя плыні і напрамкі ўзнікалі і развіваліся нават за месяцы. як ні ў адну іншую эпоху, літаратура рамантызму звязана з філасофіяй. рамантыкі сцвярджалі веру ў панаванне духоўнага пачатку ў жыцці, падпарадкаванне матэрыі духу. адным з выдатных пісьменнікаў-рамантыкаў быў ян баршчэўскі. вяршыняй творчасці пісьменніка стала кніга "шляхціц завальня, або беларусь у фантастычных апавяданнях". яна складаецца з чатырнаццаці апавяданняў міфалагічна-фальклорнага зместу, сюжэты якіх аповеды падарожнікаў у доме шляхціца завальні падчас доўгіх зімовых вечароў. усе апавяданні глыбока павучальныя і ў той жа час займальныя. найбольш цікавыя апавяданні "плачка" і "сын буры". "плачка" - адно з самых незвычайных апавяданняў кнігі. у гэтай гісторыі апісваецца незвычайная прыгожая кабета, якая з'яўляецца ў пакінутых , у пустых касцёлах і на руінах. на яе вачах заўсёды блішчэлі слёзы, з-за таго людзі называлі яе плачкай. вобраз плачкі сымвалізуе, што ў чалавека на першым месце павінны быць не матэрыальныя, а духоўныя каштоўнасці. яна плача, бо іх, каштоўнасці, не бачаць, не разумеюць, ганяюцца за ўяўным, несапраўдным. у апавяданні "сын буры" сляпы францішак расказвае пра сваю сустрэчу з дзіўным пілігрымам, які назваў сябе сынам буры. у час буры гэты чалавек не хаваўся ад дажджу і ветру. сын буры расказаў, як некалі каля беднай хаціны сваіх бацькоў спаткаў плачку, апранутую ў сукенку вясёлкавых колераў і з кветкамі на галаве. плачка паказала юнаку далёкі свет, над якім пад аблакамі кружылі арлы. хлопец вырашыў пабачыць, што дзеецца на свеце, і з таго часу блукае па зямлі. сын буры - чалавек, апантаны вечнай прагай творчасці, пошуку ісціны, пазнання, дзеяння. вобразы плачкі і сына буры арыгінальны і не сустракаюцца ў іншых славянскіх літаратурах. кніга "шляхціц завальня" ўздымае перш за ўсё маральна-этычныя праблемы. але паўстаюць яны ў цікавых міфалагічных вобразах.
1. Рабочая мова – беларуская. ТОЛЬКІ. І для бацькоў. І бабуль. І па тэлефоне. Вы даеце прыклад не толькі свайму дзіцяці, але і ягоным сябрам. Гэтую гадзіну Вы ахвяруеце будучыні Беларусі. Будзе проста выдатна, калі ў гэтай плыні вы крыху пабудзеце і да заняткаў, і пасля. З дзіцём дамоўцеся зараней.
2. Кожны дарослы маніторыць сваё дзіця: дапамагае, падказвае, падтрымлівае, сочыць за паводзінамі.
3. Прыпазненні і раннія сыходы – ціха, без тлумачэнняў.
4. Пакінуць дзіця адно – толькі даручыўшы канкрэтнаму даросламу, якога дзіця ведае.
5. Важна падтрымліваць эмацыйны і моўны кантакт з дзіцём цягам усяго занятка – паўтараць выразна вершыкі, пляскаць-топаць і г.д. Калі заданне даецца дзіцяці – дапамагаць, перажываць і радавацца, хваліць і падтрымліваць.
6. Не крытыкаваць. Не дэманстратыўна выпраўляць, а спакойна казаць правільны варыянт.
7. Не перакладаць, а паказваць альбо тлумачыць значэнне слова праз іншыя словы.
8. Дапамагаць іншым курсантам і іх бацькам – ненавязліва і добразычліва.
9. Памятайце: тут усе такія, як вы. Толькі некаторыя пачалі крыху раней, а іншыя пачнуць крыху пазней. Не азірайцеся на іншых, параўноўвайце сябе – з сабой.
10. Прапаноўвайце свае ідэі, канструктыўная крытыка вітаецца. Але час для гэтага – пасля заняткаў.
1. Рабочая мова – беларуская. ТОЛЬКІ. І для бацькоў. І бабуль. І па тэлефоне. Вы даеце прыклад не толькі свайму дзіцяці, але і ягоным сябрам. Гэтую гадзіну Вы ахвяруеце будучыні Беларусі. Будзе проста выдатна, калі ў гэтай плыні вы крыху пабудзеце і да заняткаў, і пасля. З дзіцём дамоўцеся зараней.
2. Кожны дарослы маніторыць сваё дзіця: дапамагае, падказвае, падтрымлівае, сочыць за паводзінамі.
3. Прыпазненні і раннія сыходы – ціха, без тлумачэнняў.
4. Пакінуць дзіця адно – толькі даручыўшы канкрэтнаму даросламу, якога дзіця ведае.
5. Важна падтрымліваць эмацыйны і моўны кантакт з дзіцём цягам усяго занятка – паўтараць выразна вершыкі, пляскаць-топаць і г.д. Калі заданне даецца дзіцяці – дапамагаць, перажываць і радавацца, хваліць і падтрымліваць.
6. Не крытыкаваць. Не дэманстратыўна выпраўляць, а спакойна казаць правільны варыянт.
7. Не перакладаць, а паказваць альбо тлумачыць значэнне слова праз іншыя словы.
8. Дапамагаць іншым курсантам і іх бацькам – ненавязліва і добразычліва.
9. Памятайце: тут усе такія, як вы. Толькі некаторыя пачалі крыху раней, а іншыя пачнуць крыху пазней. Не азірайцеся на іншых, параўноўвайце сябе – з сабой.
10. Прапаноўвайце свае ідэі, канструктыўная крытыка вітаецца. Але час для гэтага – пасля заняткаў.
Объяснение: