мәТІНМЕН Жх. ІС Тынадым оңЫЛЫМ «Тапсырма. Мәтінді оқыңдар, Орманда көңілді тиін өмір сүреді. Тиін бұтақтан бұтаққа секіреді. Бір кезде тиін ұйықтап жатқан қасқырдың үстіне құлап түседі. Қасқыр ашуланып, оны жегісі келеді. Тиін қасқырға жалынады: Мені жеме, жіберші! Дос болайық, – дейді. Қасқыр: Жарайды, жіберейін. Бірақ сен маған айтшы: сендер, тиіндер, неге әрқашан көңілдісіндер? Әрқашан секіресіңдер, ойнайсыңдар. Мен әрқашан ашуланамын. Сонда ТИІН: Мен сенен қорқамын. Мені жіберші. Мен саған сонда айтамын, — дейді, Қасқыр тиінді жібереді. Тиін ағаштың басына шықты. Бұтақтан бұтаққа қайта секірді. Сосын тиін былай дейді: — Қасқыр, сен залымсың. Сен бәрін қорқытасың. Сенен барлық аң қорқады. Ешкіммен сойлеспейсің. Сені ешкім жақсы көрмейді. Сондықтан әрқашан ашуланасың, Біз, тиіндер, көңілдіміз. Біз залым емеспіз. Біз ешкімді қорқытпаймыз. Ешкімге жамандық жасамаймыз, біз мейірімдіміз. Қасқыр: Мен енді ешкімді қорқытпаймын. Тиін, саған сөз беремін! Залым болмаймын, Мейірімді боламын, - деді. Сол күннен бастап қасқыр мейірімді болуға тырысып жүр. Қасқыр тиіннен ақыл сұрайды, Тиін қасқырға ақыл айтады. Дос болсаң, адал, мейірімді бол! Сен қандай доссың? составить 3 вопроса по этому тексту
Театр (грекше theatron – ойын-сауық орны; ойын-сауық) – сахналық өнердің өмір көріністерін драмалық әрекет арқылы көрермендердің көз алдында актерлер күшімен бейнелейтін бір түрі; ойын-сауық немесе спектакль; түрлі сахналық ойын-сауықтар, сонымен қатар жалпы мәдени шаралар өткізілетін орын-жай. Театрдың тарихи жағынан қалыптасып, даму, өсіп-өркендеу жолы әрбір ұлттың, әр халықтың өмір-тұрмысымен, олардың жалпы тарихымен және тұрлаулы мәдениетімен тығыз байланысты. Басқа өнер түрлері сияқты театр өнері де қоғамдық ой-сананың негізгі бір формасы болып табылады.
Объяснение:
нуу типо так
ана - әлемдегі ардақты да аяулы жан. тоғыз ай құрсағында көтеріп, жүрегінің астында жатқан нәрестесінен барын да, нарын да аямайтын ананың өміріндегі орны ерекше. гүлдің жайқалып өсуі үшін су мен ауа қаншалықты қажет болса, ң дұрыс жетілуі үшін ата-ананың қажеттігі одан да басым.
бізге жарық дүние сыйлаған анаға не сыйласа да аздық етеді. меккеге жеті рет арқалап апарғанның өзінде қарызын өтей алмассың. себебі ана сияқты бақытыңды ойлап, табаныңа кірген тікенді маңдайына кіргенін қалайтын жоқ. шын бақытыңды ойлап, жанын құрбан етуге даяр жалғыз ол - ана. асыл дінімізде де пайғамбарымыз (с.а.с.) "кімді сыйлау керек? " - деген сұраққа үш мәрте де "ананы" деп жауап берген. сондықтан дұрыс болып, " болса екен" деген үмітін ақтап, салиқалы ғұмыр кешіп, оны өмір бойы алақанға салып аялап, сыйлау ең үлкен сый болар. жұмақ - ананың табанының астында. оның разылығын алмай, жақсы өмір кештім деудің өзі бекершілік болар.