1. три пассажира одинна голове родника друг на другабыло время. булакский вышел из одного каменистого места, листья дерева, которые толст кончилось место вокруг, родниклившись, вода обледеневает, прохладный, как правда стоял жылтылдап, столькокрасивый, чистый родник. месту, на котором вышла вода, как один октябрь скальный один выдавил защитакылып, писать каменному месту водоспускавыпрямил: - эх,пассажир, будь как этот родник быть, - говорить. читая то, что то, что те три пассажира пили из родника, пишет конец, один не торговец,он сказал: - этоум, который был написанным, не слово, родниктекши, до того, как день-ночь замолчала, идет на далекие места,чужие родники ливши этому, үлкейеді, с течением времени просторный, идя на сөйте была большая река уходят. от этого мечта то: и ты, человек,служи, до того, как замолчит, на ешуақыттане задержись ленясь, сөйтсең, затихни,и ты зорайып твоя мечтаместо соединения лезвия с черенком сказало говорит брусок, -деді.2. второй пассажир бесприютная мульдаголову, качнув: - нет я так не думаю, это писать мағнасы вас от думания, гөрі бить высший нужный, этот родник: кому и быть готов
А дүние есігін ашып, ата-ананың аялы алақанына қонғаннан кейін, оны күтіп-мәпелейді, маңдайынан жел есірмей өсіреді. Ер жеткеннен кейін алдына міндет-парыздары қойылады. Оны ата-ана емес, қоғам емес, саналы түрде адамның өзі таңдайды.
Менің парызым - ол Жаратушымыздың берген 5 парызы. Оған қосымша, адам ретінде өзіме ата-анамды құрметтеп, сыйлауды, еліме еңбек етіп, пайдамды тигізуді парыз деп білемін. Дұрыс ұрпақ өрбітіп, оларға дұрыс тәрбие бере білу де - үлкен парыз. Ол әрі парыздардың бастысы дер едім. Ұрпағыңа дұрыс тәрбие беру үшін өзіңді тәрбиелеп, өзіңді үлгі ете білу керексің. Сонда өзің де, ұрпағың да еліне еңбек сіңіреді. Ал халыққа бақыт сыйлау, өмірлерін көркейтуге кішкентай да болсын үлес қосу - зор бақыт.
А дүние есігін ашып, ата-ананың аялы алақанына қонғаннан кейін, оны күтіп-мәпелейді, маңдайынан жел есірмей өсіреді. Ер жеткеннен кейін алдына міндет-парыздары қойылады. Оны ата-ана емес, қоғам емес, саналы түрде адамның өзі таңдайды.
Менің парызым - ол Жаратушымыздың берген 5 парызы. Оған қосымша, адам ретінде өзіме ата-анамды құрметтеп, сыйлауды, еліме еңбек етіп, пайдамды тигізуді парыз деп білемін. Дұрыс ұрпақ өрбітіп, оларға дұрыс тәрбие бере білу де - үлкен парыз. Ол әрі парыздардың бастысы дер едім. Ұрпағыңа дұрыс тәрбие беру үшін өзіңді тәрбиелеп, өзіңді үлгі ете білу керексің. Сонда өзің де, ұрпағың да еліне еңбек сіңіреді. Ал халыққа бақыт сыйлау, өмірлерін көркейтуге кішкентай да болсын үлес қосу - зор бақыт.