В XVI веке изменился характер землевладения князей, которые, став подданными государя Руси, сохранили право собственности на свои земли. Но эти владения все больше сближались с обычными вотчинами. Взамен части отобранных у них старых земель князья получали вотчины на территории великого Московского и Владимирского княжеств, а также покупали или получали в приданое вотчины. Постепенно с княжеским землевладением сближалось боярское, но закончился этот процесс лишь к середине века. Многие старые феодальные вотчины мельчали в семейных разделах. Фонд вотчинных земель сокращался из-за роста землевладения церквей-монастырей, митрополита и епископов. Они получали часть земли за "упокой души", а часть покупали. Вотчинники зачастую были вынуждены отдавать землю монастырю из-за того, что были опутаны долговыми обязательствами. Измельчение и обезземеливание части вотчинников не соответствовало государственным интересам. В этот период правительство не располагало достаточными денежными средствами, чтобы по примеру некоторых западноевропейских государств содержать армию. Бое войска можно было обеспечить тем, что каждый воин располагал бы земельной собственностью, а также на свои средства мог приобрести вооружение и боевых коней. Потребность в военной силе была велика в силу сложного международного положения страны. С учётом этих обстоятельств, правительство пошло по пути создания государственной поместной системы. Теперь военные слуги государства "испомещались" на земле, за счет которой они главным образом и должны были обеспечивать себя всем необходимым для несения военной и другой государственной службы. Они стали называться помещиками, а их владения - поместьями. Денежное жалование, которое получали служилые люди, не могло их полностью обеспечить, т. к. земля давалась им на праве условного держания. Вскоре помещикам стали раздавать земли черносошных крестьян. К концу XVI в. черносошных земель в центре страны почти не осталось. Развитие поместной системы тяжелым образом сказывалось на положении крестьян, оказавшихся в поместьях. Помещики подвергали их насилию, чтобы сохранить свою государеву службу и связанное с ней владение населенными землями. Помещики стали главной движущей силой развернувшегося в XVI столетии процесса наступления на крестьянство. Характерной особенностью социально-экономического развития средневековой России стало территориальное разделение разных форм феодального землевладения. В центральных густонаселенных районах сложилось устойчивое поместно-вотчинное землевладение различных категорий светских и духовных феодалов. На обширных, слабонаселенных окраинах сохранялись различные формы общинного крестьянского землевладения, постепенно включаемого в сферу усиления зависимости со стороны государства. Общая тенденция социально-экономического развития Российского государства на протяжении XVI в. заключалась в нарастании крепостнических порядков в стране. Категории крестьянства. В XVI в. крестьяне делились на: -владельческих, принадлежавших различным собственникам из числа феодалов; -дворцовых, находившихся во владении дворцового ведомства московских царей; -государственных - "черносошных", живших волостными общинами на землях, не принадлежавших какому-либо владельцу, но обязанных выполнять определенные повинности в пользу государства.
Ғылыми-техникалық революция (ҒТР) деп атаған құбылыс ғылымды қоғамдық өндірістің жетекші даму факторына айналдыру негізінде өндіргіштік күштердің түбегейлі, сапалы қайта құру болып табылады. Ол адамзат тарихында ғылым мен техника пайда болғаннан бері өндіргіш күштерді ұдайы жетілдіруге себепші болған ғылыми-техникалық революция дегеніміз- белгілі бір уақыт аралығында дамудың жаңа сатысына көтерілуге себепші болған сапалық өзгерістердің жедел қарқынмен жүруі. Дүниежүзі аймақтары мен елдердің ҒТР дамуы түрліше деңгейде өтуде. Жоғары дамыған елдерде XX ғасырдың 80-90 жылдардан бастап ҒТР-дің дәстүрлі үлгісінен басқа қазіргі заман тармағы дүниеге келді. Дәстүрлі ҒТР өндіріс пен адамзаттың жаңа тауарларға, технологиялар мен қызмет түрлеріне деген сұранысын қамтамасыз етеді. Жаңа үлгінің басты мақсаты дәстүрлі ҒТР-дің дәстүрлі үлгісінен басқа қазіргі заманғы тармағы дүниеге келді. Дәстүрлі ҒТР өндіріс пен адамзаттың жаңа тауарларға, технология мен қызмет түрлеріне деген сұраныс қамтамасы етеді. Жаңа үлгінің басты мақсаты дәстүрлі ҒТР-дің адамның өмір сүру ортасы мен денсаулығына тигізетін кері әсерінің орнын толтыру немесе жою болып табылады. Адам өмірін қорғауға бағытталған бұл шаралар өте мол қаржыны қажет өте мол қаржыны қажет еткендіктен, таралу ауқымы бірнеше елдің аумағынан аспай отыр.
Категории крестьянства.
В XVI в. крестьяне делились на:
-владельческих, принадлежавших различным собственникам из числа феодалов;
-дворцовых, находившихся во владении дворцового ведомства московских царей;
-государственных - "черносошных", живших волостными общинами на землях, не принадлежавших какому-либо владельцу, но обязанных выполнять определенные повинности в пользу государства.
Ғылыми-техникалық революция (ҒТР) деп атаған құбылыс ғылымды қоғамдық өндірістің жетекші даму факторына айналдыру негізінде өндіргіштік күштердің түбегейлі, сапалы қайта құру болып табылады. Ол адамзат тарихында ғылым мен техника пайда болғаннан бері өндіргіш күштерді ұдайы жетілдіруге себепші болған ғылыми-техникалық революция дегеніміз- белгілі бір уақыт аралығында дамудың жаңа сатысына көтерілуге себепші болған сапалық өзгерістердің жедел қарқынмен жүруі. Дүниежүзі аймақтары мен елдердің ҒТР дамуы түрліше деңгейде өтуде. Жоғары дамыған елдерде XX ғасырдың 80-90 жылдардан бастап ҒТР-дің дәстүрлі үлгісінен басқа қазіргі заман тармағы дүниеге келді. Дәстүрлі ҒТР өндіріс пен адамзаттың жаңа тауарларға, технологиялар мен қызмет түрлеріне деген сұранысын қамтамасыз етеді. Жаңа үлгінің басты мақсаты дәстүрлі ҒТР-дің дәстүрлі үлгісінен басқа қазіргі заманғы тармағы дүниеге келді. Дәстүрлі ҒТР өндіріс пен адамзаттың жаңа тауарларға, технология мен қызмет түрлеріне деген сұраныс қамтамасы етеді. Жаңа үлгінің басты мақсаты дәстүрлі ҒТР-дің адамның өмір сүру ортасы мен денсаулығына тигізетін кері әсерінің орнын толтыру немесе жою болып табылады. Адам өмірін қорғауға бағытталған бұл шаралар өте мол қаржыны қажет өте мол қаржыны қажет еткендіктен, таралу ауқымы бірнеше елдің аумағынан аспай отыр.