Философия в науке, что монарх на троне. А там, где есть монарх, там господствует благочинность и единство. Но философия не абсолютна. Философия – посредник между космосом и человеком, переводчик гласа космоса, гласа природы. Порядок вещей, к которому стремится человечество, это тот же порядок, к которому стремится вся природа. Но человеку надо показать этот путь. Именно правильная трансляция неуловимых обычным человеком сигналов космоса во благо человечества дает силу философии. Согласование между природой и разумом имеет место не потому, что природа разумна, а потому, что разум природен. Структура разума подобна структуре космоса. Философия устилает человеческую дорогу мягким покрытием, берегущим людей от ран и бед. От ее чуткости, проницательности и отеческой доброты зависит успешность указываемого ею пути.
Но горе обрушивается на людей, если философия лжива, и она коварно вползла или насильно затолкана в пустые рассудки. Такая философия еще более разрушительна, чем сеющие смерть прямые действия врага. По крайней мере, враг явен, но подлая философия, притворяясь заботливым другом, блокирует все поры морального сознания, опуская людей снова в звериный мир. Правильней было бы не называть такое учение философией. Но процесс познания – та же война. И имена явлениям дает победитель. И только в конечном счете все встанет на свои места, и жизнь снова вернется в проложенное может быть тремя тысячелетиями назад правильное русло. И тогда окажется, что Шумер и Аратта по своим взглядам не только наши современники, но и опережают нас по безошибочности своего инстинкта, еще не замороченного тысячелетиями библейской баланды.
Но обычному человеку нелегко понять философа. Точно так же ребенок, за которым присматривает родитель, не может понять, от каких опасностей и бед предостерегает его родитель, так и рядовой человек не сможет опознать ту философию, которая и есть подушка безопасности для него. Только когда ребенок сам становится родителем, тогда он начинает понимать, благодаря чему он сам состоялся, и теперь ему предстоит повторить то же самое.. И тогда его опыт и есть указующая стрелка, которая не позволит ему сбиться с пути.
Настоящий философ прокладывает дорогу обществу, расставляет указатели на перекрестках. Простой отличить его от прикидывающегося таковым врага – понаблюдать за его действиями. Они не противоречат его действиям. Истинное назначение философии – борьба за правду и справедливость, борьба со всем, что лишает людской радости. Зрелость общества можно определить по его отношению к такой философии. Если общество недооценивает философа или пренебрегает им, это не унижает философа, это уничижает само то общество, которое подобно несмышленному ребенку дерзит своему родителю.
Барлық жаулап алынған жер мемлекеттік меншікке айналдырылды. 661-750 жылдары билік басына Омейя әулеті келді. Омейя халифатының жері бес жергілікті басқару аймағына бөлінді. Бірінші аймағына - Иран, Ирак, Шығыс Арабия, Хорасан және Орта Азия жері; екінші аймағына - Хиджаз, Йемен, Орталық Арабия; үшінші аймағына - Армения мен Әзірбайжан, Кіші Азияның шығыс бөлігі; төртінші аймағына - Египет, Ливия, Триполи; бесінші аймағына Батыс Африка және Испания кірді. Әрбір аймақты басқаруға халифтың үкімімен әмір тағайындалды. Әрбір әмірдің екі орынбасары болды. Бірінші орынбасары әмірлікте салық және қаржы мәселесімен, екіншісі дін ісімен айналысты. Халифатқа қарамағындағы аймақты басқарып тұру үшін өте көп әскер керек болды. Бүкіл халифаттағы әскердің басшысы халифтың өзі болып, бас қолбасшы рөлін атқарды. Әрбір әмірлікте жергілікті әскери басқару жүйесі жүргізілді. Әскер бастығы дәрежесі жағынан аймақтағы екінші адам болып саналды. Омейя әулетінің негізгі әлеуметтік тірегі арабтың феодалданған ақсүйектері болды.
