Реактив[1], реагент (ре… және лат. agentіs — әсер етуші) — химиялық реакциялардағы бастапқы заттарды анықтайтын техникалық термин. Сондай-ақ қандай да бір мақсатқа қолданылатын құрамы күрделі ерітінділерді де Реактив деп атайды. Тазалығына және қолданылатын ғыл. немесе анализдік қажеттіліктеріне байланысты Реактивтер: өте таза, анализ үшін таза және таза деп бөлінеді. Қолдану салаларына байланысты Реактивтердің тазалығына әр түрлі талаптар қойылады. Реактивтердің басым бөлігі екі не үш сипаттамалар бойынша, ал кейбіреулері, мыс., биология мен спектрлік зерттеулерде қолданылатын Реактивтер 20-дан аса сипаттамалар бойынша анықталады. Реактив органик. және органик. емес деп те бөлінеді. Барлық Реактивтердің саны 60 мыңнан асады. Олар улы, оңай буланғыш, отқа қауіпті, қопарылғыш, тұрақсыз, т.б. болып келеді. Реактивтердің түрлері мен қолдану ережелері ыдыс сыртындағы жапсырма қағаздарда, катологтарда көрсетіледі.
История химии изучает и описывает сложный процесс накопления специфических знаний, относящихся к изучению свойств и превращений веществ; её можно рассматривать как пограничную область знания, которая связывает явления и процессы, относящиеся к развитию химии, с историей человеческого общества.
Историю химии принято подразделять на несколько периодов; при этом следует учитывать, что эта периодизация, будучи достаточно условной и относительной, имеет скорее дидактический смысл[1]. Одним из основоположников истории химии как научной дисциплины был немецкий учёный Герман Копп (1817—1892)[2].
Реактив[1], реагент (ре… және лат. agentіs — әсер етуші) — химиялық реакциялардағы бастапқы заттарды анықтайтын техникалық термин. Сондай-ақ қандай да бір мақсатқа қолданылатын құрамы күрделі ерітінділерді де Реактив деп атайды. Тазалығына және қолданылатын ғыл. немесе анализдік қажеттіліктеріне байланысты Реактивтер: өте таза, анализ үшін таза және таза деп бөлінеді. Қолдану салаларына байланысты Реактивтердің тазалығына әр түрлі талаптар қойылады. Реактивтердің басым бөлігі екі не үш сипаттамалар бойынша, ал кейбіреулері, мыс., биология мен спектрлік зерттеулерде қолданылатын Реактивтер 20-дан аса сипаттамалар бойынша анықталады. Реактив органик. және органик. емес деп те бөлінеді. Барлық Реактивтердің саны 60 мыңнан асады. Олар улы, оңай буланғыш, отқа қауіпті, қопарылғыш, тұрақсыз, т.б. болып келеді. Реактивтердің түрлері мен қолдану ережелері ыдыс сыртындағы жапсырма қағаздарда, катологтарда көрсетіледі.
История химии изучает и описывает сложный процесс накопления специфических знаний, относящихся к изучению свойств и превращений веществ; её можно рассматривать как пограничную область знания, которая связывает явления и процессы, относящиеся к развитию химии, с историей человеческого общества.
Историю химии принято подразделять на несколько периодов; при этом следует учитывать, что эта периодизация, будучи достаточно условной и относительной, имеет скорее дидактический смысл[1]. Одним из основоположников истории химии как научной дисциплины был немецкий учёный Герман Копп (1817—1892)[2].