ЖАЗылым
жедел өткен шақ тұлғалы етісті
-тапсырма. Үлгіге қара. Есімдіктер мен жедел өткен шақ
олданып, олимпиада жеңімпаздары туралы сөйлем құра.
Үлгі: Олар биыл «Дүниежүзілік олимпиада жеңімпаздары» атанды.
Олар, мынау, кім, өзі, кейбіреу, еш, бүкіл.
​

 
Әуелгі байлық — ден саулық,
Екінші байлық — он саулық,
Үшінші байлық — ақ жаулық.
 
Денсаулық — зор байлық.
 
Жарлының байлығы —
Дәнінің саулығы.
 
Жан ауырса тән азады,
Қайғы басса,' жан азады.
  
Айдалада атқан оқ
Ажалдыға тиеді.
 
Жеңіл барып, ауыр қайт,
Аман барып, сау қайт.
 
Бас аманда мал тәтті,
Бас ауырса, жан тәтті.
 
Аяншақ көзге шөп түскіш.
 
Күлегештің көңілі азбас,
Күтіншектің өзі азбас.
Қырықта қылау,
Сексенде шылау.
 
Ұрынарға қара таппай,
Емдетуге жара таппай...
 
Жасырғанның жарасы асқынады.
 
Өлгенге өкпе жүрмейді.
 
Сақинаны сәнге салмайды,
Тазалыққа таразы.
 
Лас адам — кіршіл,
Надан адам — діншіл.
 
Боранын бұрқыратқан қыстан,
Сай-сүйегіңді сырқыратқан
Сары уайым жаман.
 
Күлкі — ашылған гүл,
Көңіл — шашылған нұр.
 
Қотырды қаси берсең қаны шығар.
Киізді қаға берсең шаңы шығар.
 
Соқырдың қолына түспе,
Саңыраудың астына түспе.
 
Таздыңтарағы алтын,
Мергеннің садағы алтын.
 
Көбікті қарда түлкі ойнар,
Көңілді көзде күлкі ойнар.
 
Ауру жайын баққан біледі,
Аңның жайын атқан біледі.
 
Үшнәрсенің алдынал:
Аурудың алдын ал,
Жаудың алдын ал,
Қайта қозған даудың алдынал.
 
Біреуге өлім тілегенше
Өзіңе жүрім тіле.
 
Тісі ауырғанның көңілінсұрамайды.
 
Өлім деген ойран,
Өмір деген майдан.
 
Кесел батпандап кіріп,
Мысқылдап шығады.
 
Жас жігіттің жарасы,
Жол-жөнекей жазылар.
 
Алты қатын азаға келсе,
Әр қайсысы өз мұңын
Айтып жылайды

Ер туған жеріне, ит тойған жеріне Человека тянет туда, где он родился, собаку тянет туда, где она наелась.

Гүл өз жерiнде ғана – гүл, адам өз отанында ғана - адам Цветок лишь на своей поляне – цветок, человек лишь на родине – человек

Өзіңнің ғажайып Отаныңды ұмытпа, өз туған жеріңе ешқашан соқпай өтпе Свою Родину прекрасную никогда не забывай, места, где ты родился, никогда не обходи.

Отаныңның әр ағашы күлімдеп тұрады. На своей родине каждое дерево улыбается

Тамырсыз жусан да өспейді Без корня и полынь не растёт

Құртақандай торғай да, Өз ұясын қорғайды. Маленький воробей и тот свое гнездо оберегает

Үйде оңбаған, Түзде де оңбайды. Если не нашел счастье дома, не обретешь и на чужбине.

Отанды сүю – от басынан басталады Любовь к Родине у семейного очага зарождается.