Спішыце, устаўляючы прапушчаныя літары, раскрываючы
дужкі і расстаўляючы знакі прыпынку. Вызначце дыялектыз-
МЫ, у дужках запішыце агульнаўжывальныя адпаведнікі.
1. Зашамрэлі м. .цней каласы. (М. Багдановіч) 2. Дзед
Талаш быў у кароткім кажу..ку у сукон,нных з рамен-
нымі латамі майтках абуты ўчукі. (Я. Колас) 3. Зноў зіма
паслала снежныя кілімы зажурыла бел,ллю п.плавы лугі.
ІІ.Трус) 4. Глушак (што)сілы чBякнуў пастол пад лаўку.
(І. Мележ)
Шчасце — такое простае і адначасова складанае філасофскае паняцце. Давайце разбярэмся, у чым яго сутнасць?
Запытайцеся ў некалькіх чалавек, што такое шчасце, і кожны адкажа па-свойму. Аднак у кожным адказе будуць і аднолькавыя складнікі. Беларускі паэт Максім Танк пералічыў усе ў сваім вершы «Шчасце». Ён піша, што яно складаецца з солі, хлеба, поту, дарожнага пылу, роднага неба, дружбы і песні. Усе гэтыя словы — сімвалы, якія абазначаюць жыццё, дабрабыт, працу, падарожжа, Радзіму, сілу і радасць адпаведна. Напэўна, варта толькі дадаць яшчэ здароўе, і тады чалавек, у жыцці якога прысутнічаюць усе гэтыя паняцці, будзе шчаслівы.
Думаю, што, прачытаўшы гэты тэкст, вы зразумееце, што ў вас проста няма нагоды сумаваць, а значыць, будзьце шчаслівыя!
Калісьці, як расказваюць палешукі,
задумала каралева Бона залажыць горад
на рацэ Мухавец. Села яна ў карэту, узяла
з са- бой дзіця і адправілася ў далёкую
дарогу. Вось нарэшце пад'еха- лі да ракі
Мухавец. Хоць не надта шырокай ды
глыбокай была тая рака, але праз яе быў
пракладзены мост.
На сярэдзіне дарогі пачаў мост
трашчаць: не вытрымаў ён карэты з
чацвёркаю коней. Карэта разам з усімі
апынулася на дне ракі, дзе вадзіўся, казалі
людзі, нейкі змей-вадзянік. Схапіў ён тое
дзіця і знік, толькі яго і бачылі. Ледзь
жывую выцягнулі з вады каралеву. А калі
тая апрытомнела ды даведалася, што
сталася з яе дзіцем, закляла тое
месца. ,
Так з таго часу і пайшло: улетку, калі
моцна прыпякала сонца, то рака ў тым
месцы амаль зусім перасыхала, сыходзіла
на нішто.
А пасля каралева Бона залажыла на
гэтым месцы горад і назвала яго Пружаны