Әже - баланың әкесінің, сондай-ақ, анасының шешесін атайтын, туыстық қатынасты білдіретін атау. Одан арғылары үлкен әже немесе ұлы әже деп аталады.
Немере-Ата-ананың ұлынан туған баласы; атадан санағандағы үшінші, ұрпақ. Ағайынды кісінің балалары бір-біріне «немере» болып саналады. Олар туыстық жақындығы жағынан «немере аға», «немере іні», «немере апа», «немере қарындас» болып аталады.
Әже мен немере негізі бір-бірі мен көп уақыт өткізеді. Қазақтың әжелері өте мейірімді жандар . Ал әжесінің қолында өскен немере өте тәрбиелі , еңбекқор , адамгершілігі мол болып өседі. Немере несімен бөлек?
Қандай халықтың болсын, ұрпақ тәрбиесінде айнымас дағдысы, өзіндік ділі қалыптасқан. Ел ертеңіне бейжай қарамаған қазақ отбасындағы әрбір мүшенің қалыптасу жолы мен дамуына айрықша назар аударған. Ұлттық ұғыммен сусындатып, болашақ иесін есті етіп тәбиелеуге отбасынан бастап, жақын-жуық, көрші-қолаң, қала берді қоғам болып атсалысқан. Олардың арасында айрықша орны бар немере туралы біздегі көзқарас мүлдем бөлек. Әдетте үйдің тұңғышы үйленіп, дүниеге сәби келгенде, атасы мен әжесі немерені бауырына салып жатады. Тіпті өздерінің баласы етіп «меншіктеп» алатын ата-әжелер жетерлік. Баланың туған ата-анасы да «атасының баласы», «әжесінің баласы» деп ата мен әжеге қарай икемдейді.Бала – балым, баламның баласы – жаным
Қандай халықтың болсын өзіне тән өзгеден ерекшелендіріп тұратын салт-дәстүрлері, дағдылары бар. Бауырына салу деген бізбен қатар өмір сүріп жатқан халықтардың ішінде тек қазаққа ғана тән.
Қазақ отбасындағы әже орны ерекше әрі қадірлі. Әже - отбасының ғана емес, әулеттің де ұйытқысы, ағайын- абысындардың бірлігін, татулығын сақтайтын сыйлы анасы, кейінгі жастардың, келіндердің тәрбиешісі әрі ақылгөйі Қазақ қоғамында әдетте жас отау иелерінің тұңғыш баласын әжесі бауырына салады. Бала ата-әженің кенжесі саналып, немерені әжесі тәрбиелеп, бағып-қағады. Әже мен немере арасындағы туыстық байланыс өте нәзік әрі берік. Балажан қазақ үшін ата мен әжеге жас сәби жай ғана ермек емес, тәрбиеленуші ерекше субъект. Тарихта күллі рулы елге ана болып саналған Айпара әже, Домалақ ене, Зере, Айғаным секілді әжелердің бейнесі аңыз-әңгімелерде, әдеби шығармаларда сомдалған.
Әже - баланың әкесінің, сондай-ақ, анасының шешесін атайтын, туыстық қатынасты білдіретін атау. Одан арғылары үлкен әже немесе ұлы әже деп аталады.
Немере-Ата-ананың ұлынан туған баласы; атадан санағандағы үшінші, ұрпақ. Ағайынды кісінің балалары бір-біріне «немере» болып саналады. Олар туыстық жақындығы жағынан «немере аға», «немере іні», «немере апа», «немере қарындас» болып аталады.
Әже мен немере негізі бір-бірі мен көп уақыт өткізеді. Қазақтың әжелері өте мейірімді жандар . Ал әжесінің қолында өскен немере өте тәрбиелі , еңбекқор , адамгершілігі мол болып өседі. Немере несімен бөлек?
Қандай халықтың болсын, ұрпақ тәрбиесінде айнымас дағдысы, өзіндік ділі қалыптасқан. Ел ертеңіне бейжай қарамаған қазақ отбасындағы әрбір мүшенің қалыптасу жолы мен дамуына айрықша назар аударған. Ұлттық ұғыммен сусындатып, болашақ иесін есті етіп тәбиелеуге отбасынан бастап, жақын-жуық, көрші-қолаң, қала берді қоғам болып атсалысқан. Олардың арасында айрықша орны бар немере туралы біздегі көзқарас мүлдем бөлек. Әдетте үйдің тұңғышы үйленіп, дүниеге сәби келгенде, атасы мен әжесі немерені бауырына салып жатады. Тіпті өздерінің баласы етіп «меншіктеп» алатын ата-әжелер жетерлік. Баланың туған ата-анасы да «атасының баласы», «әжесінің баласы» деп ата мен әжеге қарай икемдейді.Бала – балым, баламның баласы – жаным
Қандай халықтың болсын өзіне тән өзгеден ерекшелендіріп тұратын салт-дәстүрлері, дағдылары бар. Бауырына салу деген бізбен қатар өмір сүріп жатқан халықтардың ішінде тек қазаққа ғана тән.
Объяснение:
напиши это сама сделала)
Қазақ отбасындағы әже орны ерекше әрі қадірлі. Әже - отбасының ғана емес, әулеттің де ұйытқысы, ағайын- абысындардың бірлігін, татулығын сақтайтын сыйлы анасы, кейінгі жастардың, келіндердің тәрбиешісі әрі ақылгөйі Қазақ қоғамында әдетте жас отау иелерінің тұңғыш баласын әжесі бауырына салады. Бала ата-әженің кенжесі саналып, немерені әжесі тәрбиелеп, бағып-қағады. Әже мен немере арасындағы туыстық байланыс өте нәзік әрі берік. Балажан қазақ үшін ата мен әжеге жас сәби жай ғана ермек емес, тәрбиеленуші ерекше субъект. Тарихта күллі рулы елге ана болып саналған Айпара әже, Домалақ ене, Зере, Айғаным секілді әжелердің бейнесі аңыз-әңгімелерде, әдеби шығармаларда сомдалған.