Я учитель... Сколько раз повторяла эту фразу! Своим ли друзьям, знакомым или вовсе не знакомым людям в самых разных обстоятельствах. А сколько внутренних монологов, когда сомнения переполняли душу, начиналось именно этими словами. И понемногу все успокаивалось, находило свое объяснение, вставало на места. Да, я учитель и всегда хотела им быть. Я мечтала стать хорошим учителем, и потому вопрос о сути этой профессии для меня далеко не праздный.
Учитель по природе своей профессии - созидатель, Созидатель с большой буквы, ибо творит он Человека. Каким будет этот человек, что после себя оставит - таков и итог профессионального пути педагога. Уметь чувствовать ребенка, уважать его, уважать мнение детского коллектива, строить свою работу таким образом, чтобы дети не чувствовали над собой жесткого контроля и в то же время ощущали поддержку, - суть этической культуры учителя. Мне импонирует основная идея педагогики сотрудничества - идея гуманного отношения к ученику на основе сохранения его индивидуальной особенности. Всегда задумываешься о своих корнях. Хочется понять, почему ты стала такой, какой есть. Думаю, все дело в том мире, в котором я жила с детства- у меня в семье мама Учитель и тетя Учитель - в постоянных разговорах о школе. Понимаю, что учительство - это моё призванье. И я благодарна судьбе за те минуты, когда удается пробудить лучшие чувства в детях, когда после неудач ребенок обретает веру в себя.
Әр халықтың ұлттық танымын, көзқарасын, өзіне тән жеке ұлттық ерекшелігін білдіретін наным-сенімі, әдет-ғұрып, салт-дәстүрі бар. Ата-бабадан келе жатқан салт-дәстүрдің қаймағын бұзбай, ұмытылып кетуіне жол бермей, қазіргі қоғамда өте жарасымды етіп қолданып жүрген халықтың бірі – қазақ халқы. Халқымыз дәстүрге өте бай. Ал салт-дәстүрге бай болу - елдің мәдениетті әрі тәрбиелі екендігінің айғағы.
Салт-дәстүр деген не, соған тоқталып өтейін. Салт-дәстүр – ел өмірімен біте қайнасып кеткен рухани және мәдени азық. Біздің халқымыз өз ұрпақтарын қасиетті салт - дәстүрмен, өнегелі әдет-ғұрыппен, ырым-тыйыммен тәрбиелеп, ұлағатты ұл мен инабатты қызды теріс жолға түсірмей тәрбиелей білген. Бауыржан Момышұлы «мен өзімнің ұрыстағы тәжірибемнен жауынгерлік қасиетті тәрбилеуде ұлттық дәстүрдің маңызы зор екеніне көзім жетті» деп жазады. Бұдан отаншылдық, ерлік, мәрттік, жомарттық, адамгершілік қасиеттердің бәрі салт-дәстүр арқылы даритынын түсінуге болады. Яғни, салт-дәстүр адамды адастырмас тура жолмен жүруге, жөн-жосықты біліп, үйренуге және өмірде қолдануға үгіттейтін мызғымас заң іспетті десем де қателеспесім анық.
Да, я учитель и всегда хотела им быть. Я мечтала стать хорошим учителем, и потому вопрос о сути этой профессии для меня далеко не праздный.
Учитель по природе своей профессии - созидатель, Созидатель с большой буквы, ибо творит он Человека. Каким будет этот человек, что после себя оставит - таков и итог профессионального пути педагога.
Уметь чувствовать ребенка, уважать его, уважать мнение детского коллектива, строить свою работу таким образом, чтобы дети не чувствовали над собой жесткого контроля и в то же время ощущали поддержку, - суть этической культуры учителя.
Мне импонирует основная идея педагогики сотрудничества - идея гуманного отношения к ученику на основе сохранения его индивидуальной особенности.
Всегда задумываешься о своих корнях. Хочется понять, почему ты стала такой, какой есть. Думаю, все дело в том мире, в котором я жила с детства- у меня в семье мама Учитель и тетя Учитель - в постоянных разговорах о школе. Понимаю, что учительство - это моё призванье. И я благодарна судьбе за те минуты, когда удается пробудить лучшие чувства в детях, когда после неудач ребенок обретает веру в себя.
Әр халықтың ұлттық танымын, көзқарасын, өзіне тән жеке ұлттық ерекшелігін білдіретін наным-сенімі, әдет-ғұрып, салт-дәстүрі бар. Ата-бабадан келе жатқан салт-дәстүрдің қаймағын бұзбай, ұмытылып кетуіне жол бермей, қазіргі қоғамда өте жарасымды етіп қолданып жүрген халықтың бірі – қазақ халқы. Халқымыз дәстүрге өте бай. Ал салт-дәстүрге бай болу - елдің мәдениетті әрі тәрбиелі екендігінің айғағы.
Салт-дәстүр деген не, соған тоқталып өтейін. Салт-дәстүр – ел өмірімен біте қайнасып кеткен рухани және мәдени азық. Біздің халқымыз өз ұрпақтарын қасиетті салт - дәстүрмен, өнегелі әдет-ғұрыппен, ырым-тыйыммен тәрбиелеп, ұлағатты ұл мен инабатты қызды теріс жолға түсірмей тәрбиелей білген. Бауыржан Момышұлы «мен өзімнің ұрыстағы тәжірибемнен жауынгерлік қасиетті тәрбилеуде ұлттық дәстүрдің маңызы зор екеніне көзім жетті» деп жазады. Бұдан отаншылдық, ерлік, мәрттік, жомарттық, адамгершілік қасиеттердің бәрі салт-дәстүр арқылы даритынын түсінуге болады. Яғни, салт-дәстүр адамды адастырмас тура жолмен жүруге, жөн-жосықты біліп, үйренуге және өмірде қолдануға үгіттейтін мызғымас заң іспетті десем де қателеспесім анық.