Можете перевести текст на ( переводчик не ) есте жоқ ерте заманда бидай өз бетiмен өседi екен. бiр жылы қатты қуаңшылық болады. күннiң оттай ыстық аптабынан, ылғалдың тапшылығынан өсiмдiк бiткен сұмдық тарығады. сол бiр кезде тiршiлiк үшiн жанталасқан өсiмдiк атаулы ақ бидайды жан-жағынан қаумалай,
тұс-тұсынан алқымға ала бастайды. тамыры мықтылары бидай өсiп тұрған жердiң астындағы суды тартып алады. оның маңындағы қорегiн жырып әкетiп жатады. кейбiр бойшаң бұталар күннiң көзiне қасақана тұрып алып, жарық түсiрмей бағады. сөйтiп, ақ бидайдың жағдайы күннен-күнге нашарлай бастайды.ақырында,
өлер халге жетедi. сосын ол олай-былай жүгiрiп, жортып өткен әр қилы аңдардан жәрдем сұрайды. үстiнен әрлi-берлi қалықтап ұшып өткен үл-кен-кiшi құстарға да жалбарынады. бiрақ оның өтiнi-шiне, мұң-зарына ешқайсысы құлақ аса қоймайды.ендi өлдiм ғой деген сәтте ақ бидайға садақ асын-ған, қолында
найзасы бар, аң аулап жүрген кезi-гедi. бидай байқұс көзiнiң жасын төгiп тұрып, ға мұңын шағады, мүшкiл халiн бастан-аяқ баяндап бередi. бiраз ойланып тұрып, ақырында, бидайдың өтiнiшiн қабыл алады. садағын жерге қойып, найзасын бұтаға сүйей салады да, бiлегiн сыбанып жiберiп, бiрден iске кiрiседi.
ақ бидайдың айналасындағы жауыз шөптердiң бәрiн қолымен жұлып отап, тып-типыл қылады. олардың бидайға ауыз салып жатқан арам тамырларын найзасының ұшымен қопарып тастайды. сосын бiраз жердегi ағып жатқан бұлаққа барып, тақиясын толтырып су әкеледi.әлсiреп қалған ақ бидай мөлдiр суға қанып, өзiнiң
көзiн құртқалы тұс-тұсынан анталап келiп калған жа-уынан құтылғаннан кейiн бой түзеп, құлпырып сала бередi. да ауық-ауық келiп-кетiп, ақ бидайға қамқор болып жүредi. қаскөй шөптер мен тiкендердi. бидайдың маңына жолатпай, мезгiл-мезгiл суарып тұрады.содан күзге салым бидай сарғайып пiседi. баданадай
бар дәнiн, бiр түйiрiн шашау шығармай ға тарту етедi. сыйға алған дәнiн бiр күз, бiр қыс сақтайды. көктем шыққаннан кейiн ақылы мен бiлiгiнiң арқасында үйшiгiнiң алдындағы тегiстеу жердi қопсытып, соған әлгi дәндердi сеуiп тастайды. жаз бойы арам шөптердi жұлып, уағында суарады, баптап тұрады.
ақырында, еңбегi зая кетпей, күзде дән сепкен жерiнен бiр дорба бидай алады. келесi жылы – бiр қап, сосын – он қап, сөйте-сөйте – мың қап, қойшы, бара-бара жететiндей бидайды әлденеше еселеп, миллион қап етiп алатын болады. мен ақ бидайдың ажырамас достастығы есте жоқ ерте заманда осылай
басталған екен.
в раннем возрасте пшеница растет сама по себе. через год будет сильная засуха. из-за жары дня, из-за дефицита влаги, растение перегружено. в это время так называемое «растительное» дерево, предназначенное для жизни, начало скулить вокруг белой пшеницы. корни корней вытягивают воду ниже области
выпаса пшеницы. он вытащил свое гнездо по соседству. некоторые высокие кустарники намеренно жгут солнце и следят за ним. таким образом, ситуация с белой пшеницей ухудшается день ото дня.
наконец, число погибших достигнет. затем он просит у каждого животного, которое бежит и бежит. он
также умолял птиц прошлого, которые несколько раз засыпали. но по его просьбе никто не послушает.
когда он умер прямо сейчас, белую пшеницу посыпали луком и стрелами с копьем в руке. растущие пшеничные слезы стареют, он кусает боль за человека и рассказывает всю .
человек может немного подумать и, наконец, принять просьбу пшеницы. он кладет его на тетиву, кладет свое копье в кусты и сбивает его с ног. вся трава вокруг пшеницы вырвана руками. они режут свои сорняки в пшеницу с их копьями. затем он идет в какой-то поток, наполняет свою гальку и приносит
воду.
жгучая белая пшеница будет разбрызгиваться и разбрызгиваться в чистой воде, а затем спасаться от ран, которые он потерял в глазах.
мужчина также заботится о белой пшенице. трава и трава. поливают периодически, не выходя на поля.
падение в осень
пшеница растет. тело будды было дано , не расщепляя зерна.
зерно, которое дает мужчина, сохраняет одну осень и одну зиму. после весны, оплате и знаниям, вязание крючком перед домом разрыхляет землю и сеет семена. в течение лета сорняки посыпают, сушат и сушат. наконец, осенью того
года, когда человек сеет зерно, он получает зерно пшеницы. в следующем году - мешок, затем десять упаковок и тысяча упаковок, пастух, постепенно размножая пшеницу и достигая миллионов оболочек, чтобы достичь человеческой семьи.
это было началом эры непревзойденной дружбы человечества
и белой пшеницы.