Өзіңсің, Қазақстан, ән, арманым да, Аяулым, алтын бесік, қара орманым да. Бір нәрсе жетпейді деу қате болар Өзіңдей ұлан байтақ далам барында. Паң далам - Қазақстаным! Сен барда ғажап шебер, ғажап ұстамын, Түсінем өзендердің саз - ағыстарын. Қырандар қанатында даңқы кеткен Ғазалым - таусылмайтын таза нұсқалы. Ән далам - Қазақстаным! Сен менің шұғылаға толған даламсың, Жасампазым, сан асу жолдарды аларсың. Бабамның көздерінің қарашығы ең, Баламның бақытына да қорған боларсың. Жан далам - Қазақстаным! Керемет өріледі гүл өңірде өлең, Кезің қандай өрік пен шие гүлдеген! Дарқандығын сезініп, еркін басып, Өмір сүргім келеді, ұлы Елімде мен! Кең далам - Қазақстаным!
Орфоэпия (гр. 'orthos' – дұрыс, epos – сөз, сөйлеу) – сөздер мен сөз тіркестерінің дұрыс айтылу ережелерінің жиынтығы. Тілдегі сөздердің айтылуы мен жазылуы бірдей бола бермейді. Қазақ тілінің дыбыс үндестігіне сәйкес көптеген сөздер орфография нормадан ауытқып айтылады. Мысалы, құлұн, өнөр, түңгү, Амаңгелді, көг гүл, айталады, ағиық, т.б. Сөздерді дұрыс айту нормалары дыбыс үндестігіне, яғни ілгерінді, кейінді, тоғыспалы ықпал заңдылықтарына негізделеді. Сөздердің дұрыс айтылуы орфоэпия сөздіктерде көрсетіліп отырады.
