2006 жылы Ресейде Федералды агенттіктің бастамасымен «КСРО-дағы ашаршылық: 1929–1934 жж.» құжаттар жинағының сериясын дайындау жұмысы басталды. Бұл жұмысқа Беларусь Республикасы мен Қазақстан Республика-сының мұрағаттық мекемелері тартылды. Редакциялық кеңеспен редак-циялық алқаның құрамына көрнекті тарихшылар, демографтар, жобаға қатысушы елдердің мемлекеттік мұрағат мекемелерінің жетекшілері, сериялы басылымда құжаттары жарияланған ірі мұрағаттардың директорлары кірді. Қазіргі кезде серияның Редакциялық Кеңесін Федералды мұрағат агенттігінің жетекшісі, тарих ғылымдарының докторы А.Н. Артизов басқарады. Жобаның жауапты редакторы тарих ғылымдарының докторы, профессор В.В. Кондрашин.
Үш елдің тарихшылары мен мұрағатшыларының күшімен жобаның тақырыбы бойынша бірден-бір ақпараттық деректер кешені жинақталды, оның басым бөлігі соңғы жылдары ашылған құжаттарды құрайды.
Қазіргі уақытта «Демократия» Халықаралық қорында құжаттық серияның 1 жəне 2 томы [1] жарық көріп отыр. Бүгінде сталиндік кезеңдегі қасірет – 30 жылдардағы ашаршылық тарихынан 1326 жаңа құжаттар ғылыми айналымға енгізілді. 2013 жылға шығару жоспарланған 3 – томын дайындау жұмыстары жүріп жатыр. Жобаның хронологиялық жəне географиялық шеңбері Редакциялық кеңес белгілеген міндеттер тізбегімен айқындалған:
1) ашаршылықтың пайда болуы, оның барысы, шарықтау шегі жəне КСРО-ның ашаршылықтан шығу себептерін динамикалық дамуда көрсету;
2) ашаршылық қамтылған КСРО-ның жер аумағы;
3) 1930–1934 жылдардағы астық экспортын ұйымдастыру саясаты жəне оның көлемі;
4) сталиндік Саяси бюро, партиялық жəне кеңестік органдардың елдегі жағдайға қатынасы жəне оның басқарылуы;
Вроссии становление классицизма происходит почти на три четверти века позже того, как он сложился во франции. для писателей вольтер, представитель современного им французского классицизма, являлся ничуть не меньшим авторитетом, чем такие основоположники этого направления, как корнель или расин. классицизм имел много общих черт с западным, в частности с французским классицизмом, поскольку он тоже возник в период абсолютизма, однако он не был простым подражанием. классицизм зародился и развился на самобытной почве, с учетом опыта, который накопил раньше его сложившийся и развившийся западноевропейский классицизм. своеобразные черты классицизма следующие: во-первых, с самого начала в классицизме сильно сказывается связь с современной действительностью, которая в лучших произведениях освещается с точки зрения передовых идей. второй особенностью классицизма является обусловленная передовыми общественными идеями писателей обличительно-сатирическая струя в их творчестве. наличие сатиры в творчестве писателей классицистов придает их произведение жизненно правдивый характер. живая современность, действительность, люди и природа в известной степени отражаются в их произведениях. третей особенностью классицизма, обусловленной горячим патриотизмом писателей, является их интерес к своей родины. все они изучают , пишут произведения на национальные, темы. они стремятся создать художественную и ее язык на национальных основах, придать ей свое, лицо, проявляют внимание к народной поэзии и народному языку. наряду с общими особенностями, присущими как французскому, так и классицизму, в последнем и такие черты, которые ему характер национального своеобразия. например, это повышенный гражданско-патриотический пафос, значительно более резко выраженная обличительно-реалистическая тенденция, меньшая отчужденность от устного народного творчества. бытовые и торжественные канты первых десятилетий xviii века во многом подготовили развитие разнообразных жанров лирики середины и второй половины xviii столетия. главное в идеологии классицизма — государственный пафос. государство, созданное в первые десятилетия xviii в. , было объявлено высшей ценностью. классицисты, воодушевленные петровскими реформами, верили в возможность его дальнейшего совершенствования. оно представлялось им разумно устроенным общественным организмом, где каждое сословие выполняет возложенные на него обязанности. «крестьяне пашут, купцы торгуют, воины защищают отечество, судии судят, ученые взращивают науки» , — писал а. п. сумароков. государственный пафос классицистов — явление глубоко противоречивое. в нем отразились и прогрессивные тенденции, связанные с окончательной централизацией россии, и вместе с тем — утопические представления, идущие от явной переоценки общественных возможностей просвещенного абсолютизма. 10 нравится
жəне Украинаға арналған жекелеген бөлімдер бар.
2006 жылы Ресейде Федералды агенттіктің бастамасымен «КСРО-дағы ашаршылық: 1929–1934 жж.» құжаттар жинағының сериясын дайындау жұмысы басталды. Бұл жұмысқа Беларусь Республикасы мен Қазақстан Республика-сының мұрағаттық мекемелері тартылды. Редакциялық кеңеспен редак-циялық алқаның құрамына көрнекті тарихшылар, демографтар, жобаға қатысушы елдердің мемлекеттік мұрағат мекемелерінің жетекшілері, сериялы басылымда құжаттары жарияланған ірі мұрағаттардың директорлары кірді. Қазіргі кезде серияның Редакциялық Кеңесін Федералды мұрағат агенттігінің жетекшісі, тарих ғылымдарының докторы А.Н. Артизов басқарады. Жобаның жауапты редакторы тарих ғылымдарының докторы, профессор В.В. Кондрашин.
Үш елдің тарихшылары мен мұрағатшыларының күшімен жобаның тақырыбы бойынша бірден-бір ақпараттық деректер кешені жинақталды, оның басым бөлігі соңғы жылдары ашылған құжаттарды құрайды.
Қазіргі уақытта «Демократия» Халықаралық қорында құжаттық серияның 1 жəне 2 томы [1] жарық көріп отыр. Бүгінде сталиндік кезеңдегі қасірет – 30 жылдардағы ашаршылық тарихынан 1326 жаңа құжаттар ғылыми айналымға енгізілді. 2013 жылға шығару жоспарланған 3 – томын дайындау жұмыстары жүріп жатыр. Жобаның хронологиялық жəне географиялық шеңбері Редакциялық кеңес белгілеген міндеттер тізбегімен айқындалған:
1) ашаршылықтың пайда болуы, оның барысы, шарықтау шегі жəне КСРО-ның ашаршылықтан шығу себептерін динамикалық дамуда көрсету;
2) ашаршылық қамтылған КСРО-ның жер аумағы;
3) 1930–1934 жылдардағы астық экспортын ұйымдастыру саясаты жəне оның көлемі;
4) сталиндік Саяси бюро, партиялық жəне кеңестік органдардың елдегі жағдайға қатынасы жəне оның басқарылуы;
5) ашаршылық қамтылған республикалармен облыстарға Орталықтың көмегі;
6) ашаршылықтың демографиялық жəне əлеуметтік-экономомикалық зардаптары;
7) КСРО-дағы ашаршылыққа əлемдік қауымдастықтың реакциясы.