Таласар, қане, бар ма ешкім?!" деп ақиық ақын Мұқағали Мақатаев жырлағандай мен Қазығұрт тауының етегінде туып - өстім.
Таулардың, шынымен де, бір беймәлім сыры бар сияқты. Осынау асқар тау, тау басынан сылдырап аққан су, жайқала өскен жасыл желек, жарқыраған күн мен көк аспан - мұның бәрі туған жерімнің әсем табиғатының тек бір көрінісі ғана.
Тауда бір рет болған адам оны мәңгілік жүрегінде сақтап қалады. Таудан қуат алып, оның алыбы мен сұлулығына тәнті болары сөзсіз.
Тау етегінде орналасқан ауылымыздың табиғаты да ерекше. Жылдың қай мезгілі болмасын тауға шығып, шынығып, қуат алғанды ұнатамын. Таудан сылдырап аққан мұздай суды ішіп, шөлімді бір қандырамын.
Костылин - один из героев рассказа л. н. толстого «кавказский пленник», офицер, попавший в плен к татарам. внешне это грузный, толстый и неповоротливый мужчина. также как и жилин он отправился в отпуск, а во время кавказской войны дороги были не безопасны. у костылина на этот случай имелось ружье, но и им он не смог быстро воспользоваться. по дороге он познакомился с жилиным, после чего решено было ехать вместе, но их настигли татары. когда жилин попросил костылина стрелять, тот испугался и сбежал. в результате, жилин оказался в плену, а костылина скоро тоже нагнали, так как лошадь под ним стала, а ружье осеклось.в плену этот герой показал себя не с лучшей стороны. вместо того чтобы мобилизовать все свои силы и подумать, как выйти из сложившейся ситуации, он быстро сдался. по приказу татар он написал домой письмо с просьбой о выкупе в пять тысяч монет. жилин, в отличие от костылина, согласился написать такое письмо только c условием, что их накормят, дадут свежую одежду и снимут с них кандалы. при этом адрес на письме он указал неверный, чтобы не дошло. пока костылин ждал выкуп, жилин обдумывал план побега и делал подкоп под сараем. и даже во время побега костылин подвел товарища. по дороге он столько стонал, что ему ноги натерло, что жилин согласился нести его на себе. в результате, их заметил один татарин и оба были возвращены в аул.костылин отчаялся и второй раз бежать не согласился. он решил покорно ждать, пока за него заплатят выкуп. жилин с динысумел все-таки бежать и, несмотря на все трудности, дошел до родных полей. оказавшись на стороне, он рассказал казакам, которые спасли его, о своих приключениях и сказал, что останется служить на кавказе. через месяц пришел выкуп за костылина и его освободили, но бедняга был измученный и еле живой.
"Талай да талай шыңды астым,
Тастағы гүлмен мұңдастым.
Қарағайлармен құрдаспын,
Қайыңдармен сырласпын.
Тайсалмай өзім тауда өстім,
Таласар, қане, бар ма ешкім?!" деп ақиық ақын Мұқағали Мақатаев жырлағандай мен Қазығұрт тауының етегінде туып - өстім.
Таулардың, шынымен де, бір беймәлім сыры бар сияқты. Осынау асқар тау, тау басынан сылдырап аққан су, жайқала өскен жасыл желек, жарқыраған күн мен көк аспан - мұның бәрі туған жерімнің әсем табиғатының тек бір көрінісі ғана.
Тауда бір рет болған адам оны мәңгілік жүрегінде сақтап қалады. Таудан қуат алып, оның алыбы мен сұлулығына тәнті болары сөзсіз.
Тау етегінде орналасқан ауылымыздың табиғаты да ерекше. Жылдың қай мезгілі болмасын тауға шығып, шынығып, қуат алғанды ұнатамын. Таудан сылдырап аққан мұздай суды ішіп, шөлімді бір қандырамын.
Объяснение: