1998 жылы 6 мамырда - еліміз президенті Н.Ә. Назарбаев Ақмола қаласын Астана деп атауға жарлық шығарды. 1998 жылғы 10 маусымнан- жаңа астананың ресми тұсаукесері болып өтті. Содан бері осы күн Астана қаласының туған күні ретінде мерекеленеді.
«Астана-бас қала» - деп айтылуында үлкен сыр жатқан секілді. Ата-анаммен Астана қаласына Қала күнін атап өтуге барғанымда оған мен көз жеткіздім. Жаңа астанада бой көтеріп жатқан көп қабатты үйлер жаңаша сәнмен, ерекше көрікпен салынып жатыр екен. Қаланың әсемдігіне қарап көзің тоймайды. Шет елдердегі қалалар секілді. Жаңа қаланың ортасынан бой көтерген Бәйтеректің, Ақ орданың, Үкімет үйібәрі-бәрі де ерекше сәнмен орын тепкен. Әсіресе алаңқайларға егілген,қазақша өрнекпен бейнеленген қызыл- жасылды гүлдер, жан-жағына салқын леп таратып тұрған түрлі-түсті фонтандар, халқымыздың ертегі-дастандарынан алынған ертегі кейіпкерлерінің мүсіндері менің көз алдымнан ешқашанда кетпейтін шығар. Сонда жүріп жанымда сыныптас достарым болмағанына өкіндім. Мүмкін биылғы оқу жылында сыныпымызбен ұйымдасқан түрде Астана қаласына барармыз деп ойлаймын. Бұл менің ғана емес, көптеген достарымның арманы. Ал жақсы нәрсені армандау, жақсы ниет жасау кез-келегн қазақ баласына тән қасиет.
Я сделал не всё Сәкен Сейфуллин 1894 жылы 15 қазанда Қарағанды облысының Жаңаарқа ауданында туды. Оның нақты аты - Садвакас. Алайда танымал қазақ жазушысы, ақын және қоғам қайраткері Сәкеннің есімі атымен аталатын болады.Ол кедей отбасында дүниеге келген. Сәкеннің әкесі музыкалық құлағы бар және виртуоздық домбырашысы болды. Ана Жамал - ауызша халық шығармашылығының сарапшысы. Сәкен алғашқы ауылдық молдада оқыды. 11 жасында Нильдинский (Успен) кенішінің орыс дипломын игеру мектебіне жіберілді. «Мен Нильдте үш жыл болдым. Бір жағынан, мектептен сабақ алдым, екінші жағынан өмірден білім алғанмын: адамдар қалай жұмыс істейтінін көрдім, олар жер асты шахталарында қалай жұмыс істейді, олар көмір мен рудадан таулар салған кезде оларға қаншалықты қиын ; Мен жатақханада, жұмысшылардың үйінде болдым, олардың өмір салтын білетінмін. Мен олардан көп естідім. Мұның бәрі мені өшпес әсер қалдырды » ұлттық проблемаларға терең алаңдаушылықпен қарайтын болса, 1923 жылы ол күрестің жолына батыл қадам басқан, ұлттық тағдырдың тіл тағдырына тәуелді екенін түсініп, бұл тәуелсіздік болмаса, толыққанды болмайды. Ол 1923 жылғы 17-25 сәуірде өткізілген, ұлттық мәселе көтерілген, большевиктік партияның он екінші конгресінің соңғы кездесуімен қатты алаңдатты. жерде орыс мәдениеті ерте ме, кеш пе, басқа ұлт мәдениеттерінен асып түсетіндіктен, орыс ұлтының артықшылығын күшейту керек деп ашық айтылды. Мұны естігеннен қатты сілкініп жүрген Сәкен халықтың тағдыры үшін осындай маңызды мәселелерді шешу жолдарын іздестіре бастады.Ол қазақ тілін мемлекеттік тіл мәртебесін беру мәселесі бойынша күрделі мәселелерді көтере бастады. Өзінің халқының жақын және алыс тарихын қарап, жазушы өз ісін осы мәселеде үлгі бола алатын адамдарды іздей бастады. Сәкен халықты тәрбиелеуге көп күш жұмсаған Алаш Ахмет Байтұрсыновтың басшыларының бірі.
