Матчына сэрца гатова ўсім ахвяраваць дзеля любага дзіцяці свайго.
У ВНУ
1. (Дзеля) дзіцяці — назоўнік.
2. Пачатковая фор¬ма — дзіця.
3. Агульны, адушаўлёнЫ, канкрэтны.
4. Ніякага роду, рознаскланяльны; ужыты у адзіночным ліку, родным склоне.
5. Выконвае функцыю дапаўпення.
У школе
2. Пачатковая форма — дзіця.
3. Агульны, адушаўлёны.
4. Ніякага роду, рознаскланяльны; ўжыты ў адзіночным ліку, родным склоне.
5. З’яўляецца дапаўненнем.
Юнак быў старшым піянерважатым школы.
1. (Быў) піянерважатым — назоўнік.
2. Пачатковая фор¬ма — піянерважаты.
3. Агульны, адушаўлёны, канкрэтны.
4. Мужчынскага роду, ад’ектыўнага скланення; ужыты ў адзіночным ліку, творным склоне.
5. Выступае ў ролі іменнай часткі выказніка.
2. Пачатковая форма — піянерважаты.
4. Мужчынскага роду, скланяецца як прыметнік; ужыты ў адзіночным ліку, творным склоне.
5. Уваходзіць у склад выказніка быў піянерважатым.
Валодзя быў апрануты ў добрае шэрае паліто.
1. Паліто — назоўнік.
2. Пачатковая форма — паліто.
3. Агульны, неадушаўлёны, канкрэтны.
4. Ніякага роду, нескланяльны, тут мае форму адзіночнага ліку; ужыты ў вінавальным склоне.
5. Выконвас функцыю дапаўнення.
3. Агульны, неадушаўлёны.
Матчына сэрца гатова ўсім ахвяраваць дзеля любага дзіцяці свайго.
У ВНУ
1. (Дзеля) дзіцяці — назоўнік.
2. Пачатковая фор¬ма — дзіця.
3. Агульны, адушаўлёнЫ, канкрэтны.
4. Ніякага роду, рознаскланяльны; ужыты у адзіночным ліку, родным склоне.
5. Выконвае функцыю дапаўпення.
У школе
1. (Дзеля) дзіцяці — назоўнік.
2. Пачатковая форма — дзіця.
3. Агульны, адушаўлёны.
4. Ніякага роду, рознаскланяльны; ўжыты ў адзіночным ліку, родным склоне.
5. З’яўляецца дапаўненнем.
Юнак быў старшым піянерважатым школы.
У ВНУ
1. (Быў) піянерважатым — назоўнік.
2. Пачатковая фор¬ма — піянерважаты.
3. Агульны, адушаўлёны, канкрэтны.
4. Мужчынскага роду, ад’ектыўнага скланення; ужыты ў адзіночным ліку, творным склоне.
5. Выступае ў ролі іменнай часткі выказніка.
У школе
1. (Быў) піянерважатым — назоўнік.
2. Пачатковая форма — піянерважаты.
3. Агульны, адушаўлёны.
4. Мужчынскага роду, скланяецца як прыметнік; ужыты ў адзіночным ліку, творным склоне.
5. Уваходзіць у склад выказніка быў піянерважатым.
Валодзя быў апрануты ў добрае шэрае паліто.
У ВНУ
1. Паліто — назоўнік.
2. Пачатковая форма — паліто.
3. Агульны, неадушаўлёны, канкрэтны.
4. Ніякага роду, нескланяльны, тут мае форму адзіночнага ліку; ужыты ў вінавальным склоне.
5. Выконвас функцыю дапаўнення.
У школе
1. Паліто — назоўнік.
2. Пачатковая форма — паліто.
3. Агульны, неадушаўлёны.
4. Ніякага роду, нескланяльны, тут мае форму адзіночнага ліку; ужыты ў вінавальным склоне.
5. З’яўляецца дапаўненнем.
Таленавітасць:
“Акалічны народ гуслі знаў гусляра;
Песня-дума за сэрца хапала”
Пачуццё годнасці:
Вось настроіў, навёў тон у струнах як след,
Не зірнуўшы на гулі ні разу...
Свабодалюбства:
“Бачыш, княжа, загоны, лясы, сенажаць, —
Ім пакорны я толькі с гуслямі”
непадкупнасць:
Скурганіў бы душу чырвонцам тваім я...,
Мужнасць:
“Гуслям, княжа, не пішуць законаў”
любоў да свайго народа:
Глянь ты, слаўны ўладар, на палеткі свае:
Сарачні там сох бачыш, як блудзе;
А ці чуў ты, аб чым там араты пяе,
Дзе і як жывуць гэтыя людзі?
Самаахвярнасць:
Ну што, княжа, пара даць за песню мне дар!