"Жазушы айтқысы келген ойын айтпауы қажет, жазуы тиіс" деген екен Эрнест Хемингуэй. Шынымен де, жазушылар көзбен көрген, құлақпен естіп, көкейге түйген нәрсесін ауызбен айтып қана тынбай, сол тақырыпта қаламын ұштайды. Үлкен ойды, негізгі идеяны өрнектелген сөздермен көпшілікке жеткізеді. Бұған дейін қазақ даласында бірталай жазушылар болды. Сүт бетіндегі қаймақтары: М.Әуезов, І.Есенберлин, Ә.Нұршайықов, Ә.Нұрпейісов, С.Мұқанов, Т.Ахтанов, Ж.Аймауытов, Т.Әлімқұлов және т.б. Қазақ жазушылары қатары бұнымен тоқтап қалмақ емес.
Егер мен жазушы болсам, халқыма қажет тақырыптарды қозғап жазар едім. Тілімнің тазалығын сақтап, қарапайым оқиғалардан үлкен өнеге алатындай дүние ұсынар едім. Б.Момышұлы: "Басқалар сиямен жазса, біз қанмен жаздық" деген екен. Мен де қанмен болмаса да, шындықтың көк сиясымен жазушы едім. Әсем сөзбен оқырман көзін көмкермей, жан-дүниесін байытатын еңбек жазамын.
Жазушылық біздің қазақ халқының қанында бар нәрсе. Үлкен жазушыларымыздың салған сара жолымен біз де сан жағынан емес, сапа жағынан сөз жоқ туындылар жазсақ деймін.
Анам берген туған тілім, Атам берген құрал тілім. Ана сүті бой өсіреді, Ана тілі ой өсіреді. Ана тілің алпыс тілге татиды. Тілін білмейтіндер емес, тілін білгісі келмейтіндер - мәңгүрт Адамға келген он пәленің тоғызы – тілден. Адам көңілінен азады, Тілінен жазады. Айтпас жерде тілің тарт. Ана тілі – бәріміздің анамыз, Өйткені ол – ұлтымыздың анасы. Ана тілің алпыс тілге татиды. Ақынның тілі қылыштан өткір. Ат жүйрігі айырады, тіл жүйрігі қайырады. Атағыңды өсіретін де, өшіретін де – тіл. Аузы құлып сандықты тіс ашпаса, тіл ашады. Ашынған тілді болар, Ашыққан ұры болар. Ауызда жиек жоқ, Тілде тиек жоқ. Әдеп басы – тіл. Әрбір халық өзінің ана тілінде ғана бақытты. Бас кеспек бар, тіл кеспек жоқ. Бал тамған тілден у да тамар. Балаға өз тіліңмен сөйлеме, өз тілімен сөйле. Басқа пәле – тілден. Жаман көлдің суы ащы, жаман қатынның тілі ащы. Жалтақтамай өзге тілді ұлысқа, Ең алдымен өз тіліңді дұрыста. Көнектей басыңа шүмектей тілің жау. Қазақтың ақылы – көзінде, Қасиеті сөзінде. Қотыр қолдан, пәле тілден жұғады.
"Жазушы айтқысы келген ойын айтпауы қажет, жазуы тиіс" деген екен Эрнест Хемингуэй. Шынымен де, жазушылар көзбен көрген, құлақпен естіп, көкейге түйген нәрсесін ауызбен айтып қана тынбай, сол тақырыпта қаламын ұштайды. Үлкен ойды, негізгі идеяны өрнектелген сөздермен көпшілікке жеткізеді. Бұған дейін қазақ даласында бірталай жазушылар болды. Сүт бетіндегі қаймақтары: М.Әуезов, І.Есенберлин, Ә.Нұршайықов, Ә.Нұрпейісов, С.Мұқанов, Т.Ахтанов, Ж.Аймауытов, Т.Әлімқұлов және т.б. Қазақ жазушылары қатары бұнымен тоқтап қалмақ емес.
Егер мен жазушы болсам, халқыма қажет тақырыптарды қозғап жазар едім. Тілімнің тазалығын сақтап, қарапайым оқиғалардан үлкен өнеге алатындай дүние ұсынар едім. Б.Момышұлы: "Басқалар сиямен жазса, біз қанмен жаздық" деген екен. Мен де қанмен болмаса да, шындықтың көк сиясымен жазушы едім. Әсем сөзбен оқырман көзін көмкермей, жан-дүниесін байытатын еңбек жазамын.
Жазушылық біздің қазақ халқының қанында бар нәрсе. Үлкен жазушыларымыздың салған сара жолымен біз де сан жағынан емес, сапа жағынан сөз жоқ туындылар жазсақ деймін.
Объяснение:
Атам берген құрал тілім.
Ана сүті бой өсіреді,
Ана тілі ой өсіреді.
Ана тілің алпыс тілге татиды.
Тілін білмейтіндер емес, тілін білгісі келмейтіндер - мәңгүрт
Адамға келген он пәленің тоғызы – тілден. Адам көңілінен азады, Тілінен жазады. Айтпас жерде тілің тарт.
Ана тілі – бәріміздің анамыз, Өйткені ол – ұлтымыздың анасы.
Ана тілің алпыс тілге татиды.
Ақынның тілі қылыштан өткір.
Ат жүйрігі айырады, тіл жүйрігі қайырады. Атағыңды өсіретін де, өшіретін де – тіл. Аузы құлып сандықты тіс ашпаса, тіл ашады.
Ашынған тілді болар,
Ашыққан ұры болар.
Ауызда жиек жоқ,
Тілде тиек жоқ.
Әдеп басы – тіл.
Әрбір халық өзінің ана тілінде ғана бақытты.
Бас кеспек бар, тіл кеспек жоқ.
Бал тамған тілден у да тамар.
Балаға өз тіліңмен сөйлеме, өз тілімен сөйле.
Басқа пәле – тілден.
Жаман көлдің суы ащы, жаман қатынның тілі ащы.
Жалтақтамай өзге тілді ұлысқа,
Ең алдымен өз тіліңді дұрыста.
Көнектей басыңа шүмектей тілің жау. Қазақтың ақылы – көзінде,
Қасиеті сөзінде.
Қотыр қолдан, пәле тілден жұғады.