1-тапсырма. Шығармадағы автор МАҢызды және онША
МАҢЫЗДЫ ЕМЕС деп санаған мәселелерді
анықтаңыз. Жұбыңызға анықталған
мәселелердің неліктен маңызды және маңызды
емес екенін түсіндіріңіз.
Мысалы: адамдық, еңбек,бейнет,зейнет...
маңызды
Мал,есек,жасық... онша маңызды емес.
Анықталған маңызды аспектілер арқылы автор
бейнесін сипаттаңыз.
Дескриптор:
-өлеңнен автордың маңызды деп санайтын 6
аспектісін анықтайды;
-3 маңызды емес аспектісін анықтайды;
-анықталған маңызды аспектілер негізінде
автор бейнесін 2 сөйлеммен сипаттайды.
помагитее кешкі 8гедейін жіберу керек ​

Аргументативті эссе: Театр - көздің тамшысындай мөлдір дүние.

Театрды ойын - сауық орны  дейміз, шынында үңіліп қарасақ бес әріптен тұратын "театр" сөзі адамгершілікке, ізгілікке тәрбиелейтін бірден-бір орын. Ғабит Мүсіреповтың: "Театр - көздің тамшысындай мөлдір дүние", - деген сөзіне толықтай келісемін. Себебі, бұл талай адамның еңбегі сіңген мәдени ошақ, сабырлықты аса қажет ететін өнер орны.

Театр - өнерлердің ішіндегі ең әдемі, әр түрлі көңіл күйді қамтитын, өнегелі өнердің бір түрі.  Театр өнері іш пысқанда барып тамашалайтын дүние емес, бұл арнайы барып, туындыдан рахат алатын дүние. Ол тұнып тұрған мәдениет, эстетика, өнер және рухани құндылық. Өкінішке орай, қазіргі заманда осындай өнер түрін бағалайтын адамдар кемде-кем.  

Театр ұғымы ежелден қалыптасып келе жатыр. Бұрынғы кезде "бір елдің мәдениетін білгің келсе театрына бар" деген екен. Кейін заман дами келе театрлар ұмыт қалып, орнын заманауи техникалалар басты. Қазіргі уақытта театрға қызығушылық артып, көрермен көбейту мақтасында танымдық қойылымдар жүргізіледі.

Театрға баруға өз басым кеңес беремін!

Объяснение:

Барлығы жайылма сөйлем. Жалаң сөйлем жоқ.

Бастауыш пен баяндауыштан құралған сөйлемді жалаң сөйлем дейміз. Мысалы: Театрға барды, қойылым тамашаладым.

Время - это самое дорогое, чем мы владеем. Поэтому подарите его тем, о ком вы заботитесь, и особенно тогда, когда они смогут оценить ваш подарок. И подарите немного времени самому себе, для того чтобы отдохнуть, развлечься, заняться любимым делом. Мы привыкли получать вещественные подарки, время – как подарок мы даже не рассматриваем. Мы знаем цену денег, но почему-то цена времени не имеет своей оценочной шкалы. Есть такой фантастический триллер «Время», в котором время – это единственная валюта за которую можно все купить и его также можно подарить или даже украсть. Но в фильме время имеет четко определенное значение и если его не пополнять, то человек видит, как оно уходит и сколько осталось. Возможно, мы считаем, что у нас времени слишком много и мы еще успеем уделить его и себе и подарить другим. У нас нет такого счетчика, который бы показывал – сколько осталось. Вот мы и тратим его на что угодно, часто просто по инерции.