Шишигина Ольга Васильевна (1968 жыл Алматы қаласы, Қазақстан) - қазақстандық жеңіл атлет, спринтерші, Сидней олимпиадасының чемпионы (2000), Қазақстанның еңбек сіңірген спорт шебері.
Биографиясы
Шишигина Ольга Васильевна 1968 жылдың 23 желтоқсанында Алматы қаласында туылған.
Жеңіл атлетикамен (Кедергілерден 100 метрлік спринтерлі орғу) 1978 жылдан бері шұғылданады.
1985 жылы КСРО құрама командасы сапына кірген.
1986 жылдан Кеңестер Одағының көптеген чемпионаттарына қатысқан және одан бірнеше дүркін жүлделерге ие болған.
1992 жылы ТМД елдерінің "Жастар ойыны" жарысының таңдаулы төрттігіне енген (Донецк қаласы).
1994 жылы Санкт-Петербург қаласында өткізілген ойында Халықаралық дәрежедегі спорт шебері нормативін орындаған.
1994 жылғы Жапонияның Хиросима қаласында өткен Азия ойындарында жеңімпаз болған, осыдан кейін оған "Қазақстан Республикасының спортқа еңбек сіңірген шебері" атағы берілген.
1995 жылдардағы жазғы (Гетеборг, Швеция) және қысқы (Барселона) әлем чемпионаттарының күміс медаль иегері. Одан кейін 1999 жылғы жабық жайда өткен (Маэбаши, Жапония) әлем чемпионатында алтын жүлде мен 2000 жылғы Сидней олимпиадасындағы жеңісі.
2007 жылы Канаданың Эдмонтон қаласында өткен әлем чемпионатында күміс жүлдені иеленді. Содан кейін спортшы жарақат алуына орай үлкен спортпен қоштасты.
2002 жылы Қазақтың мемлекеттік туризм және спорт Академиясын бітірген. Қазақтың мемлекеттік туризм және спорт Академиясының жеңіл атлетика кафедрасының меңгерушісі.
Болашақта менің психолог болғым келеді. Өйткені ол адамдарға қиын жағдайларында дұрыс бағытын көрсетеді. Адамның жан-дүниесін зерттеп, құтқарады. Мен бұл мамандықты неге таңдадым десеңіз,өмірге еш өшпенділіксіз,қорқынышсыз қарауды адамдардың санасына жеткізуге тырысамын.Өмірдегі қиын жағдайларында оларды алға ұмтылдыру,алда ғажайып нәрселердің бар екендігін сендіру. Өмірде көптеген адамдар қиналып,тығырықтан шығар жол таппай жүргендерін талай кездестірдім. Оларға үміт керек екенін түсіндім. Күні бойы көптеген адамдардың басынан өткергендерін,олардың қиындықтарын,қуаныштарын тыңдап,оларға ақыл кеңес бере отырып,қолдау көрсету керек екендігін білемін. Маған адамдарды тыңдауға әсіресе ұнайды. Кейде адамның ең қиын жағдайы - жалғыздық. Олар өз сезімдерін кімге айтарын білмейді. өзін босқа кінәлай бермей,сондай адамдарға көмектесемін деп ойлаймын. Менің ойымша, психологтар - құтқарушылар. Сол құтқарушылардың бірі мен боламын деп армандаймын.
Шишигина Ольга Васильевна (1968 жыл Алматы қаласы, Қазақстан) - қазақстандық жеңіл атлет, спринтерші, Сидней олимпиадасының чемпионы (2000), Қазақстанның еңбек сіңірген спорт шебері.
Биографиясы
Шишигина Ольга Васильевна 1968 жылдың 23 желтоқсанында Алматы қаласында туылған.
Жеңіл атлетикамен (Кедергілерден 100 метрлік спринтерлі орғу) 1978 жылдан бері шұғылданады.
1985 жылы КСРО құрама командасы сапына кірген.
1986 жылдан Кеңестер Одағының көптеген чемпионаттарына қатысқан және одан бірнеше дүркін жүлделерге ие болған.
1992 жылы ТМД елдерінің "Жастар ойыны" жарысының таңдаулы төрттігіне енген (Донецк қаласы).
1994 жылы Санкт-Петербург қаласында өткізілген ойында Халықаралық дәрежедегі спорт шебері нормативін орындаған.
1994 жылғы Жапонияның Хиросима қаласында өткен Азия ойындарында жеңімпаз болған, осыдан кейін оған "Қазақстан Республикасының спортқа еңбек сіңірген шебері" атағы берілген.
1995 жылдардағы жазғы (Гетеборг, Швеция) және қысқы (Барселона) әлем чемпионаттарының күміс медаль иегері. Одан кейін 1999 жылғы жабық жайда өткен (Маэбаши, Жапония) әлем чемпионатында алтын жүлде мен 2000 жылғы Сидней олимпиадасындағы жеңісі.
2007 жылы Канаданың Эдмонтон қаласында өткен әлем чемпионатында күміс жүлдені иеленді. Содан кейін спортшы жарақат алуына орай үлкен спортпен қоштасты.
2002 жылы Қазақтың мемлекеттік туризм және спорт Академиясын бітірген. Қазақтың мемлекеттік туризм және спорт Академиясының жеңіл атлетика кафедрасының меңгерушісі.
Марапаттары
І дәрежелі “Барыс”, “Құрмет”, “Дарын” ордендері.
Болашақта менің психолог болғым келеді. Өйткені ол адамдарға қиын жағдайларында дұрыс бағытын көрсетеді. Адамның жан-дүниесін зерттеп, құтқарады. Мен бұл мамандықты неге таңдадым десеңіз,өмірге еш өшпенділіксіз,қорқынышсыз қарауды адамдардың санасына жеткізуге тырысамын.Өмірдегі қиын жағдайларында оларды алға ұмтылдыру,алда ғажайып нәрселердің бар екендігін сендіру. Өмірде көптеген адамдар қиналып,тығырықтан шығар жол таппай жүргендерін талай кездестірдім. Оларға үміт керек екенін түсіндім.
Күні бойы көптеген адамдардың басынан өткергендерін,олардың қиындықтарын,қуаныштарын тыңдап,оларға ақыл кеңес бере отырып,қолдау көрсету керек екендігін білемін. Маған адамдарды тыңдауға әсіресе ұнайды. Кейде адамның ең қиын жағдайы - жалғыздық. Олар өз сезімдерін кімге айтарын білмейді. өзін босқа кінәлай бермей,сондай адамдарға көмектесемін деп ойлаймын. Менің ойымша, психологтар - құтқарушылар. Сол құтқарушылардың бірі мен боламын деп армандаймын.