Шұғаның аулында Күн бата ауылдан шықтық. Біздің де жеккеніміз пар
ат. Делбені өзім ұстадым. Қатты шыққан
қарқынымызбен келіп қалдық. Әбдірахманның екі көзі
алдында. Алдымызда жүз метрдей жерде Есімбектің үйі
тұр, бірақ Шұға көрінбейді. Енді кішкене жүрсек, өтіп те
кетеміз, бірақ өткіміз келмейді. Аттың басын тежей
беремін. Бұдан кетсе, Әбдірахман Шұғаны мәңгі көре
алмас деген ой елестейді. Бір-бірімізбен сөйлеспей
келеміз, сонда да біріміздің ойлағанымызды екiншiмiз
біліп келеміз. Есімбектің қабаған төбеттері
алдымыздан шықты. Есіктің алдында бірталай адам
жағалай отыр, бірақ бәрінің көзі бізде. Басында
кимешек киген Шұғаның үлкен жеңгесі түйе сауып тұр.
Үлкен үй мен отаудың арасында бәйбіше теңселіп жүр.
Осы кезде ауылдың сырт жағындағы құдықтан келе
жатқан екі әйел көрінді. Біреуі – Шұға . (110 сөз).
Не истеу керек? айтсаш сосын ответ берм