«Астана-бас қала» - деп айтылуында үлкен сыр жатқан секілді. Ата-анаммен Астана қаласына Қала күнін атап өтуге барғанымда оған мен көз жеткіздім. Жаңа астанада бой көтеріп жатқан көп қабатты үйлер жаңаша сәнмен, ерекше көрікпен салынып жатыр екен. Қаланың әсемдігіне қарап көзің тоймайды. Шет елдердегі қалалар секілді. Жаңа қаланың ортасынан бой көтерген Бәйтеректің, Ақ орданың, Үкімет үйібәрі-бәрі де ерекше сәнмен орын тепкен. Әсіресе алаңқайларға егілген,қазақша өрнекпен бейнеленген қызыл- жасылды гүлдер, жан-жағына салқын леп таратып тұрған түрлі-түсті фонтандар, халқымыздың ертегі-дастандарынан алынған ертегі кейіпкерлерінің мүсіндері менің көз алдымнан ешқашанда кетпейтін шығар. Сонда жүріп жанымда сыныптас достарым болмағанына өкіндім. Мүмкін биылғы оқу жылында сыныпымызбен ұйымдасқан түрде Астана қаласына барармыз деп ойлаймын. Бұл менің ғана емес, көптеген достарымның арманы. Ал жақсы нәрсені армандау, жақсы ниет жасау кез-келегн қазақ баласына тән қасиет.
Сәкен Сейфуллин 1894 жылы 15 қазанда Қарағанды облысының Жаңаарқа ауданында туды. Оның нақты аты - Садвакас. Алайда танымал қазақ жазушысы, ақын және қоғам қайраткері Сәкеннің есімі атымен аталатын болады.Ол кедей отбасында дүниеге келген. Сәкеннің әкесі музыкалық құлағы бар және виртуоздық домбырашысы болды. Ана Жамал - ауызша халық шығармашылығының сарапшысы.
Сәкен алғашқы ауылдық молдада оқыды. 11 жасында Нильдинский (Успен) кенішінің орыс дипломын игеру мектебіне жіберілді.
«Мен Нильдте үш жыл болдым. Бір жағынан, мектептен сабақ алдым, екінші жағынан өмірден білім алғанмын: адамдар қалай жұмыс істейтінін көрдім, олар жер асты шахталарында қалай жұмыс істейді, олар көмір мен рудадан таулар салған кезде оларға қаншалықты қиын ; Мен жатақханада, жұмысшылардың үйінде болдым, олардың өмір салтын білетінмін. Мен олардан көп естідім. Мұның бәрі мені өшпес әсер қалдырды » ұлттық проблемаларға терең алаңдаушылықпен қарайтын болса, 1923 жылы ол күрестің жолына батыл қадам басқан, ұлттық тағдырдың тіл тағдырына тәуелді екенін түсініп, бұл тәуелсіздік болмаса, толыққанды болмайды. Ол 1923 жылғы 17-25 сәуірде өткізілген, ұлттық мәселе көтерілген, большевиктік партияның он екінші конгресінің соңғы кездесуімен қатты алаңдатты.
жерде орыс мәдениеті ерте ме, кеш пе, басқа ұлт мәдениеттерінен асып түсетіндіктен, орыс ұлтының артықшылығын күшейту керек деп ашық айтылды.
Мұны естігеннен қатты сілкініп жүрген Сәкен халықтың тағдыры үшін осындай маңызды мәселелерді шешу жолдарын іздестіре бастады.Ол қазақ тілін мемлекеттік тіл мәртебесін беру мәселесі бойынша күрделі мәселелерді көтере бастады.
Өзінің халқының жақын және алыс тарихын қарап, жазушы өз ісін осы мәселеде үлгі бола алатын адамдарды іздей бастады. Сәкен халықты тәрбиелеуге көп күш жұмсаған Алаш Ахмет Байтұрсыновтың басшыларының бірі.