"Композиция", "сюжет" - әдеби терминдердің ең көп қолданылатыны және сонымен бірге олардың мазмұны бойынша ең аз анықталғандардың бірі. Әр түрлі сыни, әдеби және әдістемелік еңбектердің авторлары кейде әртүрлі мазмұнға ие болады және, әрине, бұл теориялық шатасушылық мектепте әдебиетті оқытуды қиындатады. Ереже бойынша, композиция сұрақтары бойынша жазушылардың барлығы "композиция" деп шығарманың "құрылысы" деп түсіну керек, бірақ осы және басқа тұжырымдамаға қандай мазмұн салу керек-бұл сұраққа біздің әдебиеттануымыз әлі толық жауап берген жоқ.Сонымен, "композиция" және "сюжет"сияқты ұғымдардың арақатынасы туралы ғылым үшін әлі де қажетті түсінік жоқ.
В Западной Европе в XVI веке развивалось светское образование (хоть оно и находилось под большим влиянием церкви), хотя церковное тоже было сильно и развивалось (достаточно вспомнить деятельность иезуитов). Нельзя также забывать, что различные церковные организации, даже различные католические ордена соперничали друг с другом в Западной Европе также и в сфере образования. Также в Западной Европе именно в XVI веке образование широко распространялось. В кругах высших знати стало модным знать античных авторов и их языки.
В России наоборот знание античных авторов не было распространено, многие их книги были запрещены на 100-главом соборе. Книжность не была модна среди русской знати, она требовалась только служителям церкви. Потому и образование можно было получить лишь церковное от приглашённого учителя или при монастыре. Учились исключительно по церковным книгам: Часослову, Псалтыри и т. д. Несмотря на это ученики усваивали не только чтение, письмо и знание церковных порядков, но и арифметику.
Из-за того, что в России было не много образованных людей, здесь почти не развивались науки, особенно естественные, потому Россия всё больше отставала в этом плане от Запада. Во-первых, образованных людей было слишком мало и среди них не выделялись новаторы, во-вторых, учёность не была в моде и новаторы не смогли бы найти покровительство у сильных мира сего, как это происходило в Европе.
"Композиция", "сюжет" - әдеби терминдердің ең көп қолданылатыны және сонымен бірге олардың мазмұны бойынша ең аз анықталғандардың бірі. Әр түрлі сыни, әдеби және әдістемелік еңбектердің авторлары кейде әртүрлі мазмұнға ие болады және, әрине, бұл теориялық шатасушылық мектепте әдебиетті оқытуды қиындатады. Ереже бойынша, композиция сұрақтары бойынша жазушылардың барлығы "композиция" деп шығарманың "құрылысы" деп түсіну керек, бірақ осы және басқа тұжырымдамаға қандай мазмұн салу керек-бұл сұраққа біздің әдебиеттануымыз әлі толық жауап берген жоқ.Сонымен, "композиция" және "сюжет"сияқты ұғымдардың арақатынасы туралы ғылым үшін әлі де қажетті түсінік жоқ.
Объяснение:
В России наоборот знание античных авторов не было распространено, многие их книги были запрещены на 100-главом соборе. Книжность не была модна среди русской знати, она требовалась только служителям церкви. Потому и образование можно было получить лишь церковное от приглашённого учителя или при монастыре. Учились исключительно по церковным книгам: Часослову, Псалтыри и т. д. Несмотря на это ученики усваивали не только чтение, письмо и знание церковных порядков, но и арифметику.
Из-за того, что в России было не много образованных людей, здесь почти не развивались науки, особенно естественные, потому Россия всё больше отставала в этом плане от Запада. Во-первых, образованных людей было слишком мало и среди них не выделялись новаторы, во-вторых, учёность не была в моде и новаторы не смогли бы найти покровительство у сильных мира сего, как это происходило в Европе.