Мәтінді оқып, мазмұнын баяндап, сүрақтарға жауап бер.
Үш ана басы қосылып, әңгімелесіп тұрды. Бірінші ана: «Менің балам өте ақылды, өнерлі,
математикадан нашар болғанмен болашақта керемет бір танымал кісі болатынына сенемін",
дейді
баласын мақтап.
Екінші ана: «Менің балам әдемі, таза кнінгенді ұнатады. Ақшаның да есебін біледі.
Шамасы балам болашақта үлкен бизнесмен болады-ау", - деп мақтанады.
Үшінші ана үндемей тұрып қалады.
Сол кезде үш ана кореяның жолдан өтуіне көмектесіп, қолтығынан демеп, кетерісіп келе жатқан баланы көреді. Бұл үндемей қалған үшінші ананың баласы еді. Қария балаға алғысын жаудырып
кете берді.
Үш бала аналарына жақығлалы. Алғашқы екі ананың балалары аналарынан балмұздаққа ақша
сұрай келді. Ал үшінші бала анасына бүгінгі сабақтан «бестік» баға алғанын айта келді.
Қай баладан болашақта не күтуге болады?Әңгімеге қандай тақырып қоюға болады?
F 2-тапсырма. Шығармадағы кейіпкерлердің іс-әрекеті мен образын талдап жазыңыз. Екінші бала Үшінші бала
Бірінші бала
Анасының суреттері
Балалардың іс әрекеті Балалардың жағымды
қасиеттері
3-т 3-тапсырма. «Сенің досыңның бойында шығармалағы қай кейіпкердің қасиеттері байкалады?». 3 сейлеммен жаз.
(нужна и 3 до завтра нужно отправить
Туған жер... Туған ел... Осы екі ғана сөзде қаншама мағына, қаншама ой жатыр десеңізші?! Туған жердің қадірін әр адам әрқалай түсінетін шығар. Ал мен үшін Туған жер қадірі дүниедегі ең ұлы деген нәрсемен пара-пар. Себебі, ол – менің әлпештеген анам, аялап өсірген әкем, туған-туысым, аға-әпкелерім, мені білім жолына жетелеген ұстаздарым, сол білімге ұмтылу жолындағы тай-құлындай тебіскен жора-жолдастарым дүниеге келген жер. Менің Туған жерім, Отаным – кішкентай болса да, мен үшін аса қымбат әрі киелі Қармақшы жері. Осы мекенде менің көңілді де шаттыққа толы, уайымсыз да бейкүнә балалық шағым өтті. Қызыққа толы балалық шағым өткен туған ауылдың ауласын еш уақытта ұмытпақ емеспін. Балабақшадағы күндерім... Мектеп табалдырығын алғаш аттаған күн... Сыныптас достарыммен алғашқы таныстық... Бәрі-бәрі қазіргідей көз алдымда. Осылайша мектеп табалдырығын аттаған күнімді көз алдыма әкелсем, бүгінгі білім ордасымен, санаптас достарыммен қоштасар сәттің жақындағанына да сене алмай қаламын. Әредік орта мектепті бітіруге санаулы ғана күн қалғанын, сыныптас достарымызбен жан-жаққа, Қазақстанның түкпір-түкпіріне білім іздеп кете баратынымызды, балалықпен қоштасуым тиіс екенін ойласам бітті – жүрегім атша тулап, қобалжып қоя береді. Енді әне-міне дегенше сүрлеу-соқпағы көп өмірдің үлкен белесіне аттанбақпын. Мен – жас түлекпін алға ұмтылған. Жас түлек – болашақ үлкен мамандық иесі, өмір атты керуеннің бір жолаушысы. Қалаған мамандығымның соңына түсіп, өмір-керуен қайда жетелесе – сонда жол тартпақпын. «Сен де бір кірпіш, дүниеге кетігін тап та бар қалан» деп қазақтың дара тұлғалы ақыны Абай атам айтпақшы, өмірден өз орнын тапқан дұрыс қой. Дегенмен «туған ауылымды тастап кете барамын» деген ойдың өзі менің киелі, құт мекеніме деген сағынышымды қазірден арттыра түседі. Туып-өскен жерім туралы толғанып, ой жетегіне берілген шағымда үнемі Авар елінің нағыз патриот ақыны Расул Ғамзатовтың мына бір шумақтары ойыма оралады да тұрады: Қымбат маған елімнің бар даласы, Балтық пенен Сахалиннің арасы. Қайда болсам қиям оған жанымды, Туған жерден қазсын бірақ қабірді. Туған елге, Туған жерге, Туған тілге деген ыстық сезімнің үздік үлгісі мен үшін осындай болмақ. Отан туралы ой толғасаң, жан толғанысын айтып тауыса алмассың, сірә. Туған жеріне деген шексіз махаббатқа ие жүрегіммен өзімнің сыныптас достарыма алда тұрған үлкен сын – ҰБТ-дан сүрінбей өтіп, өзі сүйген мамандықтың иесі болуын тілей отырып, Туған жердің – қазақ елінің қадірін біле жүрейік дегім келеді.