Омейя әулеті билік құрған Араб халифатында қоғамдық мекемелер мен мешіттер салуға көп көңіл бөлінді. Сауда және қолөнер айтарлықтай дамыды. Сауда айналымына алтын динар мен күміс дирхем енгізілді.
Омейя әулеті басқарған Араб халифаты орта ғасырлардағы ең ірі мемлекеттердің бірі болды. Бірақ ұзақ жылға созылған ішкі бақталастық Араб халифатын әлсіретті. 750 жылы Әбу Мүслім бастаған көтерілістің нәтижесінде Омейя әулеті билік басынан қуылып, оның орнына Аббас әулеті келді. Мұхаммед пайғамбардың немере ағасы Аббастан тарадық дейтін араб халифтары әулеті үстемдік құрған алғашқы жүз жылда халифаттағы феодалдық қатынас күшейіп, сауда өрістеді. Аббасилік халифат әсіресе һарун ар-Рашид (768-809) пен Мамун (813-833) тұсында кемеліне келді. Халифат Азия, Африка, Еуропа құрлықтарын қамтыған әлемдік державаға айналды. Бұл құрлықтардағы халықтардың өздеріне тән тарихи, мәдени, діни ерекшеліктері болды. Олар әр түрлі тілде сөйлеп, өз салт-дәстүрлерін ұстанды. Бұл сияқты ала-құлалық түбінде әлемдік державаның күйреуіне әкеліп соғатын. Мұндай тағдырдан Халифат та қашып құтыла алмады. ВЫЫЫ-Х ғасырларда Халифат бірнеше тәуелсіз мемлекеттерге ыдырап кетті. Олардың ішіндегі ірілері Бағдад халифаты (750-1258), Фатимилер халифаты (909-1071), Кордова халифаты (756-1031), Саманилер мемлекеті (875-999) т. б. болды.
1258 ж. Шыңғысханның немересі Хулагу хан басқарған моңғол әскері Бағдадты басып алды. Аббас әулетінің соңғы халифі Мустасим өлтірілді де, Араб халифаты мемлекет ретінде жойылды.
Философия в науке, что монарх на троне. А там, где есть монарх, там господствует благочинность и единство. Но философия не абсолютна. Философия – посредник между космосом и человеком, переводчик гласа космоса, гласа природы. Порядок вещей, к которому стремится человечество, это тот же порядок, к которому стремится вся природа. Но человеку надо показать этот путь. Именно правильная трансляция неуловимых обычным человеком сигналов космоса во благо человечества дает силу философии. Согласование между природой и разумом имеет место не потому, что природа разумна, а потому, что разум природен. Структура разума подобна структуре космоса. Философия устилает человеческую дорогу мягким покрытием, берегущим людей от ран и бед. От ее чуткости, проницательности и отеческой доброты зависит успешность указываемого ею пути.
Но горе обрушивается на людей, если философия лжива, и она коварно вползла или насильно затолкана в пустые рассудки. Такая философия еще более разрушительна, чем сеющие смерть прямые действия врага. По крайней мере, враг явен, но подлая философия, притворяясь заботливым другом, блокирует все поры морального сознания, опуская людей снова в звериный мир. Правильней было бы не называть такое учение философией. Но процесс познания – та же война. И имена явлениям дает победитель. И только в конечном счете все встанет на свои места, и жизнь снова вернется в проложенное может быть тремя тысячелетиями назад правильное русло. И тогда окажется, что Шумер и Аратта по своим взглядам не только наши современники, но и опережают нас по безошибочности своего инстинкта, еще не замороченного тысячелетиями библейской баланды.
Но обычному человеку нелегко понять философа. Точно так же ребенок, за которым присматривает родитель, не может понять, от каких опасностей и бед предостерегает его родитель, так и рядовой человек не сможет опознать ту философию, которая и есть подушка безопасности для него. Только когда ребенок сам становится родителем, тогда он начинает понимать, благодаря чему он сам состоялся, и теперь ему предстоит повторить то же самое.. И тогда его опыт и есть указующая стрелка, которая не позволит ему сбиться с пути.
