Бой бермеді: а) айтқанға көнбеді, жеңістік бермеді, ә) ырық бермеді, күші жетпеді. Көзі шықты: а) соқыр болды, ә) көзі қанды, маманданды (Жылқы бағумен көзі шықты). Дымы құрыды: а) діңкеледі, шаршады, ә) лажы қалмады, не істерін білмеді. Ат үсті: а) жол-жәнекей, жолшыбай, ә) жеңіл-желпі, үстіртін. Сыңар езу: а) бір жағына бұра тартып жүретін жылқы, ат, ә) өз ырқы болмаса көнбейтін бір бет адам. Жүзіктің көзінен әткендей: а) сұлу, әдемі, мүсінді, ә) еті тірі пысық, жылпос. Аузымен құс тістеген: а) жүйрік, ұшқыр, ә) сезге шешен, ділмар адам.
Көктем - сол керемет мезгіл жек көр-, нешінші жайдан-жай нанғысыз. Мен, айталық, көктемді өте сүйемін және оған шаттанамын! Біз көктемнің жанасушылығын ша өзгерістің көпшілігінің табиғатта танимыз. Ша түндерге тағы аязды, бірақ күндіз олай жылы, не олай және себя деген шешу қала- үшін ұзақ қысты жалықтыр- бөрікті және орамалдарды. Ұзын күн болып жатады, қарамастан және азанда біз оянамыз оттого, не терезеге көз сал- күншуақ. Жандандыр-: болды неғұрлым жайма-шуақ күндер барлықта белгілі, болды көгілдір және ашық түсті аспан, сыңғырлақ және қатты құстар ән айтады. Қар жібу бастайды, қарамастан және ша жолдарға жүгіреді, жылғалар шүмектеп ағады. Қарамастан және тіпті промокшие аяқтар бірде-бір всерьез берекесін кетірмейді - ғой барлық біледі, не сол ненадолго. Қатты тамшылар алды музыкамен сияқты. Қарамастан және көшеден кету енжарлан-. Ал орманда на бірінші назарды ештеме: кругом қардың өзгермеді және тып-тыныш. Бірақ, назар аударылып, құлақ салып, байқайсың, не көктем өзінің құқықтарына деген кірді және мында. Тал-шыбықтарда бүршіктер желіндейді, олар түсті поменяли және қарсы пригревающему күнге майыстырылды. Жібі- проталинкаларда сүрелер көрікті
Бой бермеді: а) айтқанға көнбеді, жеңістік бермеді, ә) ырық бермеді, күші жетпеді.
Көзі шықты: а) соқыр болды, ә) көзі қанды, маманданды (Жылқы бағумен көзі шықты).
Дымы құрыды: а) діңкеледі, шаршады, ә) лажы қалмады, не істерін білмеді.
Ат үсті: а) жол-жәнекей, жолшыбай, ә) жеңіл-желпі, үстіртін.
Сыңар езу: а) бір жағына бұра тартып жүретін жылқы, ат, ә) өз ырқы болмаса көнбейтін бір бет адам.
Жүзіктің көзінен әткендей: а) сұлу, әдемі, мүсінді, ә) еті тірі пысық, жылпос.
Аузымен құс тістеген: а) жүйрік, ұшқыр, ә) сезге шешен, ділмар адам.
Біз көктемнің жанасушылығын ша өзгерістің көпшілігінің табиғатта танимыз. Ша түндерге тағы аязды, бірақ күндіз олай жылы, не олай және себя деген шешу қала- үшін ұзақ қысты жалықтыр- бөрікті және орамалдарды. Ұзын күн болып жатады, қарамастан және азанда біз оянамыз оттого, не терезеге көз сал- күншуақ. Жандандыр-: болды неғұрлым жайма-шуақ күндер барлықта белгілі, болды көгілдір және ашық түсті аспан, сыңғырлақ және қатты құстар ән айтады. Қар жібу бастайды, қарамастан және ша жолдарға жүгіреді, жылғалар шүмектеп ағады. Қарамастан және тіпті промокшие аяқтар бірде-бір всерьез берекесін кетірмейді - ғой барлық біледі, не сол ненадолго. Қатты тамшылар алды музыкамен сияқты. Қарамастан және көшеден кету енжарлан-.
Ал орманда на бірінші назарды ештеме: кругом қардың өзгермеді және тып-тыныш. Бірақ, назар аударылып, құлақ салып, байқайсың, не көктем өзінің құқықтарына деген кірді және мында. Тал-шыбықтарда бүршіктер желіндейді, олар түсті поменяли және қарсы пригревающему күнге майыстырылды. Жібі- проталинкаларда сүрелер көрікті