На казахском Менің Қазақстаным - сол ең шырайлым, , қымбат, ыстық сүйікті маңызды ел. Сол мен ел.
Көп ғасыр понадобилось біздің ата-бабаларымыздың, заселить чтобы, төселіп кет-, қорға- ол жаулардан және мирасқа деген жұқтыр- бізге, қазірде ашты-тоқты. Неше еңбек, тер және қанның, қуаныштың және көресілердің на сыбаға өткелек тұқымдардың жауды. Біздің халқымыздың ақындық мұрасы аз емес арба- картингтерді көрік жақын жер, оның ұшы-қиырсыз жазираларының, таудың, көлдің көк айдынының ақ қарлы зәңгірлерінің асырайды. Ұлы ақындар көрікті және қазақ жердің тарихын жырлады. Халықтың жады сақтайды және тұқымға айтулы және трагедиялық уақиғаларды қазақ халықтың өмірінде тұқымнан деген жұқтырады. Домбры халықтың себептерін тыңдай, ұсын- себе алып дала, желпілде- түздік шөптерді азат жел, онда летящего лихом атта салт аттыдан, сияқты қанаттарда, күнге.
Жаядай және дұрыс Қазақстан сұлап жатты. Күн даладан деген тұрады, барлық күнді над даламен барады, мен дремучими қармақбаулармен және мыңдаған көл, ол да далада кездесе соғады. там про казахстан написано что казахстан это мой родной край и тогдалие
Тауда дарақ, екі бұтақ, Біреуі гүлді, біреуі гүлсіз. /Жыл, жаз, қыз/.
Базардан бір текемет алдым сатып,
Алты айдай текеметте жүрдім жатып. Бұл іске мен ғажайып болып тұрдым, Қалды ғой алты айдан соң айран қатып. /Жаз бен қыс/.
Басына биік таудың бітеді раң, Жайлайды ол раңды екі түрлі аң. Қолына өткір семсер қылыш алып, Шығады аң аулауға салып ұран. Ат мінген бұл екеуі жүгендемей, Дүниені кетпекші емес түгендемей, Астында екеуінің аты бар, Құрығы шолақ болған бөгендемей. /Жыл, жаз, қыс/.
Көрсең реңді, қарасаң көрікті, Ол болмаса жұрттың бәрі Бір бәлеге жолықты. /Жаз/.
Шақырса келмес, Жаяу жүрмес. /Жаз/.
Жерде жоқ, көкте жоқ, Бір әңгелектен әңгелек шығады. Он екі бөлек, Біреуі-ащы, Біреуі-тұщы. /Он екі ай, жаз бен қыс/.
Екі үлкен нар көрдім, Бірінің жақсы нұры бар, Бірінің жаман түрі бар, Арасында үзілмес бұйда жібі бар. /Жаз бен қыс/.
Менің Қазақстаным - сол ең шырайлым, , қымбат, ыстық сүйікті маңызды ел. Сол мен ел.
Көп ғасыр понадобилось біздің ата-бабаларымыздың, заселить чтобы, төселіп кет-, қорға- ол жаулардан және мирасқа деген жұқтыр- бізге, қазірде ашты-тоқты. Неше еңбек, тер және қанның, қуаныштың және көресілердің на сыбаға өткелек тұқымдардың жауды. Біздің халқымыздың ақындық мұрасы аз емес арба- картингтерді көрік жақын жер, оның ұшы-қиырсыз жазираларының, таудың, көлдің көк айдынының ақ қарлы зәңгірлерінің асырайды. Ұлы ақындар көрікті және қазақ жердің тарихын жырлады. Халықтың жады сақтайды және тұқымға айтулы және трагедиялық уақиғаларды қазақ халықтың өмірінде тұқымнан деген жұқтырады. Домбры халықтың себептерін тыңдай, ұсын- себе алып дала, желпілде- түздік шөптерді азат жел, онда летящего лихом атта салт аттыдан, сияқты қанаттарда, күнге.
Жаядай және дұрыс Қазақстан сұлап жатты. Күн даладан деген тұрады, барлық күнді над даламен барады, мен дремучими қармақбаулармен және мыңдаған көл, ол да далада кездесе соғады.
там про казахстан написано что казахстан это мой родной край и тогдалие
Тауда дарақ, екі бұтақ,
Біреуі гүлді, біреуі гүлсіз.
/Жыл, жаз, қыз/.
Базардан бір текемет алдым сатып,
Алты айдай текеметте жүрдім жатып.
Бұл іске мен ғажайып болып тұрдым,
Қалды ғой алты айдан соң айран қатып.
/Жаз бен қыс/.
Басына биік таудың бітеді раң,
Жайлайды ол раңды екі түрлі аң.
Қолына өткір семсер қылыш алып,
Шығады аң аулауға салып ұран.
Ат мінген бұл екеуі жүгендемей,
Дүниені кетпекші емес түгендемей,
Астында екеуінің аты бар,
Құрығы шолақ болған бөгендемей.
/Жыл, жаз, қыс/.
Көрсең реңді, қарасаң көрікті,
Ол болмаса жұрттың бәрі
Бір бәлеге жолықты.
/Жаз/.
Шақырса келмес,
Жаяу жүрмес.
/Жаз/.
Жерде жоқ, көкте жоқ,
Бір әңгелектен әңгелек шығады.
Он екі бөлек,
Біреуі-ащы,
Біреуі-тұщы.
/Он екі ай, жаз бен қыс/.
Екі үлкен нар көрдім,
Бірінің жақсы нұры бар,
Бірінің жаман түрі бар,
Арасында үзілмес бұйда жібі бар.
/Жаз бен қыс/.