Onajonim mehribonim, Onam özi yemasa ham bolam yeysin deydi. Onaning oldiga dunyodagi eng eng lazzatli taomlarni olib kebersangiz ham ozgina yeydida Qolganini Farzandiga olib qöyadi. Hatto Ona och bölsa ham bir burda non bölsa uni ham nuridiydasiga, közini oqu- qorasi Farzandiga ilinadi, farzand onasidan söraydi Onajon oling yeysizmi, shunda Ona Yøq bolajonim men yeb olganman Olloh ga shukur tøqman sen yeyaver osh bölsin. Shunaqa Onalarimizga qancha tarif bermaylik bu juda ozdur. ONAGA BERMAGIN BAHO CHUNKI ONA BE BAHODUR!!
Көне түркі жазулары (басқаша Орхон-Енесей жазулары) — б.з. V ғ. — б.з. Xғғ аралығындағы түркі тайпаларының тасқа қашап жазған жазбалары.
Орхон-Енисей ескерткіштері алғаш Орхон өзеніні бойынан (Екінші түркі қағандығы кезі) табылды, кейін Енисей өзенінің жоғарғы ағысында (Қырғыз қағандығы). Кейде руник жазбасы дейді, алман руналарынынан жанасым тауып (кейбір нышандар кескіні дәл келіп тұр, дауысты мағынасы да жақын). Азиялық түркі руналары соғды жазуының негізінде VIII ғ. бұрын жасалған деп есептеледі. Оның әліпбиінде 40-қа жуық графема бар. Көне түркі руника жазуы ерекшелігі - онда негізгі велярлық және палаталдық дауыссыздарға арналған бірнеше жұп дербес әріптер бар. Көне түркі руника жазуы жұмбағын 1893 жылы В. Томсен шешкен. Орхон ескерткіштерінің тұңғыш тәржімаларын 1894 жылы В.В. Радлов жасаған.[1]
Onajonim mehribonim, Onam özi yemasa ham bolam yeysin deydi. Onaning oldiga dunyodagi eng eng lazzatli taomlarni olib kebersangiz ham ozgina yeydida Qolganini Farzandiga olib qöyadi. Hatto Ona och bölsa ham bir burda non bölsa uni ham nuridiydasiga, közini oqu- qorasi Farzandiga ilinadi, farzand onasidan söraydi Onajon oling yeysizmi, shunda Ona Yøq bolajonim men yeb olganman Olloh ga shukur tøqman sen yeyaver osh bölsin. Shunaqa Onalarimizga qancha tarif bermaylik bu juda ozdur. ONAGA BERMAGIN BAHO CHUNKI ONA BE BAHODUR!!
Көне түркі жазулары (басқаша Орхон-Енесей жазулары) — б.з. V ғ. — б.з. Xғғ аралығындағы түркі тайпаларының тасқа қашап жазған жазбалары.
Орхон-Енисей ескерткіштері алғаш Орхон өзеніні бойынан (Екінші түркі қағандығы кезі) табылды, кейін Енисей өзенінің жоғарғы ағысында (Қырғыз қағандығы). Кейде руник жазбасы дейді, алман руналарынынан жанасым тауып (кейбір нышандар кескіні дәл келіп тұр, дауысты мағынасы да жақын). Азиялық түркі руналары соғды жазуының негізінде VIII ғ. бұрын жасалған деп есептеледі. Оның әліпбиінде 40-қа жуық графема бар. Көне түркі руника жазуы ерекшелігі - онда негізгі велярлық және палаталдық дауыссыздарға арналған бірнеше жұп дербес әріптер бар. Көне түркі руника жазуы жұмбағын 1893 жылы В. Томсен шешкен. Орхон ескерткіштерінің тұңғыш тәржімаларын 1894 жылы В.В. Радлов жасаған.[1]