На протяжении многих веков основным назначением прекрасной половины человечества являлось продолжение рода и поддержание семейного очага. Женщины были средством платежа, рабынями, их рассматривали как собственность мужчин. Например, вдовы были тогда всего лишь частью общего наследства, и наследник решал, какова будет дальнейшая судьба, а арабы-бедуины вообще считали рождение девочки несчастьем и часто приносили их в жертву богам. Видение женщины, как неполноценное существо нашло свое отражение в теологических и философских трудах древнего мира.
На сегодняшний день роль женщины в современном обществе уже не ограничивается только лишь выполнением домашних дел, уходом за детьми, их воспитанием и служением законному супругу. Теперь такая позиция считается устаревшей, и женщины, все еще выбирающие ее, воспринимаются как сторонницы консервативных убеждений.
Көптеген ғасырлар бойы адамзаттың әдемі жартысының негізгі мақсаты отбасының жалғасы және отбасылық пешті сақтау болды. Әйелдер төлем құралы, құлдар болды, олар ерлердің меншігі ретінде қарастырылды. Мысалы, жесірлер сол кезде жалпы мұраның бір бөлігі болды, ал Мұрагер болашақ тағдырдың не болатынын шешті, ал бедуиндік арабтар қыздың туылуын бақытсыздық деп санады және оларды құдайларға жиі құрбан етті. Әйелдің төмен болмыс ретіндегі көзқарасы ежелгі әлемнің теологиялық және философиялық еңбектерінде көрініс тапты.
Бүгінгі таңда қазіргі қоғамдағы әйелдің рөлі тек үй жұмыстарымен, балаларға күтім жасаумен, олардың тәрбиесімен және заңды жұбайына қызмет етумен шектелмейді. Қазір бұл ұстаным ескірген деп саналады және оны әлі де таңдаған әйелдер консервативті нанымдардың жақтаушылары ретінде қабылданады.
Мұхтар Әуезов - қазақ әдебиеттану, фольклортану ғылымының негізін салушы ғалымдардың бірі. Әдебиетші ғалымның фольклор, әдебиет тарихы, әдебиеттер байланысы, абайтану мәселелері бойынша жазған еңбектері бір ғана қазақ әдебиеттану ғылымында емес, кешегі кеңес одағы көлемінде де аса жоғары бағаланып отырғаны тарихтан мәлім.
Ғалымның әдебиет тарихы, оның басталуы мен дамуы жайлы айтқан пікірлері мен ойлары өте маңызды.
Қазақ халқының тарихи өткен жолын шолу мен оған баға беруде, әдебиет туындыларын солармен байланыста қарастыруда М.Әуезов тұжырымдары алғашқы ғылыми ойлардың басы деп те айтуға әбден болады.
На протяжении многих веков основным назначением прекрасной половины человечества являлось продолжение рода и поддержание семейного очага. Женщины были средством платежа, рабынями, их рассматривали как собственность мужчин. Например, вдовы были тогда всего лишь частью общего наследства, и наследник решал, какова будет дальнейшая судьба, а арабы-бедуины вообще считали рождение девочки несчастьем и часто приносили их в жертву богам. Видение женщины, как неполноценное существо нашло свое отражение в теологических и философских трудах древнего мира.
На сегодняшний день роль женщины в современном обществе уже не ограничивается только лишь выполнением домашних дел, уходом за детьми, их воспитанием и служением законному супругу. Теперь такая позиция считается устаревшей, и женщины, все еще выбирающие ее, воспринимаются как сторонницы консервативных убеждений.
Көптеген ғасырлар бойы адамзаттың әдемі жартысының негізгі мақсаты отбасының жалғасы және отбасылық пешті сақтау болды. Әйелдер төлем құралы, құлдар болды, олар ерлердің меншігі ретінде қарастырылды. Мысалы, жесірлер сол кезде жалпы мұраның бір бөлігі болды, ал Мұрагер болашақ тағдырдың не болатынын шешті, ал бедуиндік арабтар қыздың туылуын бақытсыздық деп санады және оларды құдайларға жиі құрбан етті. Әйелдің төмен болмыс ретіндегі көзқарасы ежелгі әлемнің теологиялық және философиялық еңбектерінде көрініс тапты.
Бүгінгі таңда қазіргі қоғамдағы әйелдің рөлі тек үй жұмыстарымен, балаларға күтім жасаумен, олардың тәрбиесімен және заңды жұбайына қызмет етумен шектелмейді. Қазір бұл ұстаным ескірген деп саналады және оны әлі де таңдаған әйелдер консервативті нанымдардың жақтаушылары ретінде қабылданады.
Объяснение:
Мұхтар Әуезов - қазақ әдебиеттану, фольклортану ғылымының негізін салушы ғалымдардың бірі. Әдебиетші ғалымның фольклор, әдебиет тарихы, әдебиеттер байланысы, абайтану мәселелері бойынша жазған еңбектері бір ғана қазақ әдебиеттану ғылымында емес, кешегі кеңес одағы көлемінде де аса жоғары бағаланып отырғаны тарихтан мәлім.
Ғалымның әдебиет тарихы, оның басталуы мен дамуы жайлы айтқан пікірлері мен ойлары өте маңызды.
Қазақ халқының тарихи өткен жолын шолу мен оған баға беруде, әдебиет туындыларын солармен байланыста қарастыруда М.Әуезов тұжырымдары алғашқы ғылыми ойлардың басы деп те айтуға әбден болады.