Складзіце свой дыялог з няпоу́ными сказамі (або выпішыце з мастацкага твора) у гутарковым стылі, выкарыстоу́ваючы для стварэння мау́ленчай сітуацыі рэмаркі, рэплікі ау́тара ці апавядальніка
Словы "родны край" не заўсёды азначаюць для розных людзей адно і тое ж. Для некаторых родны край - гэта месца, дзе яны нарадзіліся. Для іншых - дзе яны пражылі большую частку жыцця. Але часам родным краем становіцца месца, дзе ты быў усяго раз. Проста так склалася, што менавіта гэта тое месца, дзе ты адпачываеш душой і сэрцам. Я называю родным краем вёску, дзе жывуць мае бабулі і дзядулі, дзе нарадзіліся мае мама і тата. Так склалася, што нарадзіліся яны ўсе ў адной вёсцы. І нядзіўна, што ў дзяцінстве я праводзіў там цэлае лета і амаль усе святы: то ў адных дзядулі і бабулі, то ў другіх. Вёска гэтая невялікая, але тым яна мне і падабаецца. Там няма мітусні і шуму, як у горадзе. Там можна адпачыць ад тэлевізара, тэлефона і інтэрнэту. А якая там прыгожая прырода! Непадалёку знаходзіцца лес, дзе расце мноства грыбоў і ягад. А трохі далей ад яго размяшчаецца возера, куды мы з бацькамі хадзілі летам купацца. Мая вёска - гэта тое месца, адкуль ад'язджаеш адпачылым, нават калі ты ўвесь час працаваў на гародзе. На жаль, цяпер у мяне радзей атрымліваецца бываць там. Але ў бліжэйшую нядзелю я абавязкова туды з'езджу, я абяцаю.
ноль нуль один адзін два два три тры четыре чатыры пять пяць шесть шэсць семь сем восемь восем девять дзевяць десять дзесяць одиннадцать адзінаццаць двенадцать дванаццаць тринадцать трынаццаць четырнадцать чатырнаццаць пятнадцать пятнаццаць шестнадцать шаснаццаць семнадцать семнаццаць восемнадцать васемнаццаць девятнадцать дзевятнаццаць двадцать дваццаць тридцать трыццаць сорок сорак пятьдесят пяцьдзесят шестьдесят шэсцьдзесят семьдесят семдзесят восемьдесят восемдзесят девяносто дзевяноста сто сто двести дзвесце триста трыста четыреста чатырыста пятьсот пяцьсот шестьсот шэсьцьсот семьсот сямсот восемьсот васямсот девятьсот дзевяцьсот тысяча тысяча
Я называю родным краем вёску, дзе жывуць мае бабулі і дзядулі, дзе нарадзіліся мае мама і тата. Так склалася, што нарадзіліся яны ўсе ў адной вёсцы. І нядзіўна, што ў дзяцінстве я праводзіў там цэлае лета і амаль усе святы: то ў адных дзядулі і бабулі, то ў другіх.
Вёска гэтая невялікая, але тым яна мне і падабаецца. Там няма мітусні і шуму, як у горадзе. Там можна адпачыць ад тэлевізара, тэлефона і інтэрнэту.
А якая там прыгожая прырода! Непадалёку знаходзіцца лес, дзе расце мноства грыбоў і ягад. А трохі далей ад яго размяшчаецца возера, куды мы з бацькамі хадзілі летам купацца.
Мая вёска - гэта тое месца, адкуль ад'язджаеш адпачылым, нават калі ты ўвесь час працаваў на гародзе. На жаль, цяпер у мяне радзей атрымліваецца бываць там. Але ў бліжэйшую нядзелю я абавязкова туды з'езджу, я абяцаю.
один адзін
два два
три тры
четыре чатыры
пять пяць
шесть шэсць
семь сем
восемь восем
девять дзевяць
десять дзесяць
одиннадцать адзінаццаць
двенадцать дванаццаць
тринадцать трынаццаць
четырнадцать чатырнаццаць
пятнадцать пятнаццаць
шестнадцать шаснаццаць
семнадцать семнаццаць
восемнадцать васемнаццаць
девятнадцать дзевятнаццаць
двадцать дваццаць
тридцать трыццаць
сорок сорак
пятьдесят пяцьдзесят
шестьдесят шэсцьдзесят
семьдесят семдзесят
восемьдесят восемдзесят
девяносто дзевяноста
сто сто
двести дзвесце
триста трыста
четыреста чатырыста
пятьсот пяцьсот
шестьсот шэсьцьсот
семьсот сямсот
восемьсот васямсот
девятьсот дзевяцьсот
тысяча тысяча