Выписаць у слупок назоуники: У краму, майстра, антыквар, з грушы, вядомага, вясковага, славуты, вяселыя, беларуская, трапили, стаяла, фальшывицць, не выпусиць ( запишыце граматычнае значэнне гэтых слоу)
Словы "родны край" не заўсёды азначаюць для розных людзей адно і тое ж. Для некаторых родны край - гэта месца, дзе яны нарадзіліся. Для іншых - дзе яны пражылі большую частку жыцця. Але часам родным краем становіцца месца, дзе ты быў усяго раз. Проста так склалася, што менавіта гэта тое месца, дзе ты адпачываеш душой і сэрцам. Я называю родным краем вёску, дзе жывуць мае бабулі і дзядулі, дзе нарадзіліся мае мама і тата. Так склалася, што нарадзіліся яны ўсе ў адной вёсцы. І нядзіўна, што ў дзяцінстве я праводзіў там цэлае лета і амаль усе святы: то ў адных дзядулі і бабулі, то ў другіх. Вёска гэтая невялікая, але тым яна мне і падабаецца. Там няма мітусні і шуму, як у горадзе. Там можна адпачыць ад тэлевізара, тэлефона і інтэрнэту. А якая там прыгожая прырода! Непадалёку знаходзіцца лес, дзе расце мноства грыбоў і ягад. А трохі далей ад яго размяшчаецца возера, куды мы з бацькамі хадзілі летам купацца. Мая вёска - гэта тое месца, адкуль ад'язджаеш адпачылым, нават калі ты ўвесь час працаваў на гародзе. На жаль, цяпер у мяне радзей атрымліваецца бываць там. Але ў бліжэйшую нядзелю я абавязкова туды з'езджу, я абяцаю.
1.
1. Читателю представлено знакомство с Фëклой.
2. Фëкла заготавливает дрова для печки.
3. Пейзаж и переживания.
4. Фëкла и почтальон.
5. Фëкла плачет от грубости почтальона.
6. Нахлынули воспоминания о сыне.
7. Детство и юность Василия
8. Прощание с сыном
9. Надеется на его возвращение уже 16 лет.
10. Пришла Ульянка.
11. Упреки девушки и ответ матери.
12. Страшный сон.
13. Фëкла идет дорогою.
14. Где же ты, сынок?!
2.
1.Тэкля сячэ дровы
2.Сустрэча с пісьманосцам
3.Успаміны пра апошняе развітанне з сынам
4.Прыход Ульянкі
5.Сон Тэклі пра Васілька
6.Нясцерпнае жаданне ўбачыць сыночка кліча маці у дарогу
7.Сустрэчы і перажыванні ў дарозе
8.«Сыночак мой, дзе ж ты?»
Объяснение:
Я называю родным краем вёску, дзе жывуць мае бабулі і дзядулі, дзе нарадзіліся мае мама і тата. Так склалася, што нарадзіліся яны ўсе ў адной вёсцы. І нядзіўна, што ў дзяцінстве я праводзіў там цэлае лета і амаль усе святы: то ў адных дзядулі і бабулі, то ў другіх.
Вёска гэтая невялікая, але тым яна мне і падабаецца. Там няма мітусні і шуму, як у горадзе. Там можна адпачыць ад тэлевізара, тэлефона і інтэрнэту.
А якая там прыгожая прырода! Непадалёку знаходзіцца лес, дзе расце мноства грыбоў і ягад. А трохі далей ад яго размяшчаецца возера, куды мы з бацькамі хадзілі летам купацца.
Мая вёска - гэта тое месца, адкуль ад'язджаеш адпачылым, нават калі ты ўвесь час працаваў на гародзе. На жаль, цяпер у мяне радзей атрымліваецца бываць там. Але ў бліжэйшую нядзелю я абавязкова туды з'езджу, я абяцаю.