Pałac Kultury i Nauki 1 (wznosić) przez 1175 dni. Jego architektem był Lew Rudniew. Radziecki zarząd budowy Pałacu Kultury zaczął się organizować w Warszawie w styczniu 1952 roku. Do stolicy przyjechały setki robotników z ZSRR. Wraz z budową ruszyła wielka propagandowa akcja. Niemal codziennie w gazetach w całej Polsce 2(donosić) o postępach prac, 3 (umieszczać) zdjęcia, reportaże, informacje, których bohaterami stawali się bohaterscy robotnicy pracujący przy wznoszeniu gmachu. Ku czci towarzysza Stalina
21 lipca 1955 punktualnie o godz. 16 4 (podpisać) protokół przekazania Pałacu Kultury i Nauki imienia Józefa Stalina.
22 lipca Pałac 5 (udostępnić) "całemu społeczeństwu polskiemu".W pierwszym dniu udostępnienia Pałac 6(odwiedzić) przez 20 tys. osób.
"Mały, ale gustowny"
Na ulicach Warszawy nie 7(odnosić się) do "daru" tak entuzjastycznie, jak na salonach. Zastrzeżenia budziła architektura obiektu, niechęć do PKiN miała też ideologiczne korzenie. Monumentalny obiekt w sercu stolicy symbolizował obce zniewolenie.
Krótko po otwarciu Pałacu 8(zacząć) powtarzać sobie zagadkę: "Jakie jest najpiękniejsze miejsce w Warszawie? 30. piętro PKiN, bo stamtąd nie widać Pałacu Kultury”.
Ofiary Pałacu
Do budowy pałacu 9(zatrudnić) 3,5 tys. robotników radzieckich, którzy mieszkali w specjalnie dla nich wybudowanym osiedlu. W czasie budowy w wypadkach przy pracy zginęło 16 Rosjan.
Osobny rozdział w historii Pałacu stanowią samobójcy. Zanim 10(założyć) kratę ochronną na tarasie widokowym, samobójstwo popełniło osiem osób. W tym jeden Francuz, który uznał to za miejsce godniejsze od wieży Eiffla. Ostatnim samobójcą był młody naukowiec z PAN, który 11(wyrzucić) z pracy w stanie wojennym za związki z podziemną Solidarnością. Kim Ir Sen, Gagarin i The Rolling Stones
Przez lata, PKiN 12(zwiedzać) przez ważnych gości.. W Sali Kongresowej Pałacu występowali m.in. Marlena Dietrich, Ella Fitzgerald, Jan Kiepura, The Rolling Stones i Paul Anka, który na wieść o zamordowaniu prezydenta Kennedy'ego przerwał koncert, bo nie był w stanie dalej śpiewać. W tej samej sali 13(organizować) zjazdy PZPR, również ten ostatni w 1990 r.
Zabytek czy "symbol zniewolenia"?
W lutym 2007 roku PKiN 14(wpisać) do rejestru zabytków. Decyzja Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Warszawie wywołała wiele kontrowersji.
Z prośbą o interwencję 15(zwrócić się) się m.in. do Lecha Kaczyńskiego, który w latach 2002-2005 był prezydentem Warszawy. W skierowanym do niego liście 16(argumentować), że Pałac Kultury i Nauki "jest symbolem zniewolenia Polski przez imperium sowieckie". Pod listem podpisali się m.in. Erazm Ciołek, Krzysztof Kąkolewski, Barbara Niemiec, Maciej Pawlicki, Jan Pietrzak, Jan Pospieszalski i ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski.
Nieprzychylna była również opinia części architektów, którzy uważali, że budynek nie jest szczególnym osiągnięciem architektonicznym. "Zabytki to są przede wszystkim budynki, które przedstawiają wartości kulturowe, historyczne. A co przedstawia Pałac?" - zastanawiał się architekt i urbanista z Politechniki Warszawskiej prof. Lech Kłosiewicz.
Konserwator uznał jednak, że "wartości poznawcze tego obiektu są na tyle duże, że zasadne jest wpisanie PKiN do rejestru zabytków".
Pomimo, że 17(uznać) Pałac Kultury za zabytek, nadal pojawiały się propozycje, że budynek należy po prostu zburzyć. W 2009 roku szef MSZ Radosław Sikorski zaproponował, by na miejscu wyburzonego Pałacu Kultury wykopać staw i posadzić trawę. W urzędzie miasta 18 (zatrzec) jednak, że nie ma na to szans, bo poza tym, że jest zabytkiem, jest spółką przynoszącą miastu zyski.
Объяснение:
Анъанавий тилшуносликда боғланган қўшма гапларнинг маъно жиҳатдан беш тури: 1) қиёслаш муносабати; 2) пайт муносабати; 3) айирув муносабати; 4) сабаб- натижа муносабати; 5) изоҳлаш муносабати санаб ўтилади ва ҳар бир турнинг формал-грамматик томони таҳлил қилинади (Ўзбек тили грамматикаси, 1976). С.Солихўжаева тадқиқотларида эса боғланган қўшма гаплар орасидаги мазмуний муносабатлар ҳақида фикр юритилади (Нурмонов А., Маҳмудов Н., Аҳмедов А., Солихўжаева С., 1992, 120-200).
Рус тилшунослигида боғланган қўшма гаплар таркибидаги боғловчиларнинг иштирокига кўра икки гуруҳга ажратилади: а) очиқ структурали боғланган қўшма гаплар; б) ёпиқ структурали боғланган қўшма гаплар (Белошапкова В.А., 1967, 62-69). С.Солихўжаева тадқиқотларида ҳам ўзбек тилидаги боғланган қўшма гаплар шу тамойил асосида таҳлил этилади (Нурмонов А., Маҳмудов Н., Аҳмедов А., Солихўжаева С., 1992, 127).
• компактность, «миниатюрность» (в масштабе земного шара) территории, что облегчало обмен опытом между очагами развития и трансграничное распространение инноваций по территории Европы на всех этапах ее развития;
• приморское положение большой части территории (максимальная удаленность от моря внутренних районов Зарубежной Европы — 800 км). Сильная расчлененность побережий, наличие многочисленных удобных для мореходства бухт способствовали развитию мореплавания и стали одним из факторов общепланетарной экспансии европейцев в период Великих географических открытий и колониального раздела мира;
• благоприятное сочетание разнообразных форм рельефа, в том числе равнинных и горных территорий. Средняя высота — 300 м над ур. м. Более половины территории расположено ниже 200 м над ур. м.;
• умеренный океанический и средиземноморский типы климата, обеспечившие условия для развития разнообразной хозяйственной деятельности;
• относительно благоприятные, но ограниченные по площади почвенные ресурсы, в сочетании с мягким климатом создали хорошие условия для развития сельского хозяйства. Раннее исчерпание территориальных возможностей для экстенсивного развития сельскохозяйственного производства стимулировало поиски путей его интенсификации;
• разнообразие минеральных ресурсов и их удачное сочетание. Сосредоточенные на относительно небольших территориях, они удовлетворяли потребности человека на разных стадиях развития вплоть до эпохи зрелой индустриализации.
Недостатки:
• недостаточность природных ресурсов;
• незначительная площадь сельскохозяйственных площадей;
• специфичность климата приморских и горных территорий;
• напряженность политической ситуации.