ар. Жер. Көтер басыңды, Толғанай, өзіңді-өзің ұстай біл! Толғанай. Жарайды, жарайды, қайтейін, қолымнан келер істен мен танбаймын. Сол бір күн есіңде ме, Жер-Ана? Жер. Есімде болғанда қандай... Мен еш нәрсені ұмытпаймын ғой, Толғанай! «Тарихтың бәрі тек кітап ішіне сыйып, халық жадында ғана қалады» деу – қате. Бар әлем тарихы мына менің қойнымда. Сенің бар өмір шежірең де, Толғанай. Мен де, менің жүрегім де, құлағым да сенде, Толғанай! Бүгін сенің бауырларыңды еске алатын күнің еді ғой. Толғанай. Ертеңіне күн шықпай тұрып біз жұмысқа кірісіп кеттік. Жаппай қаз-қатар түскен орақшылар енді ғана бір-екі десте сала бергенде, алыстан құйындата шауып келе жатқан біреу көрінді. Төменгі жақтағы көпірден өтумен жұмысы жоқ, өзеннің жартасты шаппа жарына салып келеді... Ш. Айтматов перевидите сами без переводчикана руский

зар заман ақындары – қазақ әдебиеттану ғылымына алғаш рет (1927) м.әуезов енгізген термин, зар заман кезеңінде ғұмыр кешіп, отарлық езгіге түскен қазақ халқының тағдырын мұң-зармен жырлаған ақындар шоғыры. зар заман ақындары шоғырының белгілі өкілдері: дулат бабатайұлы, шортанбай қанайұлы, мұрат мөңкеұлы, әбубәкір кердері, албан асан, т.б. әуезов зар заман ақындары дәуірін абылай хан тұсынан абайға дейінгі жүз жылға ұластырып, нарманбетпен аяқтайды.[1] зар заман ақындары тұсынан қазақ әдебиеті жазбаша сипат алатынын атап көрсетеді. дәстүрлі қазақ қоғамындағы бұрынғы қалыптасқан құндылықтардың өзгеруі, елді басқару жүйесінің басқа сипатқа ауысуы, отаршылдықтың белең алуы, халықтың қатты күйзелуі зар заман ақындарын тарих сахнасына шығарған. зар заман ақындары халқының жай-күйін ойлаған ұлт қайраткерлері ретінде танылды. олардың шығармалары халықтық салт-дәстүрлерді қаймағы бұзылмаған қалпында сақтауға, ұлттық болмыс-бітімнен ажырамауға үндейді.

зар заман ақындары – қазақ әдебиеттану ғылымына алғаш рет (1927) м.әуезов енгізген термин, зар заман кезеңінде ғұмыр кешіп, отарлық езгіге түскен қазақ халқының тағдырын мұң-зармен жырлаған ақындар шоғыры. зар заман ақындары шоғырының белгілі өкілдері: дулат бабатайұлы, шортанбай қанайұлы, мұрат мөңкеұлы, әбубәкір кердері, албан асан, т.б. әуезов зар заман ақындары дәуірін абылай хан тұсынан абайға дейінгі жүз жылға ұластырып, нарманбетпен аяқтайды.[1] зар заман ақындары тұсынан қазақ әдебиеті жазбаша сипат алатынын атап көрсетеді. дәстүрлі қазақ қоғамындағы бұрынғы қалыптасқан құндылықтардың өзгеруі, елді басқару жүйесінің басқа сипатқа ауысуы, отаршылдықтың белең алуы, халықтың қатты күйзелуі зар заман ақындарын тарих сахнасына шығарған. зар заман ақындары халқының жай-күйін ойлаған ұлт қайраткерлері ретінде танылды. олардың шығармалары халықтық салт-дәстүрлерді қаймағы бұзылмаған қалпында сақтауға, ұлттық болмыс-бітімнен ажырамауға үндейді.                           это 2 ответ хочу вызов принять