Апошні сказ апавядання пра тое, як яны разам рэжуць сечку, насычаны дзеясловамі і, наогул, пабудаваны так, быццам перадае бадзёры рытм сумкснай працы ды гоніць прэч думкі аб адзіноце.
Сцяпан урэшце зразумеў сваю памылку ў адносінах да матулі, яны любяць адзін аднаго, яны ўмеюць працаваць, гэта родныя людзі. У сэрцы сына нарэшце абудзіліся сапраўдныя сыноўі пачуцці, якія і падштурхнулі яго не толкі дапамагаць ёй, але і выканаць абаяцанне перад бацькам. Гэта значыць, што ён не адрачэцца ад сваіх каранёў і захавае “святое штосьці” ў сваім сэрцы.
Сцяпан урэшце зразумеў сваю памылку ў адносінах да матулі, яны любяць адзін аднаго, яны ўмеюць працаваць, гэта родныя людзі. У сэрцы сына нарэшце абудзіліся сапраўдныя сыноўі пачуцці, якія і падштурхнулі яго не толкі дапамагаць ёй, але і выканаць абаяцанне перад бацькам. Гэта значыць, што ён не адрачэцца ад сваіх каранёў і захавае “святое штосьці” ў сваім сэрцы.