Настоящий философ прокладывает дорогу обществу, расставляет указатели на перекрестках. Простой отличить его от прикидывающегося таковым врага – понаблюдать за его действиями. Они не противоречат его действиям. Истинное назначение философии – борьба за правду и справедливость, борьба со всем, что лишает людской радости. Зрелость общества можно определить по его отношению к такой философии. Если общество недооценивает философа или пренебрегает им, это не унижает философа, это уничижает само то общество, которое подобно несмышленному ребенку дерзит своему родителю.
Барлық жаулап алынған жер мемлекеттік меншікке айналдырылды. 661-750 жылдары билік басына Омейя әулеті келді. Омейя халифатының жері бес жергілікті басқару аймағына бөлінді. Бірінші аймағына - Иран, Ирак, Шығыс Арабия, Хорасан және Орта Азия жері; екінші аймағына - Хиджаз, Йемен, Орталық Арабия; үшінші аймағына - Армения мен Әзірбайжан, Кіші Азияның шығыс бөлігі; төртінші аймағына - Египет, Ливия, Триполи; бесінші аймағына Батыс Африка және Испания кірді. Әрбір аймақты басқаруға халифтың үкімімен әмір тағайындалды. Әрбір әмірдің екі орынбасары болды. Бірінші орынбасары әмірлікте салық және қаржы мәселесімен, екіншісі дін ісімен айналысты. Халифатқа қарамағындағы аймақты басқарып тұру үшін өте көп әскер керек болды. Бүкіл халифаттағы әскердің басшысы халифтың өзі болып, бас қолбасшы рөлін атқарды. Әрбір әмірлікте жергілікті әскери басқару жүйесі жүргізілді. Әскер бастығы дәрежесі жағынан аймақтағы екінші адам болып саналды. Омейя әулетінің негізгі әлеуметтік тірегі арабтың феодалданған ақсүйектері болды.
Омейя әулеті билік құрған Араб халифатында қоғамдық мекемелер мен мешіттер салуға көп көңіл бөлінді. Сауда және қолөнер айтарлықтай дамыды. Сауда айналымына алтын динар мен күміс дирхем енгізілді.
Омейя әулеті басқарған Араб халифаты орта ғасырлардағы ең ірі мемлекеттердің бірі болды. Бірақ ұзақ жылға созылған ішкі бақталастық Араб халифатын әлсіретті. 750 жылы Әбу Мүслім бастаған көтерілістің нәтижесінде Омейя әулеті билік басынан қуылып, оның орнына Аббас әулеті келді. Мұхаммед пайғамбардың немере ағасы Аббастан тарадық дейтін араб халифтары әулеті үстемдік құрған алғашқы жүз жылда халифаттағы феодалдық қатынас күшейіп, сауда өрістеді. Аббасилік халифат әсіресе һарун ар-Рашид (768-809) пен Мамун (813-833) тұсында кемеліне келді. Халифат Азия, Африка, Еуропа құрлықтарын қамтыған әлемдік державаға айналды. Бұл құрлықтардағы халықтардың өздеріне тән тарихи, мәдени, діни ерекшеліктері болды. Олар әр түрлі тілде сөйлеп, өз салт-дәстүрлерін ұстанды. Бұл сияқты ала-құлалық түбінде әлемдік державаның күйреуіне әкеліп соғатын. Мұндай тағдырдан Халифат та қашып құтыла алмады. ВЫЫЫ-Х ғасырларда Халифат бірнеше тәуелсіз мемлекеттерге ыдырап кетті. Олардың ішіндегі ірілері Бағдад халифаты (750-1258), Фатимилер халифаты (909-1071), Кордова халифаты (756-1031), Саманилер мемлекеті (875-999) т. б. болды.
1258 ж. Шыңғысханның немересі Хулагу хан басқарған моңғол әскері Бағдадты басып алды. Аббас әулетінің соңғы халифі Мустасим өлтірілді де, Араб халифаты мемлекет ретінде жойылды.